Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014
Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014
Μαρία Γκέρτσου: συνέντευξη στη Ράνια Μπουμπουρή
Η Μαρία Γκέρτσου, επικεφαλής των Εκδόσεων Gema, συνεχίζει τη σειρά συνεντεύξεων του diastixo.gr με μερικούς από τους πιο αξιόλογους Έλληνες εκδότες: Πότε και πώς μπήκαν στον χώρο των εκδόσεων; Πόσο έχουν επηρεαστεί από την κρίση; Ποια είναι η σχέση τους με το e-book; Αλλά και: Τι διάβαζαν όταν ήταν παιδιά; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που τους άλλαξε τη ζωή; Ποια είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία τους;
Πού γεννηθήκατε; Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για τα παιδικά σας χρόνια;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια τα έζησα στο κέντρο, όπου ήταν το πατρικό μου σπίτι. Είχα μια πολύ ευτυχισμένη και γεμάτη παιδική ηλικία. Θυμάμαι να διαβάζω από μικρή.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο τότε;
Δεν μπορώ να επιλέξω ένα, αλλά μπορώ να ξεχωρίσω τα βιβλία Τρία αγόρια γυρίζουν τον κόσμο, Τομ Σόγιερ, Η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά, καθώς και τα βιβλία του Ιούλιου Βερν.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που σας άλλαξε τη ζωή;
Ως έφηβη μαγεύτηκα από το Όσα παίρνει ο άνεμος της Μάργκαρετ Μίτσελ.
Πόσα χρόνια δραστηριοποιείστε ως εκδότρια και πώς μπήκατε στον χώρο των εκδόσεων;
Είμαι σχετικά «φρέσκια», ξεκίνησα να δραστηριοποιούμαι στον χώρο των εκδόσεων από το 2001. Με ενέπνευσε μια φίλη μου, δείχνοντάς μου κάποιες υπέροχες φωτογραφίες που είχε τραβήξει από παραλίες και βότσαλα του Αιγαίου, έτσι έβγαλα το πρώτο βιβλίο-λεύκωμα. Έκτοτε έχουν εκδοθεί 52 τίτλοι, τους οποίους επιμελούμαι με πολύ μεράκι και αγάπη.
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το σπουδαιότερο βιβλίο που έχετε εκδώσει μέχρι σήμερα;
Αν και είναι δύσκολο να επιλέξω, θα έλεγα το Η δουλειά και ο κόπος της – Από τη ζωή μου του Ευάγγελου Παπαστράτου. Είναι ένα βιβλίο που εκδόθηκε πρώτη φορά το 1964, αλλά κυκλοφόρησε στην αγορά ύστερα από 48 χρόνια, και ίσως είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Θεωρώ ότι είναι ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διαβάσουν όλοι, ιδίως οι νέοι σήμερα. Για μένα υπήρξε μάθημα ζωής.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο στο οποίο να πιστέψατε πολύ, αλλά η ανταπόκριση του κοινού να μην ήταν αυτή που αναμένατε;
Είναι αρκετά, όμως θα σταθώ σ' ένα που, διαβάζοντάς το, το πίστεψα πολύ, αλλά δεν είχε την ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού. Είναι το Μέιμα και Φρανκ – Μια ζωή στα σχέδια της Nancy Horan. Ένα βιβλίο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που μου έκοψαν την ανάσα.
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο αξιόλογο βιβλίο που θα εκδώσετε το επόμενο διάστημα;
Αν και αναμένεται μια παραγωγική χρονιά, θα αναφέρω τα δύο βιβλία της νέας Γαλλίδας συγγραφέως Hélène Grémillon Η γκαρσονιέρα και Ο έμπιστος.
Πόσα βιβλία διαβάζετε τον μήνα;
Διαβάζω πολλά βιβλία και κυρίως μου αρέσει η ξένη λογοτεχνία, γιατί με αυτόν τον τρόπο βρίσκω βιβλία που θα ήθελα να μεταφραστούν και να διαβαστούν στη χώρα μας.
