Αποστολή: Η εικόνα ενός ελέφαντα
27 Ιουνίου
Ο Καρί, ο ελέφας, ήταν πολύ μικρός, πέντε μηνών, όταν ο πατέρας μού τον έδωσε για να τον αναθρέψω. Εγώ ήμουν εννέα χρονών∙ σηκωνόμουν στις μύτες των ποδιών κι ίσα-ίσα που έφτανα να του χαϊδέψω τη ράχη. Πέρασαν δυο χρόνια και μου φαινόταν πως το ανάστημά του έμενε πάντα το ίδιο. Μεγαλώναμε, βλέπετε, μαζί και γι’ αυτό δεν μπόρεσα να το καταλάβω. Τον είχαμε βάλει να κατοικεί σ’ ένα υπόστεγο: μια αχυρένια στέγη στερεωμένη πάνω σε χοντρούς κορμούς δέντρων, πολύ γερούς, για να μην τους ρίξει ο Καρί όταν σκουντουφλούσε απάνω τους. […]
Κάθε πρωί τον πήγαινα στον ποταμό να λουστεί. Κειτόταν ξαπλωμένος μια ώρα στην όχθη∙ κι όλη την ώρα αυτή εγώ τον έτριβα με ψιλή καθαρή άμμο. Έπειτα πολλή ώρα χωνόταν μέσα στο νερό. Κι όταν πια έβγαινε, η πέτσα του έλαμπε σαν έβενος∙ έβγαζε ο Καρί μου φωνές χαρούμενες όσο του έτριβα τη βρεμένη του ράχη.
Κάθε πρωί τον πήγαινα στον ποταμό να λουστεί. Κειτόταν ξαπλωμένος μια ώρα στην όχθη∙ κι όλη την ώρα αυτή εγώ τον έτριβα με ψιλή καθαρή άμμο. Έπειτα πολλή ώρα χωνόταν μέσα στο νερό. Κι όταν πια έβγαινε, η πέτσα του έλαμπε σαν έβενος∙ έβγαζε ο Καρί μου φωνές χαρούμενες όσο του έτριβα τη βρεμένη του ράχη.
Γκοπάλ Μουκερί, Ο ελέφας Καρί, μτφ. Νίκος Καζαντζάκης, Ελευθερουδάκης, 1931
Αποστολή: Γίνε εξερευνητής του κόσμου και μοιράσου το δικό σου εύρημα από την σημερινή αποστολή στα κοινωνικά δίκτυα. Ανάρτησε ένα σχόλιο, μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα απόσπασμα σε συνδυασμό με το hashtag #ΚΕ2016gr και αντιγράφοντας αυτό το κείμενο πάρε μέρος στο πανελλήνιο παιχνίδι εξερεύνησης της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος!
Η δική μου συνεισφορά στην αποστολή: το βιβλίο Ο Νικόλας και η Έλλη της Μαρίνας Μιχαηλίδου-Καδή, εικονογράφηση: Βασίλης Παπατσαρούχας, εκδ. Πάργα 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου