Σελίδες

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

"Οι γονείς μου": κριτική της Αλεξίας Παπαχριστοφόρου


Τι αποτελεί θησαυρό για τους ανθρώπους άραγε; Για κάθε άνθρωπο κάτι διαφορετικό. Για κάποιους μπορεί να είναι τα χρήματα, τα κοσμήματα και τα χρυσά νομίσματα. Για άλλους μπορεί να είναι ένα αντικείμενο, όχι κατ’ ανάγκη ακριβό, αλλά κάτι με συναισθηματική αξία. Ένα παιγνίδι, ένα ρουχαλάκι, ένα βιβλίο, ίσως. Και για κάποιους άλλους, θησαυρό μπορεί να αποτελεί ένα πρόσωπο. Ξεχωριστό, Πολύτιμο και Ανεκτίμητο, που αυτό που του προσφέρει το έχει πάντα στην καρδιά και ποτέ δεν χάνεται.
Αυτή την οπτική μας δίνει η υπέροχη, γεμάτη χιούμορ και πολύ εύστοχη ιστορία (ως γονιός αλλά και ως παιδί που υπήρξα πριν… κάποια χρόνια, ταυτίστηκα πλήρως) της κ. Ράνιας Μπουμπουρή "Οι γονείς μου". Ο ανεκτίμητος θησαυρός για ένα παιδί, μας λέει αυτή η ιστορία, δεν είναι άλλος από τη μητέρα και τον πατέρα, που του προσφέρουν χίλια δυο. Μια μητέρα, και πατέρας συμπληρώνω εγώ, είναι ρήμα. Είναι κάποιος που ΚΑΝΕΙ. Όλη την ώρα ΚΑΝΕΙ κάτι (Cheryl Donovan).
Ακριβώς αυτό μεταφέρει αυτή η ιστορία με ρίμα. Κι έτσι μας εξηγεί και ο ήρωας της ιστορίας και μας δίνει να καταλάβουμε, γιατί ο δικός του θησαυρός είναι οι γονείς του. Μάλιστα, ο ίδιος αντιλαμβάνεται πως και γι’ αυτούς, ο ίδιος, αποτελεί τον δικό τους θησαυρό. Γιατί άλλωστε να μπουν στον κόπο να κάνουν όοοοοοοοοοοοοοοοοολα αυτά που ΚΑΝΟΥΝ.
Μια από τις αγαπημένες ιστορίες του δικού μου παιδιού, που διαβάζουμε ξανά και ξανά. Γιατί άραγε; ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!
Ίσως ενδιαφέρει εκπαιδευτικούς: Υπάρχει στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου στο Γλωσσικό Μάθημα, σχετικό Σχέδιο Διδασκαλίας με κείμενο υπό επεξεργασία τη συγκεκριμένη ιστορία. Α΄τάξη. 
Αλεξία Παπαχριστοφόρου, εκπαιδευτικός

http://www.schools.ac.cy/klimakio/Themata/Glossa/imerides_seminaria_synedria/2013_14/plaisio_optikografimeni_fasi_c.pdf


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου