Για τον Διομήδη Κομνηνό (1956-1973)

"Άνοιξαν ένα συρτάρι όπου μέσα ήταν παγωμένος ο Διομήδης.
Γυμνός.
Τα μάτια ορθάνοιχτα, η σφαίρα στο στήθος, το σώμα γεμάτο φυσέκια.
Έδειξα κτηνώδη ψυχραιμία.
Ζήτησα ένα ψαλίδι.
Με ρώτησαν τι το θέλω.
Να κόψω μια τούφα απ τα μαλλιά του, είπα.
Τον φίλησα στα μάτια και την πληγή.
Ο αξιωματικός δίπλα μού είπε:
"Παιδιά... δεν ακούνε..."
Αυτή ήταν η δική του εκδοχή."
Ιωάννης Κομνηνός (πατέρας)