Αναδημοσιεύω από το tvxs.gr μία είδηση που θεωρώ φρικτή:
Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ χάνονται στο δάσος, όπως γίνεται παραδοσιακά στο παραμύθι. Αυτή τη φορά όμως όταν συναντούν τη μάγισσα που σχεδιάζει να τους πετρώσει κρατούν πυροβόλα όπλα. Όσο ανατριχιαστικό κι αν φαίνεται, είναι μια ιστορία προορισμένη για να τη διαβάσουν παιδιά.
Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ χάνονται στο δάσος, όπως γίνεται παραδοσιακά στο παραμύθι. Αυτή τη φορά όμως όταν συναντούν τη μάγισσα που σχεδιάζει να τους πετρώσει κρατούν πυροβόλα όπλα. Όσο ανατριχιαστικό κι αν φαίνεται, είναι μια ιστορία προορισμένη για να τη διαβάσουν παιδιά.
Τη διαστροφική αυτή διασκευή του κλασικού παραμυθιού με τίτλο «Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ έχουν όπλα»υπογράφει η Αμέλια Χάμιλτον και δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα στην ιστοσελίδα της Εθνικής Ένωσης Όπλων των ΗΠΑ.
Φαίνεται λοιπόν ότι το λόμπι υπέρ των όπλων στις ΗΠΑ διασκεδάζει τα νεότερα μέλη της - δηλαδή τα παιδιά - με κλασικά παραμύθια στα οποία οι παιδικοί ήρωες κρατούν πυροβόλα όπλα. Όλα αυτά στη χώρα που κάθε τόσο ένας ανήλικος χάνει τη ζωή του από το «οικογενειακό» όπλο και η οπλοκατοχή αναδεικνύεται σε νούμερο ένα πρόβλημα.
Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ έχουν όπλα
Ας πάρουμε ως παράδειγμα το παραμύθι Χάνσελ και Γκρέτελ στο οποίο αναφερθήκαμε ήδη. Στη version της Εθνικής Ένωσης Όπλων η ιστορία ανοίγει κλασικά με την φτωχή οικογένεια να δυσκολεύεται από την έλλειψη τροφίμων. Στη συνέχεια το παραμύθι παρεκκλίνει από το κλασικό κείμενο:
«Ευτυχώς, είχαν διδαχθεί πώς να χρησιμοποιούν ένα όπλο με ασφάλεια καθώς κυνηγούσαν με τους γονείς τους για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους. Ήξεραν ότι, βαθιά μέσα στο δάσος υπήρχαν περιοχές στις οποίες ο κόσμος δεν κυνηγούσε και στις οποίες θα μπορούσαν να βρουν τροφή. Ήξεραν πως να παραμείνουν ασφαλείς αν βρίσκονταν σε μπελάδες».
Κατόπιν τα δυο αδέλφια δεν πέφτουν στην παγίδα της μάγισσας με το μπισκοτόσπιτο. Αντίθετα βρίσκουν εκεί άλλα παιδιά - κρατούμενους τα οποία απελευθερώνουν. Το κάνει ο Χάνσελ την ώρα που η Γκρέτελ βρίσκεται σε ετοιμότητα με το όπλο της, καθώς έχει «καλύτερο πεδίο βολής από τον αδελφό της».
Τι μεγάλο… όπλο που έχεις;
Αντίστοιχα τον Ιανουάριο δημοσιεύτηκε στη σελίδα η Κοκκινοσκουφίτσα, που πριν βγει στο δάσος παίρνει το τουφέκι της. Πάντως δεν βρίσκεται καν αντιμέτωπη με τον κακό λύκο, τον οποίο εξοντώνει η ίδια η γιαγιά της με την καραμπίνα της. Έτσι η κλασική ατάκα«τι μεγάλα μάτια που έχεις;» θα μπορούσε να αντικατασταθεί ως εξής: «τι μεγάλο όπλο που έχεις;».
Όσο για τους συγγραφείς αυτών των παραμυθιών; ΗΑμέλια Χάμιλτον περιγράφεται στην ιστοσελίδα ως«συγγραφέας και πατριώτισσα» και επίσης«συντηρητική blogger» και συγγραφέας μια σειράς βιβλίων για παιδιά που λέγεται «Μεγαλώνοντας πατριώτες».
Παρουσιάζοντας δε την Κοκκινοσκουφίτσα - ήταν το πρώτο από τη σειρά παραμυθιών που η Εθνική Ένωση Όπλων των ΗΠΑ σχεδιάζει να δημοσιεύσει - οι συντάκτες της ιστοσελίδας γράφουν: «Οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε με παραμύθια που μας διάβαζαν για να κοιμηθούμε. Αλλά πόσες φορές συνειδητοποιήσατε πόσο ζοφερά ήταν μερικά από αυτά; Μήπως κάποια σας έκαναν να νιώθετε άβολα; Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πως θα ήταν αυτά τα ίδια παραμύθια αν η άμοιρη Κοκκινοσκουφίτσα ή ο Χάνσελ και η Γκρέτελ είχαν μάθει να χρησιμοποιούν με ασφάλεια τα όπλα;».
Όταν τα παραμύθια δημοσιεύτηκαν τα social mediaπήραν φωτιά με το hashtag #NRAFairyTales. Πολλά από τα σχόλια ήταν σαρκαστικά δεν έλειψε όμως και η αυστηρή κριτική.
Η οργάνωση κατά της βίας των όπλων «Coalition to Stop Gun Violence» σε ανακοίνωσή της τονίζει ότι τα παραμύθια αυτά είναι ένα σύμβολο «εκφυλισμένης κουλτούρας που διαφθείρει τα παιδιά και τα οδηγεί σε σοβαρούς και περιττούς κινδύνους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου