Συνέντευξη στο ηλεκτρονικό περιοδικό mamababa.gr

"...Η γενιά μας θεωρώ ότι δε διδάχτηκε πώς να σκέφτεται συλλογικά, αυτό όμως πρέπει να φροντίσουμε να το μάθουν τα παιδιά μας". Γράφει η Άννα Ρέμπελου Μια αέρινη παρουσία... Σαν τις νεράιδες των παραμυθιών. Αυτή την εντύπωση σου δίνει η συγγραφέας παιδικών βιβλίων και παραμυθιών, Ράνια Μπουμπουρή. Η ίδια δηλώνει στην επαγγελματική της ταυτότητα, επιμελήτρια εκδόσεων και μεταφράστρια. Όμως, η μεγάλη της αγάπη είναι το παιδικό βιβλίο και, όπως συμβουλεύει τις δύο μικρές της κόρες αλλά και όλους τους μικρούς μας φίλους, το διάβασμα ξυπνάει... Κυρία Μπουμπουρή, πώς μπήκατε στον μαγικό κόσμο του παραμυθιού; Απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, σκάρωνα ιστορίες: ιστορίες δικές μου ή «πειραγμένες», αλλάζοντας δηλαδή στο νου μου ό,τι δε μ’ άρεσε στα βιβλία που διάβαζα, ώστε να έρθουν πιο κοντά στα δικά μου γούστα. Το πρώτο μου παιδικό βιβλίο, ωστόσο, δεν ήταν παραμύθι αλλά βιβλίο δραστηριοτήτων: «Η ομορφότερη λαμπάδα του κόσμου». Την εποχή που το έγραψα, περνούσα πολύ χρόνο με την 4χρονη ανιψιά μου ζωγραφίζοντας, κολλώντας αυτοκόλλητα και παίζοντας με βιβλία δραστηριοτήτων. Δεν έβρισκα όμως στην αγορά κάποιο αντίστοιχο πασχαλινό βιβλίο, κι έτσι σκάρωσα την ιστορία της «Λαμπάδας»: για ένα κοριτσάκι, τη Νίκη, που δεν ξέρει ποια λαμπάδα να διαλέξει. Μπαίνει λοιπόν στο κατάστημα, όπου κάθε λαμπάδα κάνει ένα βήμα μπροστά και της συστήνεται μ’ ένα τραγουδάκι, όπως: Είμαι μια μικρή ομπρέλα κι έχω φόρεμα μακρύ. Διάλεξέ με για το Πάσχα κι έχε με και στη βροχή. Θα πρέπει, βέβαια, να αναφέρω ότι ήδη εργαζόμουν αρκετά χρόνια ως επιμελήτρια εκδόσεων και είχαν περάσει από τα χέρια μου δεκάδες παιδικά βιβλία, είτε για γλωσσική επιμέλεια είτε για τυπογραφική διόρθωση. Η αγάπη μου για το παιδικό βιβλίο προϋπήρχε, όπως και η επαγγελματική μου ενασχόληση με αυτό, οπότε η συγγραφή ήρθε ως μια φυσική και αβίαστη συνέχεια. Κατά τη γνώμη σας, τί είναι αυτό που ξεχωρίζει ένα καλό παραμύθι; Ένα καλό παραμύθι ξεχωρίζει από τη μαγεία του, απ’ το αν καταφέρνει να ταξιδέψει τον αναγνώστη ή τον ακροατή σε άλλον τόπο και χρόνο – κάτι που έχει πρωτίστως να κάνει με τη γλώσσα του παραμυθά και δευτερευόντως με το θέμα του. Επίσης, ξεχωρίζει από τα μηνύματά του, δηλαδή από τις αξίες τις οποίες προβάλλει, καθώς και από τους χαρακτήρες του – κατά πόσον ο αναγνώστης ή ο ακροατής σχετίζεται με τα πρόσωπα της ιστορίας και προσπαθεί να μπει στη θέση τους, να δει πώς θα χειριζόταν ο ίδιος μια αντίστοιχη κατάσταση. Τέλος, θεωρώ πως ένα καλό παραμύθι είναι ιδιαίτερα προσεγμένο στη δομή και στην οικονομία του λόγου. Σε μια τόσο δύσκολη εποχή, σαν και αυτή που διανύουμε τώρα, τι ρόλο μπορεί να παίξει το παραμύθι τόσο για τους μικρούς όσο και τους μεγάλους; Η απάντηση νομίζω πως δίνεται από την ίδια τη σημασία της λέξης «παραμύθι»: παρακίνηση και παρηγοριά. Αυτός ήταν ο ρόλος του επί εκατοντάδες χρόνια, που οι συνθήκες ήταν δύσκολες για τον πολύ κόσμο, αυτός είναι ο ρόλος του και σήμερα. Γνωρίζω πως είστε μητέρα δύο μικρών κοριτσιών. Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας καθώς τα μεγαλώνετε; Η αγωνία για την απαξίωση του ανθρώπου, η οποία επικρατεί στη χώρα μας: η υγεία, η παιδεία, η καλλιέργεια είναι ως επί το πλείστον θέμα συγκυριών. Ο πολίτης είναι μόνος απέναντι σ’ ένα κράτος προβληματικό. Αυτό με τρομάζει, κυρίως επειδή βλέπω ότι τα πράγματα επιδεινώνονται αντί να βελτιώνονται όσο περνάει ο καιρός. Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους γονείς; Κατά τη γνώμη μου, ένα από τα διδάγματα της οικονομικής κρίσης είναι ότι θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε περισσότερο για το κοινό καλό. Το κοινό καλό μπορεί να οδηγήσει στο ατομικό καλό, ενώ το αντίστροφο δεν ισχύει – το βλέπουμε πια. Η γενιά μας θεωρώ ότι δε διδάχτηκε πώς να σκέφτεται συλλογικά, αυτό όμως πρέπει να φροντίσουμε να το μάθουν τα παιδιά μας. Και τους μικρούς αναγνώστες τι θα τους συμβουλεύατε; Να διαβάζουν πολύ, διότι το διάβασμα μας ξυπνάει. Να συζητούν με τους γονείς τους για τα βιβλία που διαβάζουν και να επισκέπτονται μαζί τη βιβλιοθήκη της περιοχής τους. Να ζητούν από τους δασκάλους τους μια οργανωμένη σχολική βιβλιοθήκη. Έχετε κάποια παραμύθια στα σκαριά; Και πότε εκτιμάτε ότι θα βγουν στην αγορά; Ναι, έχουν εγκριθεί για έκδοση τρία καινούργια παραμύθια μου: «Παραλία για λύκους»: οι λύκοι υψώνουν ένα φράχτη γύρω από την ωραιότερη παραλία της περιοχής, προκαλώντας πονοκέφαλο στα άλλα ζώα. [Βιβλιόφωνο] «Η μάχη της Οδοντόβουρτσας»: η κλασική μάχη γονιών-παιδιών για το πλύσιμο των δοντιών. [Ψυχογιός] «Στο αυτοκίνητο δε σε αγαπώ»: οι κανόνες ασφαλείας για τα παιδιά μες στο αυτοκίνητο. [Ψυχογιός] Κι επίσης, ένα αλφαβητάρι: «Μια τρελή, τρελή αλφαβήτα»: είκοσι τέσσερα ποιήματα, το καθένα και μια άλλη ιστορία, για τα είκοσι τέσσερα γράμματα της αλφαβήτας. [Βιβλιόφωνο] Η «Παραλία» και το «Αλφαβητάρι» μάλλον θα κυκλοφορήσουν μες στο 2012, ενώ η «Οδοντόβουρτσα» και το «Αυτοκίνητο» στις αρχές του 2013. Κλείνοντας, τι άλλο θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας; Την ελπίδα μου ότι, μια μέρα, το «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» θα μπορεί να έχει πραγματικό νόημα για όλο τον κόσμο. Συνέντευξη στην Άννα Ρέμπελου, 17/02/2012 http://www.mamababa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=153:2012-02-17-17-34-23&catid=3:2010-11-06-14-43-46&Itemid=23