Σελίδες

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

"Η Ροζώ": κριτική της εκπαιδευτικού Σοφίας Δένη

Η Ροζώ
Ράνια Μπουμπουρή
Εικόνες: Χρύσα Σπυρίδωνος
Ψυχογιός
Ο αγαπημένος ήρωας της μικρής Ρόζας είναι ο Ζορό. Δεν χορταίνει να βλέπει τα κατορθώματά του στην τηλεόραση κι εύχεται να μπορούσε κι αυτή να βοηθά τους αδύναμους και να συμβάλλει στην απόδοση της δικαιοσύνης. Κι αφού το όνομά της μοιάζει με αυτό του Ζορό, ο μπαμπάς της δεν αργεί να το αναγραμματίσει και να το μετατρέψει σε...Ροζώ. Μια μέρα, πηγαίνοντας στο σχολείο η Ροζώ, συναντά ένα αβοήθητο γατάκι και ζητά από τη μαμά της να το ταΐσουν. Λίγο αργότερα στην τάξη αποφασίζει να βοηθήσει τη Νάντια, μια καινούρια συμμαθήτρια από τη Ρωσία που δε γνωρίζει ελληνικά, να προσαρμοστεί. Το ίδιο απόγευμα η Ροζώ τακτοποιεί το δωμάτιό της, θέλοντας να διευκολύνει την κουρασμένη μητέρα της. Στο τέλος της μέρας η Ροζώ νοιώθει πολύ περήφανη για τον εαυτό της. Με τόσες καλές πράξεις, σίγουρα κι ο Ζορό θα τη ζήλευε. 
Το θέμα που πραγματεύεται το υπέροχο αυτό βιβλίο είναι η προσφορά και η βοήθεια προς τους άλλους. Έννοιες που όταν καλλιεργηθούν στην παιδική ηλικία, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δημιουργήσουν ενήλικες με κοινωνικές ανησυχίες κι ευαισθησίες.  Το παιδί μαθαίνοντας να μπαίνει στη θέση του άλλου, να προσφέρει, να δίνει και να παίρνει αναπτύσσει την έννοια της αγάπης και της συνεργασίας μεταξύ του ιδίου και των συνανθρώπων του. Το συγκεκριμένο βιβλίο, που είναι ιδανικό για αναγνώστες προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας, εξυπηρετεί άψογα το σκοπό αυτό.

Πηγή: 

Περισσότερα για το βιβλίο μπορείτε να δείτε εδώ:

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

«Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου» του Γκαστόν Λερού

«Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου» του Γκαστόν Λερού, από τις Εκδόσεις Διόπτρα 
(Μετάφραση: Βαγγέλης Γιαννίσης, Πρώτη έκδοση: Σεπτέμβριος 2015)

Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή

Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα, δημοσιογράφου και κριτικού θεάτρου Γκαστόν Λερού (1868-1927), ο οποίος έγινε γνωστός παγκοσμίως με το έργο του Το φάντασμα της όπερας. Στο πρώτο του αυτό μυθιστόρημα, γραμμένο το 1907, ο Λερού εισάγει τον χαρακτήρα του δαιμόνιου νεαρού δημοσιογράφου-ντετέκτιβ Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ, ο οποίος με τη δύναμη της λογικής καταφέρνει να διαλευκάνει τα πιο μεγάλα και παράξενα μυστήρια.   

Σύμφωνα με την υπόθεση, τέλη Οκτωβρίου του 1892, σ’ έναν απομονωμένο πύργο έξω απ’ το Παρίσι, στο Σατό ντι Γκλαντιέ, ζει και εργάζεται ο διακεκριμένος καθηγητής Στάνγκερσον, ο οποίος διεξάγει σημαντικά πειράματα για τη διάσπαση της ύλης με τη βοήθεια της 35χρονης κόρης του. Η δεσποινίς Στάνγκερσον είναι γνωστή τόσο για την αφοσίωσή της στην επιστήμη και στον πατέρα της, όσο και για την εξαιρετική της ομορφιά. Λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση των αρραβώνων της με τον Ρομπέρ Νταρζάκ, καθηγητή της Σορβόννης, η δεσποινίς Στάνγκερσον βρίσκεται λιπόθυμη και ημιθανής στο «κίτρινο δωμάτιο», πλάι στο εργαστήριο του πατέρα της, με σημάδια στραγγαλισμού στον λαιμό και βαρύ χτύπημα στον κρόταφο: έχει γίνει απόπειρα δολοφονίας εναντίον της, αλλά το δωμάτιο είναι κλειδωμένο από μέσα και το μοναδικό παράθυρό του είναι επίσης κλειδωμένο. Στον τοίχο και στο πάτωμα υπάρχουν τα ματωμένα ίχνη του παρ’ ολίγον δολοφόνου, τον οποίο η δεσποινίς Στάνγκερσον είχε καταφέρει να πετύχει μ’ ένα όπλο, ωστόσο ο θύτης είναι άφαντος. Ποιος είναι και πώς κατάφερε να ξεφύγει;

Στο Γκλαντιέ καταφθάνει ο πασίγνωστος επιθεωρητής Φρεντερίκ Λαρσάν, το Νο1 της γαλλικής αστυνομίας στην επίλυση τέτοιων γρίφων, όπως και ο νεαρότατος δημοσιογράφος Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ, που θαυμάζει τον επιθεωρητή αλλά δεν συμφωνεί με τις μεθόδους του. Ανακρίσεις, έρευνες, συλλήψεις… παρ’ όλα αυτά ο μυστηριώδης θύτης ξαναχτυπά, αποφασισμένος να δολοφονήσει τη δεσποινίδα Ρουλεταμπίλ, κι εξαφανίζεται πάλι εξίσου μυστηριωδώς. «Προτού τον βρουν, πρέπει να μάθουν πώς τον έχασαν», καγχάζει ο μπαρμπα-Ζακ, μέλος του προσωπικού του πύργου και από τους κύριους υπόπτους για συνεργός του θύτη. Αλήθεια, πώς γίνεται να τον χάνουν κάθε φορά, αφού αποκλείεται να έχει διαφύγει με οποιονδήποτε φυσικό τρόπο – και, βεβαίως, με κανέναν υπερφυσικό, όπως διατείνεται ο Ρουλεταμπίλ.

Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα εξαιρετικό, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μας μέχρι το τέλος, απαιτεί την εγρήγορση του νου μας και μας ανοίγει την όρεξη, με τις διάσπαρτες αναφορές στο «άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα», για το επόμενο μυστήριο που θα κληθεί να διαλευκάνει ο Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ: Το άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα. Το δεύτερο αυτό μυθιστόρημα του Λερού, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση και πάλι του Βαγγέλη Γιαννίση, θα το παρουσιάσουμε εν καιρώ σε αυτήν εδώ τη στήλη. Κλείνοντας, αξίζει να σημειώσουμε για τον Γκαστόν Λερού ότι ίσως να μην είναι ευρέως γνωστός στο αναγνωστικό κοινό της χώρας μας, ωστόσο η συνεισφορά του στη γαλλική αστυνομική λογοτεχνία θεωρείται εφάμιλλη μ’ εκείνη του σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ στην αγγλική και του Έντγκαρ Άλαν Πόε στην αμερικανική. Αξίζει να τον γνωρίσουμε καλύτερα

Βρείτε το εδώ

Πηγή: http://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/lesviako-vivlio/mystirio-toy-kitrinoy-domatioy-toy-gkaston-leroy

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

"Η μάχη της Οδοντόβουρτσας" στο Δημοτικό Σχολείο Παλαιφύτου

Από το ιστολόγιο της εκπαιδευτικού Ιωάννας Χατσίκου:
[...] Συνέχεια των προηγούμενων δραστηριοτήτων μας ήταν η ανάγνωση του βιβλίου «Η μάχη της οδοντόβουρτσας». Τα παιδιά μπόρεσαν να ταυτιστούν με την ηρωίδα του βιβλίου κι έζησαν την περιπέτειά της με τα μάτια της φαντασίας τους.
Κάθε παιδί διάλεξε κάποια σκηνή από την ιστορία και την εικονογράφησε δίνοντας κι έναν ταιριαστό τίτλο.
Δραματοποιήσαμε κάποιες σκηνές που μας άρεσαν μέσα από το βιβλίο. [...]
Εκπαιδευτικός: Ιωάννα Χατσίκου 
Περισσότερα για το βιβλίο μπορείτε να βρείτε εδώ: 

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

"Μια τρελή τρελή ΑΒ": τρίτα γενέθλια!



Κυκλοφόρησε σαν σήμερα, πριν από 3 χρόνια, με μια τρελή τρελή αγωνία 
για το πώς θα φαινόταν στα παιδιά. Τώρα, 10.000 αντίτυπα μετά, 
η αγωνία έχει αντικατασταθεί από μεγάλη, πολύ μεγάλη χαρά!
Θερμές ευχαριστίες σε όλους τους φίλους και συνεργάτες 
που μας πίστεψαν, μας αγάπησαν και μας στήριξαν!
Εικονογράφηση: Χρύσα Σπυρίδωνος
Μουσική: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
Εκδόσεις Ψυχογιός
Συνοδεύεται από CD, όπου τα τραγούδια των γραμμάτων ερμηνεύουν οι πολύ αγαπημένοι καλλιτέχνες (αλφαβητικά): Σαβίνα Γιαννάτου, Σπύρος Γραμμένος, Φοίβος Δεληβοριάς, Δώρος Δημοσθένους, Νίκος Ζιώγαλας, Γιάννης Ζουγανέλης, Βασιλική Καρακώστα, Τζώρτζια Κεφαλά, Νικήτας Κλιντ, Μάρκος Κούμαρης (Locomondo), Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Χρήστος Λούλης, Πάνος Μουζουράκης, Μάκης Παπαδημητρίου, Διονύσης Σαββόπουλος, Σπύρος Σακκάς, Μπάμπης Στόκας, Δημήτρης Σταρόβας, Βικτωρία Ταγκούλη και η παιδική χορωδία του 3ου Δημοτικού Σχολείο Βούλας "Viva Voce". 
Δείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ: 


Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

Ο Σωτήρης το σκιουράκι γιόρτασε την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής!

Ο Σωτήρης, το ιδιότροπο σκιουράκι μας, γιόρτασε την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής (16/10) από τη λίστα των best seller στα Public Κύπρου, μαζί με την τρελή μας σειρά! Ορίστε ένα δείγμα απ' το τραγούδι του, το οποίο αλλάζει κάθε που ο Σωτήρης δοκιμάζει μια καινούργια γεύση:
Τα φουντούκια δε μ' αρέσουν
τα καρύδια είναι σκληρά
μα χειρότερα απ' όλα
είν' τα κάστανα ψητά...


Περισσότερα για το βιβλίο Το σκιουράκι που δεν ήθελε να φάει εδώ: 



Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Έκθεση: "Γιάννης Μόραλης - Χρήστος Καπράλος: Μια φιλία ζωής και τέχνης" στο ΚΠΙΣΝ

Γιάννης Μόραλης (Άρτα 1916  Αθήνα 2009), Μορφή, 1951, Αυγοτέμπερα σε ξύλο, 49 x 38 εκ., Δωρεά του καλλιτέχνη
Χρήστος Καπράλος (Παναιτώλιο Αγρινίου 1909  Αθήνα 1993), Νίκη, 1961, Μπρούντζος, 212 x 35 x 85 εκ., Πρώην Ίδρυμα Χρήστου και Σούλης Καπράλου

Γιάννης Μόραλης  Χρήστος Καπράλος: Συναντήθηκαν και συνδέθηκαν με φιλία στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ξαναβρίσκονται στο Παρίσι, όπου παρακολουθούν όλα τα μοντέρνα κινήματα, αλλά παραμένουν πιστοί στις κλασικές αξίες. Το 1939 επιστρέφουν στην Ελλάδα, όπου συνεχίζουν τον διάλογό τους με τον κλασικισμό σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής. Την δεκαετία του '50 οι δύο καλλιτέχνες αναζητούν και βρίσκουν την προσωπική τους μοντέρνα έκφραση: ο Μόραλης με τα επιτύμβια, ο Καπράλος με τα χάλκινα γλυπτά, που γεννιούνται από μία νέα τεχνική – φύλλα κεριού δουλεμένα με τη φωτιά. Είναι τα γλυπτά που το 1962 του χαρίζουν διεθνή αναγνώριση στην Μπιενάλε της Βενετίας.
Μία επιλογή από δεκαοκτώ χάλκινα έργα του Καπράλου θα εκτεθούν πλάι σε μια μικρή αναδρομική του Μόραλη. Πενήντα αριστουργήματα του Γιάννη Μόραλη, που προέρχονται κυρίως από τη μεγάλη δωρεά του στην Εθνική Πινακοθήκη αλλά και από ιδιωτικές συλλογές, εικονογραφούν την πορεία του ζωγράφου από τα πρώιμα έργα του έως την κλασική αφαίρεση των τελευταίων χρόνων. Οι δυο καλλιτέχνες, γείτονες και στην Αίγινα, δεν έπαψαν ποτέ να διαλέγονται με σύγχρονο πνεύμα με την ελληνική αρχαιότητα.

ΦΑΡΟΣ
Διάρκεια έκθεσης: Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου – Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Ωράριο έκθεσης 06:00 π.μ. έως τα μεσάνυχτα.


Διοργάνωση: Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος / Εθνική Πινακοθήκη  Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

Ιδέα, συντονισμός, επιμέλεια, κείμενα:
Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, Διευθύντρια ΕΠΜΑΣ, ομότιμη καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης

Επιμέλεια εκθέσεων
Γιάννης Μόραλης: Άννυ Μάλαμα, Επιμελήτρια ΕΠΜΑΣ
Χρήστος Καπράλος: Άρτεμις Ζερβού, Επιμελήτρια ΕΠΜΑΣ

Σημείωση: Η είσοδος είναι ελεύθερη

"Ο Κώδικας της Λέρου" του Κώστα Στοφόρου

Από αριστερά: Δημήτρης Ήσυχος, Ράνια Μπουμπουρή, Ιωάννα Μπαμπέτα, 
Πάνος Τουρλής, Κώστας Στοφόρος, Στέφανος Καμπάς
Το κείμενο της παρουσίασής μου:  

Ευχαριστώ πολύ τον Κώστα Στοφόρο για την πρόσκλησή του να βρίσκομαι εδώ απόψε. Είναι η δεύτερη περιπέτεια που γράφει ο Κώστας με τους ίδιους πρωταγωνιστές, μετά την Κούπα του Πτολεμαίου, που κυκλοφόρησε πέρυσι (Εκδόσεις Ιπτάμενο Κάστρο).

Το πρώτο που επισημαίνουμε για τα βιβλία αυτά έχει να κάνει με την επιλογή του τόπου, όπου ξετυλίγεται η υπόθεση. Ο συγγραφέας επιλέγει το Πόρτο Ράφτη και τη Λέρο, μέρη που γνωρίζει πολύ καλά ο ίδιος, ώστε να κινείται με άνεση στις περιγραφές αλλά και να αποκαλύπτει πληροφορίες άγνωστες στον περισσότερο κόσμο για συγκεκριμένες τοποθεσίες, τοπωνύμια, λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία. Κάντε ένα πείραμα: όταν διαβάζετε μια ιστορία που η υπόθεσή της εκτυλίσσεται σε ένα συγκεκριμένο μέρος, λ.χ. Λαμία, αντικαταστήστε το τοπωνύμιο με ένα άλλο, λ.χ. Τρίκαλα. Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει αυτό, να διαβάσετε βιβλία που αφορούν ένα μέρος αλλά περνάνε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του στο ντούκου, και θα μπορούσαν κάλλιστα να αφορούν κάποιο άλλο. Εδώ ο συγγραφέας περιγράφει λεπτομερώς τις τοποθεσίες –τις παραλίες, τους κόλπους, έναν ιδιαίτερο σχηματισμό σ’ έναν βράχο–, και μας ανοίγει την όρεξη να επισκεφθούμε τα εν λόγω μέρη. Εγώ, που δεν έχω καμία σχέση ούτε με το Πόρτο Ράφτη ούτε με τη Λέρο, ένιωσα τη λαχτάρα να πάω – και μάλιστα ξέρω και ποια βιβλία θα έχω μαζί μου, όταν πάω.

Δεύτερο στοιχείο που πρέπει να αναφέρουμε για τα βιβλία του Κώστα, και ας πάμε τώρα στον Κώδικα της Λέρου συγκεκριμένα, είναι τα ψήγματα πληροφοριών που δίνει για να ξυπνήσει το ενδιαφέρον των μικρών αναγνωστών για μεγάλα θέματα. Λόγου χάρη για το Παρθένι, στη σελ. 69: «Ήταν μια πολύ σκληρή και δύσκολη εποχή, αλλά είχε και τις ομορφιές της· αυτά τα λίγα που κρατάνε κάποιον δυνατό και ζωντανό μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Όπως ο γερανός, το πουλί με το πάντα μετέωρο βήμα, που τους συντρόφευε κάθε πρωινό, όταν τους μάζευαν στο προαύλιο του στρατοπέδου, δίπλα στη θάλασσα που έμοιαζε τόσο με λίμνη. Εκεί τους κρατούσαν όρθιους με τις ώρες, τους μετρούσαν και τους ξαναμετρούσαν μόνο και μόνο για να τους βασανίσουν. Το πουλί, ο γερανός, έμενε ακίνητο συχνά στο ένα του πόδι σαν να ήθελε να τους δώσει κουράγιο. Ήταν ένα είδος σιωπηλής συμπαράστασης». Κι άλλη μια παράγραφος, στην επόμενη σελίδα, για τις εκλογές που είχαν κάνει μεταξύ τους οι κρατούμενοι της εξορίας. Δεν χρειάζονται περισσότερα στοιχεία για το τι ήταν οι εξορίες, γιατί επιλέγονταν τα ξερονήσια, ποιοι στέλνονταν εκεί, τι βασανιστήρια γίνονταν. Θα τα μάθουν κι αυτά σιγά σιγά. Εδώ οι πληροφορίες είναι τόσο, όσο. Αν ο μικρός αναγνώστης ρωτήσει επιτόπου τους δικούς του ή τους δασκάλους του ή ψάξει μόνος του, εντάξει. Αν πάλι το αφήσει για το μέλλον, πάλι εντάξει. Θα έχει όμως ήδη ένα σημείο αναφοράς από την ιστορία αυτή εδώ, του παππού Λευτέρη. 

Αντιθέτως, βέβαια, όσα ιστορικά στοιχεία πλέκονται με αυτή καθαυτή την υπόθεση είναι πλούσια, φαίνεται ότι έχουν απαιτήσει ιδιαίτερη μελέτη κι έρευνα, και παρουσιάζονται με εμπεριστατωμένο τρόπο και σταδιακά, για να μην κουράζουν τον αναγνώστη, αλλά και για να χτίζεται κομμάτι κομμάτι η εξέλιξη της ιστορίας, για τον Κώδικα της Λέρου.

Παράλληλα όμως με την εξέλιξη της ιστορίας, ο συγγραφέας δίνει τροφή για σκέψη σχετικά με την επικαιρότητα. Λέρος – επικαιρότητα, τι άλλο; Το προσφυγικό. Παρουσιάζει την ιστορία του μικρού Ελίας και της οικογένειάς του –ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή της επανένωσης– αλλά, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό: επισημαίνει τη σημασία των λέξεων που χρησιμοποιεί κανείς για να περιγράψει έναν πρόσφυγα ή έναν μετανάστη, σελ.99: «Δεν μπορούσε όμως να σταματήσει να σκέφτεται μια λέξη που τριγυρνούσε στο μυαλό του. Ήταν η λέξη “λαθρομετανάστες”, που τόσο εύκολα εφημερίδες, κανάλια, πολιτικοί και απλοί άνθρωποι γύρω του την κολλούσαν σε αυτούς τους κυνηγημένους ανθρώπους, τους πρόσφυγες. Κι αυτός ο ίδιος ένας πρόσφυγας ήταν. Ένας μετανάστης. Αναγκασμένος να ζει μακριά από την πατρίδα και τα παιδιά του, να χάνει τα καλύτερά τους χρόνια, γιατί κάποιοι τραπεζίτες έτσι το είχαν αποφασίσει. Γιατί η χώρα του είχε γίνει μια “μητριά πατρίδα”, που έλεγε κι ο αγαπημένος του ποιητής…» (Μιχάλης Γκανάς). Να επισημάνω εδώ ότι, δυστυχώς, έχουμε ακούσει και εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιούν τη λέξη αυτή, κάτι που θεωρώ χειρότερο και από τους πολιτικούς και από τα κανάλια.


Στην πλοκή δεν θα ήθελα να αναφερθώ εκτενέστερα, οι αναγνώστες θα ανακαλύψουν μαζί με τους πρωταγωνιστές τα τι, πώς και γιατί του Κώδικα της Λέρου. Να πω μόνο ότι, με όλο τον πλούτο των πληροφοριών που ανέφερα πιο πριν, είναι μια περιπέτεια που δεν γράφτηκε απλώς και μόνο για να γραφτεί. Κι επειδή είναι ένα βιβλίο-ύμνος στο νησί της Λέρου, θα ήθελα να κλείσω την παρουσίαση με λίγες αράδες από τη σελ.117: «Κι όποιος βρεθεί σε αυτό τον τόπο τέτοια εποχή, όπως ο Ιταλός ναύαρχος (αρχή φθινοπώρου, με τη θάλασσα ακίνητη γύρω του), τότε θα ήθελε να μπορούσε να ζήσει εκεί για πάντα. Μόνο και μόνο γιατί στη ζωή υπάρχουν τέτοιες στιγμές και τέτοιοι τόποι». 



Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

"Αταξίες στην τάξη" του Γιώργου Κ. Παναγιωτάκη

«Αταξίες στην τάξη» του Γιώργου Κ. Παναγιωτάκη, από τις Εκδόσεις Κέδρος (5 τόμοι – Εικονογράφηση τόμων 1-4: Χρήστος Δήμος, Εικονογράφηση τόμου 5: Κώστας Θεοχάρης)

Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή
Έχει πια κλείσει ένας μήνας αφότου άνοιξαν τα σχολεία και πολλοί μικροί μαθητές, ιδίως αυτοί των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού, ακούνε «βιβλίο» και βγάζουν σπυριά. Τρέχουν να κρυφτούν. Όπου φύγει φύγει. Η δοκιμασμένη θεραπεία για την αντιπάθεια που τους προκαλούν τα σχολικά βιβλία είναι να βρεθεί ένα «άλλο» βιβλίο – ένα βιβλίο έξυπνο κι αστείο, που να περιγράφει την καθημερινότητά τους στο σχολείο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού σαν κι αυτά. Ένα βιβλίο που θα τα κάνει να ταυτιστούν, να προβληματιστούν, να διασκεδάσουν, να χαρούν. Ένα βιβλίο γεμάτο αταξίες στην τάξη. Ή μάλλον πέντε βιβλία γεμάτα αταξίες, αφού πέντε είναι μέχρι στιγμής οι τόμοι της σειράς του Γιώργου Κ. Παναγιωτάκη Αταξίες στην τάξη: «Η στοιχειωμένη αίθουσα» (2011), «Να τοι οι πρωταθλητές» (2011), «Η πριγκίπισσα των Εφτά Θαλασσών» (2012), «Η κατάρα της φράου Λίτσας» (2013) και «Παράσταση για κλάματα» (2014) – αυτό το τελευταίο, μάλιστα, που έχει τιμηθεί με το Βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για Παιδιά του περιοδικού Αναγνώστης (2015) είναι και εξαιρετικά επίκαιρο, δεδομένου ότι τα σχολεία ετοιμάζονται για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου.
Τα πέντε αυτά βιβλία απευθύνονται σε παιδιά από 9 ετών και πάνω, είναι περίπου 100 σελίδες το καθένα και μπορούν να διαβαστούν αυτοτελώς, αφού στο αρχικό σαλόνι επεξηγούνται με σκίτσα και λίγο κείμενο τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν, ωστόσο θα ήταν καλύτερα να διαβαστούν με τη σειρά που έχουν κυκλοφορήσει, καθώς οι χαρακτήρες, στιβαροί ήδη από τον πρώτο τόμο, εμπλουτίζονται με απολαυστικές λεπτομέρειες και η σειρά ωριμάζει θεματολογικά.
Ο Πάνος, ο οποίος αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τις ιστορίες, και οι φίλοι-συμμαθητές του καλούνται να λύσουν το μυστήριο μιας στοιχειωμένης αίθουσας, να βγάλουν ασπροπρόσωπο το σχολείο τους σε ένα σχολικό πρωτάθλημα μπάσκετ (το πιο αστείο βιβλίο της σειράς), να λύσουν το μυστήριο του γιγάντιου χταποδιού σε μια σχολική εκδρομή, να τα βγάλουν πέρα με μια αυταρχική δασκάλα παλαιάς κοπής (το πιο συγκινητικό βιβλίο της σειράς) και να δώσουν μια αξιοπρεπή παράσταση για την 28η Οκτωβρίου – το πιο ώριμο και δυνατό βιβλίο της σειράς, καθώς θίγει τα θέματα του φασισμού, του ρατσισμού και του πολέμου με πολύ έξυπνο τρόπο.
Όσο δύσκολο είναι να γράψει κανείς ένα βιβλίο που να συναρπάσει τα παιδιά των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού, άλλο τόσο θερμά προτείνουμε τις απολαυστικές Αταξίες στην τάξη – εννοείται και για μικρότερα παιδιά, Β’-Γ’ Δημοτικού, εάν είναι πιο ώριμα ως αναγνώστες.
Βρείτε και τα πέντε βιβλία της σειράς εδώ:


Πηγή: 

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

"Η γιαγιά μου και ο παππούς μου" στο Νηπιαγωγείο Θεσπιών

Η γιαγιά μου και ο παππούς μου γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία 
(1η Οκτωβρίου) στο Νηπιαγωγείο Θεσπιών. 
Θερμές ευχαριστίες στην εκπαιδευτικό κ. Αρχοντία Λιάκου!
 Αυτά τα όμορφα χεράκια φτιάχνουν τις πιο όμορφες κάρτες!


Περισσότερα για το βιβλίο εδώ: 

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

"Μιαν βολάν τζι' έναν τζιαιρόν..." στο Σπίτι της Κύπρου

Θεατρική αφήγηση στο Σπίτι της Κύπρου (Ξενοφώντος 2Α, Αθήνα) 
την Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016, στις 8 το βράδυ. 

Βίντεο: "Μια τρελή τρελή ΑΒ" από το Θέατρο του Βορρά



Ένα άλφα που όλο κάπου πάει και τρυπώνει, ένα βήτα που βιάζεται να πάει βόλτα, ένα γάμα που διαρκώς η κοιλιά του γουργουρίζει… Μα τι αλλιώτικη, τι αστεία που είναι αυτή η Αλφαβήτα!

Μια παιδική διαδραστική παράσταση, που συνδυάζει μουσική, ζωντανό τραγούδι, χορό, θεατρική εμψύχωση με εναλλαγή ρόλων και βιντεοπροβολές. Βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο της Ράνιας Μπουμπουρή (Εκδόσεις Ψυχογιός), που έχει τιμηθεί με τον Έπαινο Ποίησης της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, έχει μελοποιηθεί εκπληκτικά από τον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα best seller της παιδικής λογοτεχνίας!

Λίγα λόγια για την παράσταση
Στη μαγική χώρα της Αλφαβήτας ζουν ευτυχισμένα παίζοντας μεταξύ τους τα γραμματάκια, τα οποία έχουν γι’ αρχηγό τους τη γραμματονεράιδα τους, την κυρία Αλφαβήτα! Τη στιγμή όμως που πάνε να τη γνωρίσουν σε όλα τα παιδιά για να μπορούν κι αυτά με τη σειρά τους να παίξουν μαζί της, αυτή εξαφανίζεται! Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να βρεθεί! Να μάθουν όλα τα παιδιά ένα ένα τα γράμματα της Αλφαβήτας για να μπορούν ανακατεύοντάς τα να σχηματίζουν λέξεις, σκέψεις, ιστορίες! Θα τα καταφέρουν;

Μια μαγική παιδική παράσταση με ζωντανό τραγούδι, χορό, γεμάτη χιούμορ, εντυπωσιακά σκηνικά και πολύχρωμα κοστούμια, αλλά και αγάπη για τον μαγικό κόσμο της ελληνικής γλώσσας. Μια παράσταση που μετατρέπει την εκμάθηση σε παιχνίδι!

Ελάτε να γνωρίσετε από κοντά τον μαγικό κόσμο της Αλφαβήτας και τους θησαυρούς της γλώσσας μας, τραγουδώντας και χορεύοντας παρέα με τα γράμματα!

H σειρά βιβλίων κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

Συντελεστές
Κείμενο: Ράνια Μπουμπουρή
Σκηνοθεσία | Διασκευή | Κουστούμια: Μπίλιω Κωνσταντοπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Ιωάννης Κοντέλλης
Χορογραφίες: Χρήστος Κατίδης
Βοηθός Χορογράφου: Εύη Κουρσαράκου
Σκηνικά: Δανάη Πανά
Κατασκευή κουστουμιών: Μαίρη Τζιουβάρα
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Ζίγκας
Φωτογράφιση αφίσας: Μιχάλης Μήτσιος
Φωτογράφιση | Editing: Γιώργος Ηλιόπουλος
Artwork: Παναγιώτης Σπούλος
Παραγωγή: Θέατρο του Βορρά

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ηλιάνα Αντωνιάδου, Κυριάκος Δανιηλίδης, Αλεξία-Μαρίνα Ιακωβίδου, Ηλίας Καπούλας.

Διάρκεια: 70 λεπτά

Από 9 Οκτωβρίου και κάθε Κυριακή στις 11:30, στo ανακαινισμένο θέατρο Φαργκάνη στην Καμάρα (Αγίου Παντελεήμονος 10). Καθημερινές παραστάσεις για σχολεία.

Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ γενική είσοδος, 8 ευρώ παιδικό


Πληροφορίες – Κρατήσεις θέσεων: 2310.858081, 6986.523898


Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Πλατεία Καραμανλάκη, ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας των Τεχνών του Δρόμου


Ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας των Τεχνών του Δρόμου 
και της Ελεύθερης Έκφρασης στον Δημόσιο Χώρο, 
ένα ηλιόλουστο μεσημέρι στην πλατεία Καραμανλάκη σήμερα!









"Μια τρελή τρελή ΑΒ" από το Θέατρο του Βορρά: κριτική της Ιωάννας Σεραφειμίδου


Ιωάννα Σεραφειμίδου

Μία από τις πιο χαρούμενες και ευφάνταστες παραστάσεις που έχουμε δει. Βασισμένη στο βιβλίο της Ράνιας Μπουμπουρή «Μια τρελή τρελή αλφαβήτα», που ακούμε με την Ολυμπία εδώ και χρόνια μέσα στο αυτοκίνητο, ήταν πραγματική έκπληξη η μεταφορά της στη σκηνή, με την εξαιρετική σκηνοθεσία της Μπίλιως Κωνσταντοπούλου. Οι ερμηνείες ήταν επίσης πολύ καλές. Δε μπορούσαμε να φανταστούμε πως τα (υπέροχα) τραγούδια που συνοδεύουν το cd, με ερμηνείες πολύ γνωστών και αγαπημένων καλλιτεχνών, θα ήταν αρκετά για να μεταφέρουν μια ιστορία για το θεατρόφιλο κοινό. Όμως τα τραγούδια συνδέθηκαν πολύ αρμονικά μεταξύ τους και η παράσταση είχε πολύ χιούμορ και γλύκα! Υπέροχη και για επίσκεψη με τα σχολεία, καθώς οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αντλήσουν πολλές ιδέες για παιχνίδια με λέξεις και γράμματα και έτσι τα παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας να αντιμετωπίσουν τη γραφή και το μάθημα με μια πολύ κεφάτη ματιά. Μας άρεσε πολύ και σας τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα. ΥΓ: Με σιγουριά θα ήταν πολύ σημαντικό να ξεφυλλίσετε πρώτα το βιβλίο και να ακούσετε τη μουσική ή και το αντίστροφο.

Πηγήhttp://pigolampides.gr/events/trelialfavita-2016-10-09/

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

"Η Ιστορία και τα playmobil" του Ηρόστρατου


Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς: 

Δημοσίευση: Φύλλο 328 - 8/10/2016

του Ηρόστρατου

Η Ιστορία και τα playmobil 
«Όσοι δεν κατανοούν την Ιστορία είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν. Ωστόσο, όσοι κατανοούν την Ιστορία είναι καταδικασμένοι να παρακολουθούν ανήμποροι εκείνους που την επαναλαμβάνουν».
Simon Scarrow, Καρδιά από πέτρα

Μια φωτογραφία στο Facebook με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Την «ανέβασε» η φίλη συγγραφέας Ράνια Μπουμπουρή, μετά από συνάντηση που είχε στο σχολείο με τον δάσκαλο των παιδιών της. Είναι ένας δάσκαλος της Ε’ Δημοτικού που σκέφτηκε -καθώς τα παιδιά διδάσκονται Ρωμαϊκή Ιστορία να τους προκαλέσει το ενδιαφέρον με έναν πρωτότυπο τρόπο.
Έστησε λοιπόν σε ένα τραπέζι το Κολοσσαίο, πλοία ρωμαϊκά, Ρωμαίους από τη γνωστή σειρά των Playmobil κι από δίπλα κάποιες περιπέτειες του Αστερίξ, επιτραπέζια παιχνίδια κ.ά.
Φαντάζομαι διάφοροι σοβαροφανείς που ασχολούνται με την Παιδεία μας, θεωρώντας ότι τα πάντα είναι θέμα αναλυτικού προγράμματος, ωραρίων, εγχειριδίων και εξετάσεων, θα σουφρώνουν τα φρύδια τους. Ίσως και να χαράζεται ένα ειρωνικό χαμόγελο στο πρόσωπό τους…
Να πω την αλήθεια και τα βιβλία Ιστορίας του δημοτικού συνοφρυωμένα μου μοιάζουν. Ειδικά σχεδιασμένα για να αντιπαθήσεις από μικρός την Ιστορία, έτσι ώστε να μην την μάθεις ποτέ. Κι έτσι -όπως λέει το μότο της αρχής- να είσαι καταδικασμένος να την επαναλάβεις!
Έχω την τύχη να έρχομαι σε επαφή με πολλά παιδιά, αλλά και τη θλίψη να διαπιστώνω συνεχώς το πόσο απεχθάνονται την Ιστορία. Κι όμως. Η σύγχρονη Παιδαγωγική, οι δεκάδες εμπνευσμένοι δάσκαλοι που βρίσκονται διάσπαρτοι σε σχολεία της χώρας, τα πολλά και καλά βιβλία που κυκλοφορούν, θα μπορούσαν -αν συνδυάζονταν- να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό κλίμα. Να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των παιδιών.
Όταν η γνώση για τους Ρωμαίους περιορίζεται στο ότι εφάρμοσαν το «Διαίρει και βασίλευε» και μετά αγάπησαν τον ελληνικό πολιτισμό και όλα άλλαξαν, έχεις χάσει την ουσία του πράγματος. Είναι αδύνατον να καταλάβεις πως ήταν άνθρωποι, που ζούσαν, γελούσαν, έπαιζαν, έτρωγαν, χάζευαν στην αγορά, πολεμούσαν, διασκέδαζαν, πήγαιναν στα λουτρά… Τι σήμαιναν τα έργα που βλέπουμε σήμερα; Πώς σώθηκαν μέσα στους αιώνες;
Το παιχνίδι του εμπνευσμένου δάσκαλου με τα Playmobil, τα κόμικς, οι ταινίες, τα βιβλία, όλα συνθλίβονται από το «συνοφρυωμένο» βιβλίο της Ιστορίας. Την ύλη που πρέπει να βγει… Τα παιδιά δεν αγαπούν την Ιστορία γιατί κανείς δεν τους δείχνει τη σχέση που έχει με τη ζωή τους. Με τον τόπο που ζουν.
Βλέπω συχνά τα παιδιά να με κοιτάζουν έκπληκτα όταν τους λέω πως η Κλεοπάτρα -που γνωρίζουν από τον Αστερίξ- ήταν απόγονος του Πτολεμαίου, στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Δεν είναι καμιά μεγάλη σοφία, όμως κανείς δεν μπήκε στο κόπο να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον με αυτόν τον τρόπο.
Ένας κακώς εννοούμενος ορθολογισμός έχει γεμίσει τα βιβλία με αίτια και αποτελέσματα. Η ζωή όμως ξεφεύγει. Πετά μακριά από τα βιβλία.
Κι έτσι όπως πάνε τα πράγματα είμαστε καταδικασμένοι να παρακολουθούμε ανήμποροι εκείνους που επαναλαμβάνουν την Ιστορία στην πιο σκοτεινή της εκδοχή…

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Η παράσταση "Μια τρελή τρελή ΑΒ" στο Άργος Ορεστικό!



Ένα άλφα που όλο κάπου πάει και τρυπώνει, 
ένα βήτα που βιάζεται να πάει βόλτα, 
ένα γάμα που διαρκώς η κοιλιά του γουργουρίζει… 
Μα τι αλλιώτικη, τι αστεία που είναι αυτή η Αλφαβήτα!

Μια παιδική διαδραστική παράσταση, που συνδυάζει μουσική, ζωντανό τραγούδι, χορό, θεατρική εμψύχωση με εναλλαγή ρόλων και βιντεοπροβολές. Βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο της Ράνιας Μπουμπουρή (Εκδόσεις Ψυχογιός), που έχει τιμηθεί με τον Έπαινο Ποίησης της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, έχει μελοποιηθεί εκπληκτικά από τον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα best seller της παιδικής λογοτεχνίας!

Λίγα λόγια για την παράσταση
Στη μαγική χώρα της Αλφαβήτας ζουν ευτυχισμένα παίζοντας μεταξύ τους τα γραμματάκια, τα οποία έχουν γι’ αρχηγό τους τη γραμματονεράιδα τους, την κυρία Αλφαβήτα! Τη στιγμή όμως που πάνε να τη γνωρίσουν σε όλα τα παιδιά για να μπορούν κι αυτά με τη σειρά τους να παίξουν μαζί της, αυτή εξαφανίζεται! Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να βρεθεί! Να μάθουν όλα τα παιδιά ένα ένα τα γράμματα της Αλφαβήτας για να μπορούν ανακατεύοντάς τα να σχηματίζουν λέξεις, σκέψεις, ιστορίες! Θα τα καταφέρουν;

Μια μαγική παιδική παράσταση με ζωντανό τραγούδι, χορό, γεμάτη χιούμορ, εντυπωσιακά σκηνικά και πολύχρωμα κοστούμια, αλλά και αγάπη για τον μαγικό κόσμο της ελληνικής γλώσσας. Μια παράσταση που μετατρέπει την εκμάθηση σε παιχνίδι!

Ελάτε να γνωρίσετε από κοντά τον μαγικό κόσμο της Αλφαβήτας και τους θησαυρούς της γλώσσας μας, τραγουδώντας και χορεύοντας παρέα με τα γράμματα!

H σειρά βιβλίων κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

Συντελεστές
Κείμενο: Ράνια Μπουμπουρή
Σκηνοθεσία | Διασκευή | Κουστούμια: Μπίλιω Κωνσταντοπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Ιωάννης Κοντέλλης
Χορογραφίες: Χρήστος Κατίδης
Βοηθός Χορογράφου: Εύη Κουρσαράκου
Σκηνικά: Δανάη Πανά
Κατασκευή κουστουμιών: Μαίρη Τζιουβάρα
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Ζίγκας
Φωτογράφιση αφίσας: Μιχάλης Μήτσιος
Φωτογράφιση | Editing: Γιώργος Ηλιόπουλος
Artwork: Παναγιώτης Σπούλος
Παραγωγή: Θέατρο του Βορρά

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ηλιάνα Αντωνιάδου, Κυριάκος Δανιηλίδης, Αλεξία-Μαρίνα Ιακωβίδου, Ηλίας Καπούλας.

Διάρκεια: 70 λεπτά 

Η παιδική παράσταση «Μια τρελή τρελή ΑΒ» θα βρίσκεται στο Άργος Ορεστικό το  Σάββατο 15 Οκτωβρίου, στο Πολιτιστικό Κέντρο Άργους Ορεστικού, στις 17:30 μ.μ.

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΗΛΙΟΣ

Πανελλαδική προπώληση: Καταστήματα SevenSpots, Καταστήματα Ιανός, Καταστήματα Public, καταστήματα Παπασωτηρίου, www.viva.gr, viva τηλεφωνικό κέντρο 11876.

Τιμή εισιτηρίου: 8 ευρώ (ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ), 10 ευρώ (ΤΑΜΕΙΟ)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 6986.523898, 2310.858081

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ: