Της Χαριτίνης Μαλισσόβα
Πόσα είναι αυτά που μπορεί να κάνει ένα παιδί προσχολικής ηλικίας στα άλλα παιδιά, στα ζώα, στους γονείς του, αλλά που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τα επιτρέπουν οι κανόνες καλής συμπεριφοράς και οι ίδιοι οι γονείς; Πόσες φορές δεν έχουμε εκπλαγεί από όσα «απαγορευτικά» έχουν σκαρφιστεί τα παιδιά μας ή οι φίλοι τους; Και πόσες φορές ακόμα δεν έχουμε προσπαθήσει να τα νουθετήσουμε, άλλοτε με ήρεμο κι άλλοτε με αυστηρό τρόπο, ώστε να μην επαναλάβουν αντίστοιχες συμπεριφορές;
Το βιβλίο της Ράνιας Μπουμπουρή «Κι ας μπορώ» (εκδ. Ψυχογιός) έρχεται να δώσει λύση με πραγματικά έξυπνο, αλλά και ευχάριστο τρόπο σε συζητήσεις που μπορεί να μην αποβαίνουν θετικές ανάμεσα σε γονείς και παιδιά. Με άξονα την επανάληψη των φράσεων «Δεν το κάνω», «Κι ας μπορώ» και μέσω των καλογραμμένων ποιημάτων και προσεκτικά επιλεγμένων αρνητικών σκέψεων και πράξεων που συνηθίζουν τα μικρά παιδιά, η Ράνια Μπουμπουρή συνθέτει ένα παζλ που αποτυπώνεται εύκολα με την ανάγνωση του βιβλίου στα παιδιά. Ευρηματικό και αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ σε κάθε σελίδα συναντάμε τον ήρωα να εξηγεί τι δεν κάνει, στην απέναντι σελίδα ως αντιφώνηση βρίσκουμε πάλι το ίδιο παιδί να εξηγεί τι προτιμά να κάνει σε αντιστάθμισμα των αρνητικών σκέψεων και πράξεων:
«Να σπρώξω τον Μηνά για να περάσω / δεν το κάνω, κι ας μπορώ. / Άλλον τρόπο βρίσκω και περνώ».
Δεν υπάρχει γονέας, δάσκαλος ή υποβολέας των θετικών πράξεων, αλλά ο ίδιος ο ήρωας παίρνει θέση και διορθώνει τις κακές σκέψεις του. Η Ράνια Μπουμπουρή με την τεχνική αυτή κερδίζει το μεγάλο στοίχημα της αποφυγής του «διδακτισμού», καταφέρνοντας να γράψει ένα βιβλίο με μεγάλη παιδαγωγική αξία. Τα όρια που οφείλουμε να τηρούμε, οι συνάνθρωποί μας που οφείλουμε να σεβόμαστε και η αρμονική συνύπαρξη, που είναι το ζητούμενο για όλους, όσα δηλαδή υπόσχεται και στο οπισθόφυλλό του το βιβλίο, δικαιώνονται από το αξιόλογο περιεχόμενό του.
«Να τραβήξω την ουρά απ’ το γατάκι / δεν το κάνω, κι ας μπορώ. / Γελώντας του χαϊδεύω την κοιλίτσα / κι απαλά, πολύ απαλά, το γαργαλώ».
Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα του «Κι ας μπορώ» είναι ο ευχάριστος ρυθμός και η μουσικότητα των ποιημάτων που περιέχει, κάτι που αντιλαμβάνεται όποιος το διαβάζει μεγαλόφωνα στα παιδιά. Το ηλικιακό πεδίο στο οποίο απευθύνεται, απαιτεί μεγαλύτερο αναγνώστη, αφού τα παιδιά 2-4 ετών δεν μπορούν να διαβάζουν μόνα τους. Η αλληλεπίδραση του αναγνώστη με το παιδί είναι παιγνιώδης, χάρη στον ρυθμό που έχει δώσει στα ποιήματα του βιβλίου η συγγραφέας. Αξίζει να σημειωθεί ότι μπορεί κάλλιστα να αναγνωστεί σε παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας και να αποτελέσει μια ιδανική αφορμή για συζήτηση στη σχολική τάξη.
«Είναι πολλά εκείνα που δεν κάνω, / κι ας μπορώ. / Γιατί έτσι ζω και ζεις και ζούμε πιο καλά / στον κόσμο αυτό!».
Άξια συμπληρώνει τα έξοχα κείμενα και τις ιδέες που προβάλλουν η ευρηματική, αρμονική και καλαίσθητη εικονογράφηση της Μάρως Αλεξάνδρου.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο, αντάξιο και όλων των προηγούμενων της Ράνιας Μπουμπουρή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου