«Το κόκκινο φόρεμα της Σαβέλ» και «Το όνειρο του Πέτρου» της Μαρίνας Μιχαηλίδου-Καδή, «Η βάρκα που δεν βούλιαζε» του Χριστόφορου Χριστοφόρου
«Το κόκκινο φόρεμα της Σαβέλ» της Μαρίνας Μιχαηλίδου-Καδή (Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη, Πρώτη έκδοση: 2014, Δεύτερη έκδοση: 2017, Εκδόσεις Πάργα)
Η Σαβέλ, η μικρή πρωταγωνίστρια του βιβλίου, αναγκάστηκε σε μια μέρα μέσα ν’ αφήσει το σπίτι της και ό,τι αγαπούσε, για να ταξιδέψει σε μια χώρα μακρινή. Αλλά, βέβαια, δεν μπορούσε να πάρει μαζί της πολλά πράγματα. «Διάλεξε ένα πράγμα, αυτό που αγαπάς περισσότερο», της είπε η μαμά της και η Σαβέλ διάλεξε το κόκκινο φόρεμα που της είχε κάνει δώρο η γιαγιά στα γενέθλιά της. Και πήγαν σε αυτή τη νέα χώρα, και η Σαβέλ άρχισε σχολείο εκεί, αλλά δεν ήθελε με τίποτα να φορέσει κάτι άλλο εκτός από το κόκκινο φόρεμα. Κάθε απόγευμα της το έπλενε η μαμά, κάθε πρωί το φορούσε ξανά…
Πρόκειται για ένα βαθιά ανθρώπινο βιβλίο, που με τρόπο εξαιρετικό παρουσιάζει το θέμα της προσφυγιάς μέσα από τα μάτια και τα συναισθήματα ενός παιδιού. Ενός παιδιού που νιώθει και βλέπει ότι η ζωή προχωρά, και πρέπει να προχωρά, αλλά διστάζει ν’ αφεθεί στις χαρές της, ίσως από τον ενδόμυχο φόβο ότι θα προδώσει τα αγαπημένα πρόσωπα του παρελθόντος, κι έτσι θα τα χάσει οριστικά. Η ζωή όμως είναι ωραία, ξανοίγεται μπροστά του με όλες τις ομορφιές της, με νέες φιλίες που περιμένουν στο σχολείο και στο πάρκο, με χρώματα πολλά και φωτεινά – κι όχι μόνο το κόκκινο. Η Ντανιέλα Σταματιάδη μάς συγκινεί με τις εικόνες της όσο και η Μαρίνα Μιχαηλίδου-Καδή με τις λέξεις της, και η συναισθηματική μας κάλυψη ολοκληρώνεται θαυμαστά με την τελευταία εικόνα του έργου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το βιβλίο έχει τιμηθεί με το Βραβείο Πήτερ Παν 2016 και έχει συμπεριληφθεί στον τιμητικό κατάλογο White Ravens 2014.
«Το όνειρο του Πέτρου» της Μαρίνας Μιχαηλίδου-Καδή (Εικονογράφηση: Πέρσα Ζαχαριά, Πρώτη έκδοση: 2015, Εκδόσεις Πάργα)
Υπάρχει ένα παιδί που, ενώ αγαπά το σχολείο, απεχθάνεται την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς κάθε Σεπτέμβρη. Κι αυτό διότι τα περιορισμένα οικονομικά της μητέρας του δεν τους επιτρέπουν να πάνε διακοπές, άσε που εκείνη λείπει πολλές ώρες στη δουλειά, κι έτσι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα εξαιρετικό μαζί, έστω κάτι που να μην απαιτεί πολλά λεφτά. Οπότε, κάθε Σεπτέμβρη, ο Πέτρος αναγκάζεται ν’ ακούει πώς τα πέρασαν και πού πήγαν οι συμμαθητές του, ενώ αυτός, που λατρεύει τα ταξίδια και θέλει να γίνει πιλότος όταν μεγαλώσει, δεν πάει ποτέ πουθενά.
Ώσπου, η δασκάλα ανακοινώνει ότι το σχολείο τους συμμετέχει στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Καλύτερης Αφίσας για τη Φιλία, με έπαθλο ένα ταξίδι στην Ιταλία! Κι ο Πέτρος ζωγραφίζει τόσο ωραία, σίγουρα μπορεί να είναι αυτός ο νικητής. Μόνο που ζωγραφίζει ακόμα πιο ωραία η Μαρία, η οποία έχει ακόμα περισσότερη ανάγκη αυτό το ταξίδι. Κι αν είναι στο χέρι του Πέτρου να διαλέξει ποιος από τους δύο θα κερδίσει, τι θα επιλέξει;
Η επιλογή του Πέτρου είναι, στην ουσία, το θέμα του βιβλίου – αλλά όχι η επιλογή του μια δεδομένη στιγμή, ή μάλλον όχι μόνο αυτή. Η επιλογή του για τη στάση που θα κρατήσει στη ζωή του απέναντι στους άλλους. Ένα ωραίο παράδειγμα για τους μικρούς αναγνώστες, μια ιστορία που θα τους βάλει σε σκέψεις για τις δικές τους επιλογές. Συνοδευμένο από τα γλυκά χρώματα και τις ιδιαίτερες πινελιές της Πέρσας Ζαχαριά.
«Η βάρκα που δεν βούλιαζε» του Χριστόφορου Χριστοφόρου (Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη, Πρώτη έκδοση: 2017, Εκδόσεις Πάργα)
Άλλο ένα βιβλίο για ένα από τα μείζονα θέματα της εποχής, το προσφυγικό. Αλλά ένα βιβλίο διαφορετικό. Η μικρή πρωταγωνίστρια, που δεν ξέρουμε το όνομά της και δεν έχει σημασία, μας περιγράφει τη δύσκολη πορεία της οικογένειάς της –τρία παιδιά, ένα βρέφος και οι γονείς– μες στη νύχτα, ώσπου να βγουν στη θάλασσα, και το δύσκολο ταξίδι τους στο πέλαγος για να περάσουν απέναντι, σε μια χώρα ειρηνική.
Το παιδί κρατιέται από το παραμύθι που τους είπε η μαμά τους πριν από το ταξίδι: θα μπουν σε μια βάρκα μαγική, η οποία δεν βουλιάζει. Μια βάρκα όμως τόσο μικρή, που είναι αδύνατον να χωρέσει τόσο πολύ κόσμο, μια βάρκα που για να ολοκληρώσει ένα τέτοιο ταξίδι, θα πρέπει όλοι να πετάξουν τα πράγματά τους στο νερό, μια βάρκα που πρέπει να είναι μαγική, αλλιώς θα χαθούν όλοι μαζί…
Άλλο ένα βαθιά ανθρώπινο βιβλίο, πρωτότυπο στην προσέγγισή του, αληθινό θεματικά και ειλικρινές, με ελπιδοφόρα κατάληξη. Διότι ένα αντικείμενο μπορεί να γίνει μαγικό, αν φέρνει κοντά τις καρδιές των ανθρώπων και τα όνειρά τους. Η Ντανιέλα Σταματιάδη δίνει έργα τέχνης σε κάθε σαλόνι, με ωραία γαλάζια μοτίβα που έρχονται σε θαυμαστή αντίθεση με την κόκκινη βάρκα. Εξαιρετικό!
