Τα έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ προσφέρονται με το πέρασμα των αιώνων για ολότελα διαφορετικές μεταξύ τους παραστάσεις και διασκευές, ραδιοφωνικές και κινηματογραφικές μεταφορές, ερμηνευτικές προσεγγίσεις σκηνικές αλλά και θεωρητικές. Μεγάλο ενδιαφέρον, όπως και μεγάλο βαθμό δυσκολίας, παρουσιάζουν πάντοτε οι διασκευές τους για παιδιά: πώς μπορεί το σαιξπηρικό πνεύμα να αποδοθεί με τρόπο απλό χωρίς να προδοθεί, τα συστατικά του στοιχεία να αναδομηθούν χωρίς να αποσυναρμολογηθούν; Γιατί ναι μεν οι πανανθρώπινες αξίες είναι εύκολες στην αναπαράστασή τους –ελευθερία, ισότητα, αγάπη, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, τιμιότητα, αδελφοσύνη– και το «καλό τέλος» εύκολα προσβάσιμο, αλλά πώς ν’ αποδοθεί η θυσία και ο πόνος, πώς να παρουσιαστεί το «κακό τέλος» στο παιδικό κοινό;
Με τις σκέψεις αυτές κατά νου, κατευθυνθήκαμε προς το «Θέατρο κάτω απ’ τη Γέφυρα» για να παρακολουθήσουμε την παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα… σαν το σκύλο με τη γάτα του Γιάννη Καλατζόπουλου, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Σαραντοπούλου. Η παιδική σκηνή του εν λόγω θεάτρου είναι φέτος αφιερωμένη στον Σαίξπηρ· κάθε Κυριακή, εκτός από το έργο αυτό, παίζεται και ο Έμπορος της Βενετίας, σε διασκευή και σκηνοθεσία Νίκου Δαφνή (κριτική μπορείτε να διαβάσετε εδώ).
Η παράσταση αρχίζει δυναμικά με τραγούδι, χορό, μουσική με γρήγορο τέμπο και πολλά χρώματα: τα γατίσια-σκυλίσια κοστούμια και το μακιγιάζ είναι πολύ εντυπωσιακά. «Ο Σαίξπηρ το έργο το ’γραψε στα χρόνια τα παλιά, μα εμείς λίγο τ’ αλλάξαμε ν’ αρέσει στα παιδιά», μας πληροφορούν τραγουδώντας οι ηθοποιοί, για να διαπιστώσουμε ότι στη διασκευή αυτή ο Ρωμαίος είναι σκύλος και η Ιουλιέτα γάτα, ενώ η προαιώνια έχθρα των οικογενειών τους είναι η προαιώνια έχθρα των ειδών τους. Ο Ρωμαίος, σκύλος ντυμένος γάτος / Ιούλιος Καίσαρας, πηγαίνει στο πάρτι της γειτονιάς, όπου η Ιουλιέτα σκυλοβαριέται ντυμένη Κλεοπάτρα. Γνωρίζονται, ερωτεύονται κι αρχίζει η περιπέτειά τους…
Πρόκειται για μια παράσταση πολύχρωμη, κεφάτη και ουσιαστική, με χιούμορ και γρήγορη εξέλιξη που, με τα νιαουρίσματα και τους απίθανους σκυλοκαβγάδες της, συνεπήρε ακόμα και τα μικρότερα παιδιά του κοινού.
Αν για την κοινωνία της εποχής ήταν αταίριαστος ο έρωτας δύο ανθρώπων, του Ρωμαίου των Μοντέγων με την Ιουλιέτα των Καπουλέτων, φανταστείτε τις αντιδράσεις της κοινωνίας οποιασδήποτε εποχής για τον έρωτα μεταξύ δύο ατόμων διαφορετικού είδους, ενός σκύλου με μια γάτα: «Φίλοι να ’σαστε μπορείτε, όχι και να παντρευτείτε!» τους λέει ο περίγυρός τους, ενώ ακόμα και οι πιο ανοιχτόμυαλοι τους προειδοποιούν: «Κι αν η κοινωνία τ’ αφήσει, δε θα το επιτρέψει η φύση!» Οι αταίριαστοι έρωτες, οι αταίριαστες συνυπάρξεις γενικά είναι το πρώτο θέμα που τίθεται ξεκάθαρα στην κρίση του κοινού. Και, πηγαίνοντάς το ένα βήμα παραπέρα, ο Ρωμαίος είναι σκύλος Ελληνικός Ποιμενικός και η Ιουλιέτα γάτα Αγκύρας – Έλληνας με Τουρκάλα, άλλο μεγάλο σκάνδαλο για την κοινωνία επί σκηνής –και όχι μόνο–, κι ας τον καθησυχάζουν τον Ρωμαίο οι φίλοι του με χιούμορ: «Για τη γάτα μη σε νοιάζει, πρόβλημα ουδέν εκεί, προωθείται κι η φιλία η ελληνοτουρκική…»
Παρακάμπτουμε τον πειρασμό ν’ αποκαλύψουμε το ευφυές κλείσιμο της παράστασης, για το πώς το «κακό τέλος» του αυθεντικού έργου γίνεται «καλό τέλος» εδώ, για να αναφερθούμε σε ορισμένα άλλα σημαντικά ζητήματα που τίθενται επί τάπητος. «Δεν πρέπει να κρίνουμε τον άλλον από τη ράτσα του, αλλά από τον χαρακτήρα του», υποστηρίζουν οι δυο ερωτευμένοι και είναι σύμφωνος μαζί τους ο σκυλόσοφος πατέρας Λαυρέντης, που θέλει να τους βοηθήσει. Κάθετα αντίθετος με αυτή την αντίληψη, υποστηρικτής της ανισότητας και της διάκρισης των ατόμων ανάλογα με τη ράτσα τους είναι ο ξάδελφος της Ιουλιέτας, που εμφανίζεται ντυμένος με στρατιωτική στολή και κόκκινο περιβραχιόνιο: μισεί τους αλλόφυλους, αδυνατεί να καταλάβει τι σημαίνει αγάπη, αδιαφορεί για την ανάγκη των δύο ερωτευμένων «να ζούμε φανερά και ισότιμα, χωρίς να φοβόμαστε και χωρίς να ντρεπόμαστε».
Άλλο θέμα που επανέρχεται στη διάρκεια της παράστασης, πάντα με άφθονο χιούμορ, είναι η αγάπη για την καλλιέργεια που έρχεται μέσα από τη μελέτη και τις τέχνες. Ο Ρωμαίος πηγαίνει στο πάρτι ντυμένος Ιούλιος Καίσαρας, μόνο που δεν έχει ιδέα ποιος ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας, δεν έχει ιδέα γενικά από Ιστορία, αλλά ούτε και από τίποτε άλλο. «Μόνο τηλεόραση στο σπίτι των αφεντικών σου; Κάνα βιβλίο, κάνα θέατρο, τίποτα;» τον ρωτά αγανακτισμένος ο Μερκούτιος. Και –το καλύτερο– ο Ρωμαίος αναγνωρίζει ότι υστερεί στο κομμάτι αυτό και δείχνει τη διάθεση να εξελιχθεί, θαυμάζει την Ιουλιέτα για την καλλιέργειά της και στα προτερήματά της αναφέρει την εξυπνάδα και τη μόρφωσή της, πέρα από την εξωτερική της εμφάνιση.
Πρόκειται για μια παράσταση πολύχρωμη, κεφάτη και ουσιαστική, με χιούμορ και γρήγορη εξέλιξη που, με τα νιαουρίσματα και τους απίθανους σκυλοκαβγάδες της, συνεπήρε ακόμα και τα μικρότερα παιδιά του κοινού. Οι διάλογοι είναι σπιρτόζικοι –ο Γιάννης Καλατζόπουλος δείχνει να διασκέδασε με την ψυχή του διασκευάζοντας το σαιξπηρικό έργο: «Δίνουμε και την ίδια μας τη ζωή για την αγάπη μας!» λένε με πάθος οι δυο ερωτευμένοι και ο Λαυρέντης απαντά: «Ε, όχι! Αν ήταν έτσι, αφήναμε το έργο όπως το έγραψε ο Σαίξπηρ»–, η γλώσσα παιχνιδιάρικη, με απανωτά καλοδουλεμένα λογοπαίγνια: «σκυλογατάσταση», «με γατάστρεψες», «γατάσκοπος», «ο μυστικός πράκτορας 007άψυχος» είναι ελάχιστα μόνο παραδείγματα. Με άλλα λόγια, είναι μια «γαταπληκτική» πρόταση για παιδιά του νηπιαγωγείου και του Δημοτικού!