Πόσα χειρόγραφα υποψήφιων συγγραφέων λαμβάνετε τον μήνα και πόσα από αυτά διαβάζετε η ίδια;
Χειρόγραφα λαμβάνουμε αρκετά. Κάνω μια επιλογή και αυτά που θα μου κινήσουν το ενδιαφέρον τα διαβάζω εγώ. Ο χρόνος που έχω στη διάθεσή μου δεν μου επιτρέπει να διαβάζω όσα θα ήθελα.
Ποια είναι η σχέση σας με το ηλεκτρονικό βιβλίο;
Η τεχνολογία έφτασε και στον τομέα του βιβλίου, όμως εγώ προτιμώ να πιάνω και να «μυρίζω» το βιβλίο.
Πόσο έχετε επηρεαστεί από την κρίση και πότε προβλέπετε ότι θα την ξεπεράσουμε;
Ο χώρος μας δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος από την κρίση. Ίσως για πολλούς συνανθρώπους μας η αγορά ενός βιβλίου έγινε πολυτέλεια. Μακάρι να μπορούσα να προβλέψω το πότε θα βγει η χώρα μας από αυτή την κατάσταση, είμαι όμως αισιόδοξη και πιστεύω ότι με δουλειά και συλλογική προσπάθεια θα έρθουν καλύτερες μέρες για όλους.
Μοιραστείτε μαζί μας μια χρήσιμη συμβουλή που σας έδωσαν κάποτε.
Θα ήθελα να ξεφύγω από τα κλισέ, αλλά φοβάμαι πως δεν θα το κάνω! Η πιο σοφή συμβουλή που μου έδωσαν ήταν: (παν) μέτρον άριστον. Μακάρι να το κάναμε όλοι πράξη στην καθημερινότητά μας, ο κόσμος θα ήταν πιο όμορφος και ανθρώπινος.
Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014
Επίσκεψη στο "Σπίτι των μικρών" στον Άλιμο
Την Παρασκευή 21/11/2014 επισκέφθηκα
το "Σπίτι των μικρών" στον Άλιμο!
Από την ανάρτηση του "Σπιτιού των μικρών":
"Μια τρελή, τρελή αλφαβήτα" και "ένα τρελό, τρελό αριθμητάρι" (και τα δύο κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός), έφερε πριν λίγες μέρες η συγγραφέας Ράνια Μπουμπουρή στο σχολείο μας.
Δύο συλλογές με σπιρτόζικα ποιήματα που μοιράστηκε μαζί μας.
Παίξαμε και τραγουδήσαμε μαζί με τη συγγραφέα, ενώ στο τέλος ζωγραφίσαμε τα δικά μας αλφαβητοαριθμητάρια .
Παίξαμε και τραγουδήσαμε μαζί με τη συγγραφέα, ενώ στο τέλος ζωγραφίσαμε τα δικά μας αλφαβητοαριθμητάρια .
Τα στιχάκια αλλά και οι υπέροχες εικονογραφήσεις και των δύο βιβλίων έδωσαν πολύ όμορφες αφορμές για δράσεις που πραγματοποιήθηκαν την ημέρα της παρουσίασης αλλά και για δράσεις που πρόκειται να εντάξουμε στον γενικότερο προγραμματισμό μας με αφορμή το αλφαβητάρι και το αριθμητάρι.
Ευχαριστούμε πολύ τη συγγραφέα.
Περάσαμε μικροί και μεγάλοι θαυμάσια.
Ευχαριστούμε πολύ τη συγγραφέα.
Περάσαμε μικροί και μεγάλοι θαυμάσια.
Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014
Ο μπαμπάς είναι άνεργος
Κυκλοφόρησε σήμερα κι εύχομαι όχι μόνο να δώσει αφορμή για ουσιαστικές συζητήσεις
μες στην οικογένεια και στο σχολείο, αλλά και να απαλύνει λίγο το άγχος των παιδιών.
Ο Μιχάλης έχει φοβερό άγχος. Η κυρία Τζίνα, η δασκάλα του, προσκαλεί
με τη σειρά όλους τους γονείς των μαθητών, να μιλήσουν στα παιδιά
για τη δουλειά τους. Ο μπαμπάς του Μιχάλη, όμως, τον τελευταίο χρόνο
είναι άνεργος. Και φτάνει η δική του η σειρά να έρθει στο σχολείο.
Τι θα πει μπροστά σε όλη την τάξη; Ότι είναι άνεργος;
Ο Μιχάλης ντρέπεται πολύ, ώσπου…
Εικονογράφηση: Μάρω Αλεξάνδρου
Εκδόσεις Ψυχογιός
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014
Γκουίντο Σγκάρντολι: "Όλα από δύο" κριτική της Ράνιας Μπουμπουρή
«Τα έχω όλα από δύο: δύο σπίτια, δύο κρεβατοκάμαρες, δύο ποδήλατα, δύο γραφεία για να κάνω τα μαθήματά μου, δύο σάκους ποδοσφαίρου [...] Τα Χριστούγεννα στολίζω δύο δέντρα και ο Άγιος Βασίλης μου φέρνει δύο δώρα κάθε Πρωτοχρονιά». Έτσι αρχίζει την αφήγησή του ο Γκουίντο Σγκάρντολι, διά στόματος του δεκάχρονου Άλεξ, ο οποίος συνεχίζει προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του μάλλον, παρά τους άλλους: «Το δύο είναι ο τυχερός μου αριθμός». Διότι στην πραγματικότητα αναπολεί την εποχή που τα είχε όλα μονά, την εποχή πριν χωρίσουν οι γονείς του και ζούσαν και οι τρεις μαζί στο ίδιο σπίτι αγαπημένοι. Ή μήπως δεν ήταν και τόσο αγαπημένοι; Ο Άλεξ θυμάται τη ζωή του στο σπίτι, μόνο που –και αυτό το διαπιστώνει στην πορεία της αφήγησης– δεν θυμάται τους γονείς του αγαπημένους. Μόνο στις παλιές φωτογραφίες τούς βλέπει χαμογελαστούς κι αγκαλιασμένους.
«Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο να μη μιλάς καθόλου με τον άλλο ή να τσακώνεσαι διαρκώς», λέει παρακάτω. Κι είναι ένα παράδειγμα των ερωτημάτων που τον απασχολούν και που κατά πάσα πιθανότητα απασχολούν τα περισσότερα παιδιά διαζευγμένων γονιών. Ο κόσμος των μεγάλων φαντάζει περίπλοκος, οι εξηγήσεις τους όχι και τόσο πειστικές. «Γιατί ο μπαμπάς κοιμάται στον καναπέ;» ρωτά τη μητέρα του, λίγο πριν φύγει ο πατέρας του οριστικά από το σπίτι. «"Προτιμάμε να μένουμε μόνοι μας για να σκεφτούμε. [...] Θέλουμε να σκεφτούμε πώς βλέπουμε τα πράγματα, γιατί εδώ και λίγο καιρό τα βλέπουμε διαφορετικά". Μα πώς είναι δυνατόν να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά; Αν κάτι είναι κόκκινο ή μπλε, γιατί εσύ να βλέπεις ότι έχει άλλο χρώμα;» Το παιδί, βέβαια, νιώθει την απομάκρυνση των γονιών του και πριν έρθει η οριστική ρήξη. Διαισθάνεται τα σημάδια, αν και δεν μπορεί να φανταστεί πού θα οδηγήσουν. Γι' αυτό και τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, οι φοβεροί κοιλόπονοι και οι αδιαθεσίες του, εμφανίζονται πριν από το διαζύγιο. Και μέσα σε όλο το άγχος που βιώνει από τις μεγάλες αλλαγές στη ζωή του, έρχεται επιπλέον και το άλλο άγχος που δεν είχε φανταστεί ποτέ, όταν ο μπαμπάς αρχίζει να βγαίνει με μιαν άλλη γυναίκα: «Το να είσαι παιδί δύο γονιών που δεν είναι πια μαζί είναι στ' αλήθεια δύσκολη δουλειά. Πρέπει να προσέχεις πολύ τι λες, σε ποιον το λες, τι κάνεις, πού το κάνεις και πώς».
Νιώθεις πραγματικά ότι ακούς να μιλά ένα παιδί. Γελάς με τις απορίες και, κάπως πικρά, με τις παρερμηνείες του, συγκινείσαι με την αθωότητά του, το συμπονάς.
Η ισορροπημένη αφήγηση του Γκουίντο Σγκάρντολι, σε γλώσσα που ρέει αβίαστα στη μετάφραση της Δήμητρας Δότση, κερδίζει τις εντυπώσεις. Νιώθεις πραγματικά ότι ακούς να μιλά ένα παιδί. Γελάς με τις απορίες και, κάπως πικρά, με τις παρερμηνείες του, συγκινείσαι με την αθωότητά του, το συμπονάς. Ο Άλεξ δεν βιώνει ακραίες καταστάσεις, οι γονείς του χωρίζουν ήρεμα και πολιτισμένα, μάλιστα διατηρούν επαφή και μετά το διαζύγιο. Κι αυτό απαλύνει το άγχος του παιδιού. Αλλά σ' ένα διαζύγιο δεν έχουν λόγο μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι. Μερικές φορές, τα παιδιά καλούνται να συμβιβαστούν και να ξεπεράσουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε οι μεγάλοι. Η γιαγιά του Άλεξ από την πλευρά της μητέρας του, για παράδειγμα, δεν μπορεί να δεχτεί το διαζύγιο, γι' αυτό και παύει να μιλά στον πρώην γαμπρό της. Με αποτέλεσμα να νιώθει φοβερά άβολα το παιδί. «Κατά την άποψή της», προσπαθεί να του εξηγήσει η μητέρα του, «μια οικογένεια πρέπει να παραμένει ενωμένη ακόμα κι όταν υπάρχουν προβλήματα. [...] αυτό που η γιαγιά δεν μπορεί να καταλάβει είναι ότι εμείς θα είμαστε για πάντα οικογένεια. Θα είμαστε πάντα ο Άλεξ, η μαμά και ο μπαμπάς. Αυτό τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει. Ποτέ».
Το βιβλίο τελειώνει αισιόδοξα και ρεαλιστικά. Το παιδί θέλει να δει ενωμένους ξανά τους γονείς του και κανείς δεν μπορεί να το πείσει ότι αυτό αποκλείεται. Το ίδιο τού έλεγαν και για το δέντρο στον κήπο τους, ότι πέθαινε κι έπρεπε να το κόψουν, το δέντρο όμως γιατρεύτηκε τελικά. «Ξέρω ότι πάντα υπάρχει ελπίδα. [...] Μα ακόμα κι αν δεν συμβεί, τι να κάνουμε; Υπομονή. Προς το παρόν, τα έχω όλα από δύο και, όσο θα κρατήσει αυτό, εγώ θα το απολαμβάνω!»
Ο Γκουίντο Σγκάρντολι είναι πολυβραβευμένος, όχι ως κτηνίατρος, που είναι το κανονικό του επάγγελμα, αλλά ως συγγραφέας. Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Άντερσεν, ενώ το Όλα από δύο έχει αποσπάσει τα βραβεία Cento 2012 και Biblioteche di Roma 2012.
Όλα από δύο
Γκουίντο Σγκάρντολι
μετάφραση: Δήμητρα Δότση
Καλέντης
120 σελ.
Τιμή € 9,50
Γκουίντο Σγκάρντολι
μετάφραση: Δήμητρα Δότση
Καλέντης
120 σελ.
Τιμή € 9,50
Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014
Φάλτσος Νάνος, Αλφαβήτα, Αριθμοί στα best seller των Public
Τι κοινό μπορεί να έχει ένας Φάλτσος Νάνος με μία Αλφαβήτα+CD κι ένα Αριθμητάρι+CD,
όπου οι αγαπημένοι ερμηνευτές δεν τραγουδούν καθόλου φάλτσα;
Είναι και τα 3 παιδάκια μου, είναι και τα 3 best seller στα καταστήματα Public.
Αύριο το θεατρικό με τον Φάλτσο Νάνο, με ελεύθερη είσοδο
(Ιπποκράτους 118, Πολυχώρος Μεταίχμιο, ώρα 12:30).
Οι 80 θέσεις όμως έχουν συμπληρωθεί,
συνεπώς όποιος δεν έκανε κράτηση ας μην κάνει τον κόπο να πάει...
Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014
"Ο φάλτσος νάνος" πάει θέατρο!
"Τέσσερις Μικρές Καληνύχτες"
Θεατρική παράσταση βασισμένη στη σειρά βιβλίων «Μικρές Καληνύχτες» από την ομάδα Πιτς Φιτίλι
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014, στις 12:30 το μεσημέρι, στον Πολυχώρο Μεταίχμιο (Ιπποκράτους 118).
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014, στις 12:30 το μεσημέρι, στον Πολυχώρο Μεταίχμιο (Ιπποκράτους 118).
Τι δουλειά μπορεί να κάνει μια μάγισσα που το μόνο της ταλέντο είναι η περιέργεια; Τι γυρεύουν τρεις μικροί φίλοι στο ρουθούνι ενός γίγαντα; Θα βρεθεί κανείς να εκτιμήσει το τραγούδι ενός φάλτσου νάνου; Ποιον θα διαλέξουν τελικά οι λύκοι για βασιλιά;
Η μουσικοθεατρική ομάδα Πιτς Φιτίλι παρουσιάζει τις Τέσσερις Μικρές Καληνύχτες, μια παράσταση δραματοποιημένης αφήγησης, με ζωντανή, πρωτότυπη μουσική, τραγούδια και διαδραστικά παιχνίδια. Μια Μάγισσα, ένας Λύκος, ένας Γίγαντας και ένας Νάνος μάς παίρνουν απ’ το χέρι και μας ταξιδεύουν σε έναν μαγικό κόσμο, όπου οι «καληνύχτες» ξυπνάνε, οι αδυναμίες γίνονται δύναμη και η διαφορετικότητα πολύτιμο συστατικό για δυνατές και πολύχρωμες φιλίες!
Η παράσταση βασίζεται στα παραμύθια:
Η τρίτη μάγισσα της Μαρίας Αγγελίδου
Οι τρεις φίλοι του γίγαντα της Καλλιόπης Κύρδη
Ο βασιλιάς λύκος της Ιωάννας Μπαμπέτα
Ο φάλτσος νάνος της Ράνιας Μπουμπουρή
Οι τρεις φίλοι του γίγαντα της Καλλιόπης Κύρδη
Ο βασιλιάς λύκος της Ιωάννας Μπαμπέτα
Ο φάλτσος νάνος της Ράνιας Μπουμπουρή
από τη σειρά «Μικρές Καληνύχτες» των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
Η ομάδα Πιτς Φιτίλι αποτελείται από τη Μαρία Τερζάκη (ηθοποιό, εμψυχώτρια), τη Σταυρούλα Παυλίκου (μουσικό, μουσικοθεραπεύτρια) και τον Δημήτρη Κουφογιώργο (μουσικό, συνθέτη).
Η συμμετοχή στην εκδήλωση είναι δωρεάν και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Για δηλώσεις συμμετοχής στείλτε μήνυμα στο polychoros@metaixmio.gr, σημειώνοντας τον τίτλο της εκδήλωσης και τα στοιχεία του παιδιού (ονοματεπώνυμο και ηλικία) και του κηδεμόνα του (ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο επικοινωνίας).
Αφού μας παρουσίασαν την κλίση της Τρίτης Μάγισσας,
την περιπέτεια των Τριών Φίλων του Γίγαντα και πριν από την εκλογή του Βασιλιά Λύκου,
πολλές πολλές μαραμένες τουλίπες άνθισαν με το τραγούδι του Φάλτσου Νάνου σήμερα,
στον Πολυχώρο του Μεταίχμιου, από την ομάδα Πιτς Φιτίλι
(Μαρία Τερζάκη, Σταυρούλα Παυλίκου, Δημήτρης Κουφογιώργος).
Εδώ βλέπουμε τις τουλίπες μας να ανθίζουν!
Πολύ κεφάτη δραματοποίηση, ένα μεγάλο μπράβο!
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014
Lapsus Κλάψους XXIII: Οπαδική/ομαδική περηφάνια
Διαβάστε το γλωσσικό σημείωμά μου για την κατάχρηση στη λέξη "περηφάνια", στο ηλεκτρονικό περιοδικό magaz!ne (BonusMallMag), τεύχος Νοεμβρίου 2014, σελίδες 18-19:
http://www.bonusmallmag.gr/031/index.html
Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014
Γιώτα Λιβάνη: συνέντευξη στη Ράνια Μπουμπουρή
Η Γιώτα Λιβάνη συνεχίζει τη σειρά συνεντεύξεων του diastixo.gr με μερικούς από τους πιο αξιόλογους Έλληνες εκδότες: Πώς αντιμετωπίζουν την κρίση; Τι πιστεύουν για την αλλαγή του νόμου περί ενιαίας τιμής του βιβλίου; Ποια είναι η σχέση τους με το e-book; Αλλά και: Τι διάβαζαν όταν ήταν παιδιά; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που τους άλλαξε τη ζωή; Ποια είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία τους;
Πού γεννηθήκατε; Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για τα παιδικά σας χρόνια;
Γεννήθηκα στην όμορφη Πάτρα, σε μια μικρή γειτονιά κάτω από το κάστρο. Μπροστά από το σπίτι ήταν μια μεγάλη πλατεία γεμάτη από ευκαλύπτους που είχε φυτέψει η προγιαγιά μου. Από τότε λατρεύω τον ευκάλυπτο. Θυμάμαι τον πατέρα μας να μας φέρνει τα βιβλία σε ψάθινα κοφίνια και εγώ κι ο αδελφός μου ο Ηλίας να τα ρουφάμε. Θυμάμαι τον κινηματογράφο της γειτονιάς, όπου όλα τα παιδιά μαζευόμασταν για να δούμε καθισμένα στα καρεκλάκια μας μέσα στη μέση του δρόμου, και μετά τις παραστάσεις τις θεατρικές που ανεβάζαμε στην αυλή του σπιτιού μας φτιάχνοντας από εφημερίδες τα σκηνικά.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο τότε;
Το Χωρίς οικογένεια του Εκτόρ Μαλό.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που σας άλλαξε τη ζωή;
Όχι, δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο βιβλίο που μου άλλαξε τη ζωή. Υπάρχουν πολλά βιβλία που διάβασα στη ζωή μου, που με βοήθησαν να προχωρήσω. Θεωρώ ότι κάθε βιβλίο σε πάει ένα βήμα πιο μπροστά.
Η αλληλοβοήθεια είναι σημαντική και έχει υποχωρήσει στις ημέρες μας, εξαιτίας του αγώνα του καθενός για επιβίωση. Δυστυχώς, όλοι αντιμετωπίζουν ως μονάδα τούς φόβους και τις αγωνίες τους.
Πόσα χρόνια δραστηριοποιείστε ως εκδότρια;
Το 1981 ο πατέρας μου, ο Αντώνης Λιβάνης, μας άφησε τα κλειδιά του εκδοτικού οίκου και μας ευχήθηκε κάθε επιτυχία. Μια δουλειά που τη γνωρίζαμε ήδη πολύ καλά, εγώ και ο αδελφός μου, διότι απασχολούμασταν πολλές ώρες την ημέρα. Από την επιλογή, τη διόρθωση, την εκτύπωση, τη βιβλιοδεσία, την εμπορία, την τιμολόγηση, με λίγα λόγια τα πάντα. Έτσι, ήταν απόλυτα φυσικό για μας να συνεχίσουμε αυτό που ο πατέρας μας ξεκίνησε το 1972. Είχαμε μεγαλώσει μέσα στο χαρτί.
Πόσα άτομα απασχολεί η επιχείρησή σας και πόσους τίτλους εκδίδετε ετησίως;
Η επιχείρησή μας σήμερα απασχολεί εβδομήντα μόνιμους υπαλλήλους. Εκδίδουμε περίπου εκατό τίτλους τον χρόνο.
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το σπουδαιότερο βιβλίο που έχετε εκδώσει μέχρι σήμερα;
Δεν θέλω να αδικήσω κανένα βιβλίο, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω τα Εκατό χρόνια μοναξιά του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο στο οποίο να πιστέψατε πολύ, αλλά η ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού να μην ήταν αυτή που αναμένατε;
Μέσα στα χρόνια που πέρασαν κυκλοφόρησαν αρκετά βιβλία που τα αγάπησα ιδιαίτερα, τα οποία δεν είχαν την αναμενόμενη ανταπόκριση. Αυτή είναι όμως η δουλειά μας. Ποτέ δεν μπορείς εκ των προτέρων να γνωρίζεις την πορεία ενός βιβλίου.
Πόσα βιβλία διαβάζετε τον μήνα; Πόσα χειρόγραφα υποψήφιων συγγραφέων λαμβάνετε τον μήνα και πόσα από αυτά διαβάζετε η ίδια;
Διαβάζω κάθε μέρα, ασταμάτητα. Κάθε πρωί αφιερώνω δύο ώρες στο διάβασμα βιβλίων. Είτε αυτά είναι δοκίμια, είτε μυθιστορήματα. Λαμβάνουμε περίπου πέντε χειρόγραφα κατά μέσο όρο την ημέρα και από αυτά διαβάζω αρκετά. Όσα μού κινήσουν το ενδιαφέρον.
Ποια είναι η σχέση σας με το ηλεκτρονικό βιβλίο;
Το ηλεκτρονικό βιβλίο, είτε μας αρέσει είτε όχι, μπήκε στη ζωή μας. Θα πάρει και αυτό τον χώρο του δίπλα στην κλασική μορφή έκδοσης. Έχει το κοινό του. Επειδή ο χώρος μας έχει άμεση σχέση με την τεχνολογία, θεωρώ ότι είναι άκρως απαραίτητο να την παρακολουθούμε και να την ακολουθούμε.
Ποια είναι η μεγαλύτερη ανησυχία σας μετά την αλλαγή του νόμου περί ενιαίας τιμής του βιβλίου;
Τώρα πιστεύω ότι όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους. Η ανησυχία ήταν και είναι ότι τα μικρά βιβλιοπωλεία δεν θα αντέξουν στον ανταγωνισμό.
Πόσο έχετε επηρεαστεί από την κρίση; Πώς την αντιμετωπίζετε;
Από την κρίση έχουμε επηρεαστεί όλοι. Νομίζω ότι μόνο με αφοσίωση, δουλειά και πίστη στο όραμά μας μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Η αλληλοβοήθεια είναι σημαντική και έχει υποχωρήσει στις ημέρες μας, εξαιτίας του αγώνα του καθενός για επιβίωση. Δυστυχώς, όλοι αντιμετωπίζουν ως μονάδα τούς φόβους και τις αγωνίες τους. Η αλήθεια είναι ότι μόνο ενωμένοι ως λαός και ως Έλληνες θα μπορούσαμε ίσως να αντέξουμε αυτά που άλλοι αποφάσισαν για εμάς. Το «διαίρει και βασίλευε» φαίνεται ότι καλά κρατεί.
Πότε προβλέπετε ότι θα ξεπεράσουμε την κρίση;
Δεν γνωρίζω πότε και πώς θα τα ξεπεράσουμε όλα αυτά. Θέλω να πιστεύω ότι όπως τα πάντα έχουν αρχή, μέση και τέλος, έτσι θα είναι και αυτή η κατάσταση. Το σημαντικό είναι το τέλος να μας βρει στη φωτεινή πλευρά.
Ποια είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία σας;
Οι φιλοδοξίες μου πολλές. Η σημαντικότερη είναι το παιδί μου να συνεχίσει το έργο μου.
Μοιραστείτε μαζί μας μία χρήσιμη συμβουλή που σας έδωσαν κάποτε.
Το ποίημα του Καβάφη «Όσο μπορείς»:
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014
Το σκιουράκι που δεν ήθελε να φάει: 4η ανατύπωση
Ο Σωτήρης, το αγαπημένο σκιουράκι πολλών παιδιών,
βγήκε από το τυπογραφείο σε 4η ολόφρεσκη ανατύπωση!
Ο Σωτήρης είναι ένα σκιουράκι πολύ ιδιότροπο στο φαγητό. Κάστανα, καρύδια και φουντούκια δε θέλει να τα δει ούτε ζωγραφιστά. Προτιμά τις σοκολάτες και τα πατατάκια, τα μπισκότα και τα γαριδάκια. Ώσπου βγαίνει για μια βόλτα στο δάσος και ζει μια περιπέτεια που θα τον κάνει ν' αλλάξει γνώμη...
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014
Ένα τρελό τρελό Αριθμητάρι: παρουσίαση στο www.literature.gr
γράφει ο Κώστας Στοφόρος:
Αφού μας παρουσίασαν την πολύ όμορφη και τρελή «Αλφαβήτα» τους, τώρα η Ράνια Μπουμπουρή και η Αιμιλία Κονταίου μας παρουσιάζουν τη δική τους εκδοχή και για την αριθμητική με το «Ένα τρελό τρελό Αριθμητάρι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και συνοδεύεται από CD με 13 τραγούδια σε μουσική του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου. Νομίζω ότι ακόμη και τα πιο «δύσκολα» παιδιά, δεν θα …δυσκολευτούν να μάθουν τους αριθμούς. Διότι αποδεικνύεται ακόμη μια φορά πως η γνώση δεν πρέπει να συνοδεύεται από βλοσυρά πρόσωπα αλλά από χαμόγελα. Ότι η μάθηση θα μπορούσε να είναι παιχνίδι. Ας συγκρίνουμε αυτό το βιβλίο με αντίστοιχα βιβλία του σχολείου κι ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Τουλάχιστον στο σπίτι μπορούμε να το γλεντήσουμε και να πούμε και κανένα τραγούδι μαζί με τα παιδιά!
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ρ.ΜΠ.: Με τη μόνη διαφορά ότι η "Τρελή Αλφαβήτα" είναι σε εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος και το "Τρελό Αριθμητάρι", ναι, της Αιμιλίας Κονταίου.)
Πηγή: http://www.literature.gr/i-magia-ton-chromaton-tis-mousikis-ton-arithmon-ke-tis-giagias-tou-kosta-stoforou/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)