Η Κατ και η απίθανη γιαγιά της

 

Το κείμενό μου αυτό αποτελεί έναν μικρό φόρο τιμής στην πολυβραβευμένη Βρετανίδα συγγραφέα Νίνα Μπόντεν, η οποία έφυγε από κοντά μας τον Αύγουστο του 2012 – από κοντά μας όχι μόνο μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, αφού αγαπούσε βαθιά την Ελλάδα και είχε σπίτι στο Ναύπλιο.

Δημοσιεύτηκε στις 29/10/2012 στο ηλεκτρονικό περιοδικό www.diastixo.gr:
http://www.diastixo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=418:kat&catid=48:efivika&Itemid=97

 

 

 

Από τότε που θυμάται τον εαυτό της, η δωδεκάχρονη Κατ ζει με τη γιαγιά της. Οι γονείς της είναι ηθοποιοί. Πάλεψαν με τις γονικές τους υποχρεώσεις τον πρώτο καιρό, αλλά οι απαιτήσεις του επαγγέλματος και οι συνεχείς περιοδείες τούς απέτρεψαν απ’ το να μεγαλώσουν τη μικρή τους κόρη. Γι’ αυτό και την εμπιστεύτηκαν στα χέρια της γιαγιάς της. Η γιαγιά αυτή, λοιπόν, πολύ διαφέρει από τις «κανονικές» γιαγιάδες των φίλων και συμμαθητών της Κατ. Είναι μια γυναίκα ψηλόλιγνη και γαμψομύτα, η οποία φοράει δερμάτινα ρούχα και μετακινείται με μία Χάρλεϊ Ντάβιντσον. Οι μετακινήσεις της περιλαμβάνουν από σύντομες επισκέψεις για διαλέξεις σε πανεπιστήμια –είναι διάσημη συνταξιούχος ψυχίατρος– έως και το ταξίδι στην Ελλάδα, στη διάρκεια του οποίου γιαγιά κι εγγονή διέσχισαν όλη την Ευρώπη με τη μηχανή.

 

Η Κατ λατρεύει τη γιαγιά της. Αλλά ντρέπεται λιγάκι γι’ αυτή. Όπως ίσως ντρέπονται τα περισσότερα παιδιά για το διαφορετικό. Το άγχος που της προκαλεί το αλλόκοτο στιλ της γιαγιάς, ωστόσο, εξισορροπείται από τη συναισθηματική κάλυψη που της προσφέρει η ιδιαίτερη αυτή γυναίκα, η οποία γνωρίζει σε βάθος αλλά ποτέ δεν παύει να εξερευνά την ανθρώπινη ψυχή. Η Κατ ακουμπάει στη γιαγιά της το βάρος της κάθε ανησυχίας της και ανασαίνει. Η παρέα των νταήδων που την τρομοκρατεί στο σχολείο βρίσκεται αντιμέτωπη τόσο με τους αφοσιωμένους φίλους της, όσο και με την οργή της γιαγιάς της, η οποία αποστομώνει τον αρχινταή λέγοντας: «Θα σε πετάξω με τόση δύναμη στο μέσον της άλλης εβδομάδας, που μπορεί να μην καταφέρεις να ξαναγυρίσεις ποτέ πίσω».

 

Αυτή ήταν η απίθανη γιαγιά της Κατ. Και αυτή ήταν περίπου η ζωή τους, ώσπου οι γονείς της Κατ αποφάσισαν να πάρουν πίσω την κόρη τους. Γνωστοί ηθοποιοί της τηλεόρασης πλέον, ευκατάστατοι, νιώθουν την ανάγκη να καλύψουν το κενό αυτών των χρόνων. Ή έτσι νομίζουν, τουλάχιστον. Κι εδώ αρχίζει η πραγματική περιπέτεια της Κατ. Που δε θέλει με τίποτα ν’ αποχωριστεί τη γιαγιά της κι αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.

 

Η Νίνα Μπόντεν επιλέγει να παρουσιάσει την ιστορία ενός παιδιού που το βαραίνουν ψυχολογικά οι αποφάσεις των μεγάλων για τη ζωή του. Αναλύει έντεχνα τη σημασία της λέξης «οικογένεια» και πραγματεύεται τη βαθιά ανθρώπινη ανάγκη για φιλία, αφοσίωση, ηρεμία. Το ύφος της είναι ιδιαίτερο, η γραφή της μεστή. Η ιστορία διαβάζεται ευχάριστα και είναι –σε πολλά σημεία– αστεία. Οι ακροβασίες της με το «πολιτικά ορθό», όταν λόγου χάρη παρουσιάζει μια γιαγιά που καπνίζει σαν φουγάρο, είναι επιτυχημένες (η γιαγιά πείθεται τελικά να κόψει το κάπνισμα με τρόπο απολύτως πιστευτό).

Η παρουσίαση αυτή είναι ένας μικρός φόρος τιμής στην πολυβραβευμένη Βρετανίδα συγγραφέα Νίνα Μπόντεν, η οποία έφυγε από κοντά μας τον Αύγουστο του 2012 – από κοντά μας όχι μόνο μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, αφού αγαπούσε βαθιά την Ελλάδα και είχε σπίτι στο Ναύπλιο.