Στον θαυμαστό κόσμο του παιδικού βιβλίου | In the wonderland of children's books: «Το άτακτο βιβλίο των καλών τρόπων»: κριτική της Τούλας Ρεπαπή στο diastixo.gr

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021

«Το άτακτο βιβλίο των καλών τρόπων»: κριτική της Τούλας Ρεπαπή στο diastixo.gr

Μ’ ευγένεια, καλοσύνη

πάντα αν προχωράς

κερδίζεις τους ανθρώπους

όπου και να πας.

(από «Το τραγούδι των νάνων»)

Το πρώτο βιβλίο καλών τρόπων που διάβασα ήταν το Σαβουάρ βιβρ της Ελένης Χαλκούση και θυμάμαι πως είχα μείνει έκπληκτη από την τέχνη της ευπρέπειας με την οποία μπορούμε να περιβάλλουμε την καθημερινότητά μας και να λάμπουμε μέσα από αυτήν.

Σήμερα βρίσκομαι μπροστά σε ένα άλλο βιβλίο καλών τρόπων, που έχει τον ίδιο στόχο, είναι τυπωμένο σε μεγάλο σχήμα με σκληρόδετο χαρούμενο εξώφυλλο, που επάνω του απεικονίζεται ένα λουλουδένιο στεφάνι και στα κλαδιά του έχει πλεγμένους και όλους τους ήρωές του, δηλαδή: τις τρεις ευγενικές νεράιδες και τον μάγο τον Αγενή, τον φωνακλά τον παπουτσή, τους εφτά νάνους και τη Χιονάτη, τον Ρινόκιο και τον βουφάγο και, τέλος, το χωριό που δεν χωρούσε. Οι γιρλάντες αυτές με τα λουλούδια και τους ήρωες απλώνονται και στα περιθώρια των σελίδων και, μαζί με τις ενδιάμεσες πανέμορφες ολοσέλιδες εικόνες των παραμυθιών, κάνουν το βιβλίο ακόμη πιο όμορφο.

Ο τίτλος του βιβλίου αυτού είναι Το άτακτο βιβλίο των καλών τρόπων, γραμμένο από τη Ράνια Μπουμπουρή, με την εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος, από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα βιβλίο χορταστικό, με παραμύθια και ποιήματα που συναγωνίζονται σε ομορφιά τα χαρούμενα χρώματα και σχέδια των σελίδων του.

Για μια ακόμη φορά, η Ράνια Μπουμπουρή στο βιβλίο της αυτό επιστρατεύει ευρηματικότητα, έμπνευση, πλούτο λέξεων, χιούμορ και χαρά, και πλάθει πέντε παραμυθένιες ιστορίες και πέντε σχετικά με αυτές ποιήματα, προκειμένου να μιλήσει στα παιδιά για: τις τρεις νεράιδες – την Παρακαλώ, την Ευχαριστώ και τη Συγγνώμη, που θα σταθούν αντιμέτωπες με τον μάγο Αγενή και θα τον κάνουν να υποκλιθεί στα ονόματά τους και να τα βάλει σε καθημερινή χρήση, τον φωνακλά παπουτσή, που έχανε η λάμψη της τέχνης του από τους απότομους τρόπους του, τον ρινόκερο που ήταν ψευταράκος και τον λέγανε Ρινόκιο, με τον φίλο του τον βουφάγο, τη Χιονάτη που μαθαίνει τους καλούς τρόπους στο τραπέζι στους εφτά νάνους και, τέλος, για το χωριό που δεν χωρούσε.

Ένα βιβλίο χορταστικό, με παραμύθια και ποιήματα που συναγωνίζονται σε ομορφιά τα χαρούμενα χρώματα και σχέδια των σελίδων του.

Αυτό το οποίο κάνει η Ράνια Μπουμπουρή στο Άτακτο βιβλίο των καλών τρόπων μοιάζει να έχει μια συνέχεια με όλα όσα έχει μέχρι τώρα γράψει. Είναι σαν να έχει πάρει από το χέρι τα παιδιά –τους αναγνώστες της– και αφού τα έχει βοηθήσει να μεγαλώσουν, έχοντας αποβάλει την πιπίλα (με το βιβλίο Γλυκιά μου πιπίλα), έχοντας κατακτήσει την προσωπική τους καθαριότητα (με το βιβλίο Στο γιογιό με τη γιαγιά), έχοντας μάθει τα γράμματα της αλφαβήτας (με την Τρελή τρελή ΑΒ), έχοντας μάθει να τρώνε λαχανικά (με το βιβλίο Τα λαχανικά κι εγώ), και άλλα πολλά που περιέχονται στα 25 προηγούμενα βιβλία της, τώρα έρχεται με την ίδια μουσικότητα που χαρακτηρίζει τη γραφή της να τους μάθει τους καλούς τρόπους συμπεριφοράς, να τους μάθει να μη λένε ψέματα και να σέβονται όχι μόνο τους γύρω τους, αλλά να έχουν «καλούς τρόπους» και σεβασμό και προς το περιβάλλον. Και τόσο ο πλούτος των λέξεων που παρουσιάζει, όσο και οι ομοιοκαταληξίες εντός των προτάσεων, που δίνουν μουσικότητα στην αφήγησή της, κάνουν τη συγγραφέα Ράνια Μπουμπουρή να ηχεί σαν τη φίλη τους τη Ράνια, που τραγουδά μαζί τους. Χρησιμοποιεί όμως και το δικό τους λεξιλόγιο για να γίνει πιο κατανοητή, προσκαλώντας τους μικρούς αναγνώστες, καθώς μαθαίνουν καλούς τρόπους, να χαρούν μέσα από τις ιστορίες και μέσα από την αγάπη της για τα παιδιά – αγάπη που την έχουμε νιώσει ως τώρα σε κάθε βιβλίο της.

Τα χαρούμενα χρώματα και σχήματα της Χρύσας Σπυρίδωνος όχι μόνο κοσμούν τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αλλά προκαλούν τον μικρό αναγνώστη να το διαβάσει, να χωθεί μέσα σε κάθε παραμύθι και να γίνει και αυτός ένας ήρωάς του.

Το άτακτο βιβλίο των καλών τρόπων είναι ένα χαρούμενο, διασκεδαστικό βιβλίο και, όπως λέει η συγγραφέας του στην αρχή, αφιερώνεται σε όλα τα παιδιά με την ευχή να λάμπουν πάντοτε με τη λάμψη που μας χαρίζει η ευγένεια, ενώ στο τέλος του βιβλίου με το ποίημα «Το αστέρι της πόλης» προτείνει και προτρέπει, κάνοντας ταυτόχρονα μια ευχή: «να φροντίζουν οι μεγάλοι για όλα τα παιδιά στη γη!».