Διαβάστε το γλωσσικό σημείωμά μου για την εσφαλμένη χρήση του Μ στους μήνες Σεπτέμβριος και Οκτώβριος, στο ηλεκτρονικό περιοδικό BonusMallMag, τεύχος Σεπτεμβρίου 2013, σελίδες 16-17:
http://www.bonusmallmag.gr/018/
ή εδώ:
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα Μ πολύ αδιάκριτο. Όλο πήγαινε κι έχωνε τη μύτη του σε ξένες υποθέσεις. Φύτρωνε εκεί που δεν το έσπερναν. Εμφανιζόταν απρόσκλητο όπου του έκανε κέφι – με ιδιαίτερη προτίμηση στα ονόματα των μηνών. Όταν άκουγε τη λέξη Σεπτέμβριος, έτρεχε να φάει τη θέση του Π: Σεμτέμβριος. Όταν άκουγε τη λέξη Οκτώβριος, έτρεχε να χωθεί πριν από το Β: Οκτώμβριος.
Οι μήνες όμως δεν ήθελαν να τους χαλάει ένα Μ τη μόστρα. Γι’
αυτό και έκαναν κάτι πολύ απλό, που όμως τείνει να γίνει σπάνιο στις μέρες μας:
το προσκάλεσαν για να μιλήσουν ήρεμα και πολιτισμένα.
Κι έτσι, το απρόσκλητο Μ πήγε με πρόσκληση αυτή τη φορά να
βρει τους μήνες. Κι εκείνοι του εξήγησαν, όμορφα κι απλά: «Ο Σεπτέμβριος ήταν ο
έβδομος μήνας του παλιού ρωμαϊκού ημερολογίου. Στα λατινικά, septem είναι το επτά. Δεν χωράς εδώ,
καλό μας Μ. Κι ο Οκτώβριος, όσο κι αν φαίνεται λογικό ν’ ακολουθεί την κατάληξη
των άλλων μηνών, δεν το θέλει το Μ. Ούτε εδώ χωράς, καλό μας».
Και το Μ, γοητευμένο από την αβρή τους συμπεριφορά, τα βρήκε
μαζί τους και τους άφησε στην ησυχία τους. Μήπως να τους αφήσουμε κι εμείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου