Μια τρελή, τρελή ιστορία
Γράφει η Πωλίνα Γουρδέα //
Τι συμβαίνει άραγε όταν τα δύο διαβολεμένα εγγονάκια του κυρ Νίκου και της κυρα – Θοδώρας επισκέπτονται το αγρόκτημα των παππούδων τους; Ο φόβος επικρατεί στα ζώα που θυμούνται την προηγούμενη επίσκεψη των παιδιών και αποφασίζουν να τους μιλήσουν για την προσφορά τους στην ανθρωπότητα. Ένα τρελό τρελό αγρόκτημα από τις εκδόσεις Ψυχογιός με ζώα που πληροφορούν τα παιδιά για την αξία τους. Η Ράνια Μπουμπουρή φτιάχνει μια έξυπνη ιστορία γεμάτη από εξιστορήσεις και αφηγήσεις των γνώριμων σε όλους μας ζωντανώνπου μαθαίνουν στα παιδιά να σέβονται τη ζωική φύση.
Εγώ είμ’ ο Γιακουμής, ο γκρίζος γαϊδαράκος
μ’ όλα τα ζώα είμαι φίνος φιλαράκος. Γκααρ!
Καθημερνά στη φάρμα στρώνομαι στη δουλειά
και κουβαλάω τα φορτία στη σειρά. Γκααρ!
(σελ. 26)
Το βιβλίο εικονογραφεί με επιτυχία η Νίκη Λεωνίδου με όμορφες ακουαρέλες σε παστέλ χρώματα που αναδεικνύουν την ιστορία. Επίσης, το βιβλίο συνοδεύεται από ένα cd με 14 τραγούδια σε μουσική του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου που αποτελεί μια πρόσκληση στη χαρά της αφήγησης. Το βιβλίο Ένα τρελό τρελό αγρόκτημα είναι το τρίτο της σειράς των εκδόσεων Ψυχογιός που περιλάμβάνει το Ένα τρελό τρελό Αριθμητάρι και το Μια τρελή τρελή ΑΒ. Η επανάληψη της λέξης τρελό δίνει έμφαση στον εκπαιδευτικό χαρακτήρα της σειράς μέσα από την έννοια του παίζω, χαίρομαι και μαθαίνω.
Τα ζώα λοιπόν, μιλούν για τον εαυτό τους μαθαίνοντας στα παιδιά να τα αναγνωρίζουν, αλλά και να τα αγαπούν. Το Ένα τρελό τρελό αγρόκτημα είναι ένα βιβλίο χαράς και διασκέδασης όπου τα ζώα ανατρέπουν τον κανόνα και αναλαμβάνουν δράση. Στο τέλος του βιβλίου τα παιδιά γνωρίζουν ότι ο σεβασμός αρμόζει σε όλα τα πλάσματα αυτής της γης και ιδιαίτερα στα ζώα που ανήκουν στο αγρόκτημα του παππού!
Μια τρελή τρελή ιστορία για γονιούς και παιδιά που απολαμβάνουν να περνούν χρόνο μαζί διαβάζοντας. Ένα ευφάνταστο βιβλίο για κάθε παιδική βιβλιοθήκη.
Εγώ είμ’ η Πηνελόπη, μια πάπια μα ποια πάπια,
μια πάπια με οχτώ μικρά παπιά! Α-πα-πα!
Πρωί πρωί ξυπνάω και παίρνω ένα μπανάκι
στης λίμνης μας τα πράσινα νερά. Πα-πα-πα!
(σελ. 46)