Το περίτεχνο μακιγιάζ καλύπτει τα πρόσωπα των ηθοποιών, που όμως στο τέλος βγάζουν τις σκυλίσιες και γατίσιες περούκες τους, κι έτσι είναι πιο εύκολο να τους αναγνωρίσουμε: Ο Κώστας Κλάδης, θαυμάσιος στον ρόλο του σκυλόσοφου Λαυρέντη, αστείος και σοβαρός όσο πρέπει σε κάθε στιγμή. Η Κατερίνα Τσεβά, η εξαιρετικά καλλίφωνη Ιουλιέτα, ακροβατεί επιδέξια ανάμεσα στην εξυπνάδα και στο νάζι. Ο Κώστας Τζαφέρης, ο Ρωμαίος, συγκινητικός στην προσπάθειά του να κατακτήσει την αγαπημένη του, μαθαίνοντας ακόμα και να νιαουρίζει. Στο πλάι του πάντα δυναμικά ο πιστός του φίλος Μερκούτιος, Οδυσσέας Κιόσογλου, που ερμηνεύει κεφάτα, τραγουδά και χορεύει ξεσηκώνοντας το κοινό. Ο Πασχάλης Μερμιγκάκης, ξάδελφος της Ιουλιέτας, απόλυτα πειστικός στον σκοτεινό του ρόλο. Και, τέλος, η γλυκύτατη Μαρουσώ Γεωργοπούλου στον ρόλο της παραμάνας, που με την εναλλαγή των εκφράσεών της και τη γλώσσα του σώματος, όταν βρίσκεται κοντά στον Λαυρέντη, αποκαλύπτει ένα μεγάλο δικό της μυστικό… Κι αν κανείς θέλει να παρατείνει την ευχάριστη αίσθηση αυτής της θεατρικής εμπειρίας, μπορεί να προμηθευτεί το CD με τα τραγούδια της παράστασης, σε μουσική του Γιούρι Στούπελ και στίχους του Γιάννη Καλατζόπουλου, ερμηνευμένα από τους καλλίφωνους ηθοποιούς.
Η Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, που υπογράφει εδώ την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά, ήταν παρούσα στην παράσταση και ζήτησε με χιούμορ από το κοινό ν’ αποταθεί σ’ εκείνη για τυχόν παράπονα. Αλλά ο κόσμος που μαζεύτηκε γύρω της κατόπιν, στο φουαγιέ, ήταν για συγχαρητήρια και όχι για παράπονα. Και δικαίως.
ΥΓ. Η παράσταση που παρακολουθήσαμε την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018 ήταν αφιερωμένη στη μνήμη της Μαριάννας Τόλη. Στα συν της θεατρικής αυτής εμπειρίας: 1. Δεν επιτρέπεται το φαγητό στη διάρκεια της παράστασης (υπάρχει διάλειμμα). 2. Υπάρχει πρόβλεψη δωρεάν εισιτηρίων για οικογένειες που δυσκολεύονται οικονομικά.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Γιάννης Καλατζόπουλος
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου
Σκηνικά-Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Μουσική: Γιούρι Στούπελ
Χορογραφία: Tάνια Στούπελ
Ερμηνεύουν:
Κώστας Κλάδης, Κατερίνα Τσεβά, Κώστας Τζαφέρης, Οδυσσέας Κιόσογλου, Πασχάλης Μερμιγκάκης, Μαρουσώ Γεωργοπούλου
Φωτισμός παράστασης: Μπάμπης Αρώνης
Κατασκευή κουστουμιών: Sylia
Ζωγραφική σκηνικού: Ελένη Σουμή
Βίντεο παράστασης: Γιώργος Γιαννακόπουλος
Φωτογραφίες: Μαριέτα Ρούσσου
Σχεδιασμός αφίσας: Γιώργος Φερμελετζής
Τrailer: Στέφανος Κοσμίδης
Υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων: Ειρήνη Λαγουρού
Υπεύθυνη παραστάσεων για σχολεία: Αρετή Καφετζή
Παραστάσεις: Κυριακή, ώρα 12:00
Καθημερινές παραστάσεις για σχολεία
Έναρξη: Κυριακή 4 Νοεμβρίου
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 10€ / Φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων: 7€
Θέατρο κάτω απ’ τη Γέφυρα
Πλατεία ηλεκτρικού σταθμού Ν. Φαλήρου
Πληροφορίες – Κρατήσεις: 210 4816200, 210 4816207
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου