Σελίδες

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Λευτέρης Ελευθερίου, Αντώνης Κρόμπας, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: «Α-μπε-μπα-μπλομ» στον Σταυρό του Νότου

Ο Λευτέρης Ελευθερίου, ο Αντώνης Κρόμπας και ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος θα δώσουν μια σκληρή μάχη για την πρωτιά παίζοντας... Α-μπε-μπα-μπλομ!
Τρεις καλλιτέχνες με πολλά πρόσωπα και ιδιότητες για πρώτη φορά μαζί στη σκηνή του Σταυρού του Νότου, με αφορμή μια μουσικοθεατρική παράσταση με πρωταγωνίστρια φυσικά τη μουσική, αλλά και το άφθονο χιούμορ.
Μουσικές και τραγούδια που όλοι αγαπάμε, γνωστές προσωπικότητες που ξανασυστήνονται μέσα από ξεκαρδιστικές μιμήσεις και sketch show που σατιρίζουν την πραγματικότητα, σε κείμενα γραμμένα από τους ίδιους. Μια παράσταση που θα μείνει αξέχαστη!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Λευτέρης Ελευθερίου, Αντώνης Κρόμπας, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
Σωτήρης Βλησίδης: πλήκτρα
Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος: πιάνο, ακορντεόν, μπάσο
Χάρης Κωνσταντόπουλος: κλαρινέτο, σαξόφωνο
Στέλιος Πασχάλης: τύμπανα
Οργάνωση-Επιμέλεια-Επικοινωνία: Seven Prime

Διάρκεια: 3 ώρες και 40 λεπτά

Παρασκευές 4, 11, 18 και 25 Οκτωβρίου 2019
Ώρα έναρξης: 23.00
Είσοδος: €15

Σταυρός του Νότου Plus
Φραντζή 14, Νέος Κόσμος



«Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» του Μπρεχτ για 2η χρονιά στo «Θησείον – Ένα Θέατρο για τις Τέχνες»

Η καλλιτεχνική εταιρεία ΜΥΘΩΔΙΑ (Νικορέστης Χανιωτάκης & Γεράσιμος Σκαφίδας) επαναλαμβάνει για τριάντα παραστάσεις στο «Θησείον – Ένα Θέατρο για τις Τέχνες» το αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν (Der gute mensch von Sezuan), ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, σε μετάφραση-σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη και πρωτότυπη μουσική Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Τρυφερό, αστείο όσο και σκληρό, ρομαντικό όσο και ρεαλιστικό, Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν αποτελεί το έργο του Μπρεχτ με τις περισσότερες απευθύνσεις στο κοινό, με τις περισσότερες τομές στη δράση του. Οι ηθοποιοί ερμηνεύουν πολλαπλούς ρόλους και παραμένουν διαρκώς στη σκηνή, συνθέτοντας έναν βουβό θίασο που σχολιάζει και υπογραμμίζει τα δρώμενα επί σκηνής. Επίσης, ερμηνεύουν ζωντανά τη μουσική και τα τραγούδια της παράστασης. Δεν πρόκειται για διδακτικό έργο. Στο κέντρο του βρίσκεται ένα ηθικό πρόβλημα: Μπορεί ο καλός να επιβιώσει σε μια κοινωνία διεφθαρμένων; «Πώς μπορείς να είσαι καλός, όταν όλα γύρω σου είναι τόσο ακριβά;» (Σεν Τε)

Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου (που γράφτηκε την περίοδο 1930-1941, κατά τη διάρκεια της εξορίας του Μπρεχτ στη Σκανδιναβία), τρεις θεοί έρχονται στη γη με σκοπό να βρουν αρκετούς καλούς ανθρώπους που να ζουν με αξιοπρέπεια, ώστε να δικαιολογήσουν τη θεϊκή ύπαρξή τους και να διατηρηθεί ο κόσμος ως έχει. Έπειτα από πολλές δυσκολίες, εντοπίζουν τον μοναδικό καλό άνθρωπο, μια πόρνη στην επαρχία Σετσουάν της Κίνας, τη Σεν Τε. Οι θεοί την ανταμείβουν με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό κι εκείνη ανοίγει ένα μικρό καπνοπωλείο. Προκειμένου να αντιμετωπίσει τους συμπολίτες της, που την εκμεταλλεύονται, η Σεν Τε εφευρίσκει ένα alter ego, έναν «φανταστικό» ξάδελφο, τον σκληρό Σουί Τα, παίρνοντας τη μορφή του, όποτε οι περιστάσεις το απαιτούν.
Κεντρική θέση στην ιστορία κατέχουν από τη μία ο έρωτας, ως μια σαρωτική δύναμη που υπερβαίνει τη λογική της ηρωίδας, από την άλλη η μητρότητα, που φέρνει την ηρωίδα αντιμέτωπη με την πιο ακραία εκδοχή της σκληρότητάς της – για να σώσει το παιδί της υιοθετεί ένα ακόμη σκληρότερο προφίλ. Η έγκυος Σεν Τε, στην πιο αδίστακτη στιγμή της μεταμόρφωσής της, γίνεται ο Σουί Τα. Πόσον καιρό, όμως, θα αντέξει να παίζει αυτόν τον διπλό ρόλο;
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Πρωτότυπη μουσική*: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Δραματολογική συνεργασία / Απόδοση στίχων: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη
Κινησιολογία: Ειρήνη-Ερωφίλη Κλέπκου
Μουσική διδασκαλία – Ενορχηστρώσεις: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Τόνια Καζάκου
Οργάνωση παραγωγής: Αναστασία Γεωργοπούλου
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ
Παραγωγή: Μυθωδία
Επικοινωνία: BrainCo

Παίζουν: Πέγκυ Τρικαλιώτη, Ηρώ Μουκίου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Γεράσιμος Σκαφίδας, Νίκος Πουρσανίδης, Κώστας Κάππας, Μπέτυ Αποστόλου, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Ηλέκτρα Σαρρή
*Η μουσική παίζεται ζωντανά επί σκηνής από τους ηθοποιούς.
Πρεμιέρα: Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2019
Παραστάσεις: Τετάρτη έως Κυριακή, στις 21:00

Διάρκεια: 130’
Τιμές εισιτηρίων:
Τετάρτη & Πέμπτη: Κανονικό 16€, Μειωμένο 12€, ΟΑΕΔ 10€
Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή: Κανονικό 18€, Μειωμένο 14€, ΟΑΕΔ 10€
Ειδική τιμή προπώλησης: 14€

«Θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ»
Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή)
Τηλ.: 210-3255444
Ηλεκτρικός σιδηρόδρομος: σταθμός Θησείο
Μετρό: Γραμμή 3, στάση Μοναστηράκι

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

Αν ήταν ο γιος σου... Se fosse tuo figlio... Si c'était ton fils... [Sergio Guttilla]


Ποίημα του Sergio Guttilla

Αν ήταν ο γιος σου
θα γέμιζες την θάλασσα με πλοία
από οποιαδήποτε σημαία.
Κι όλοι μαζί θα γινόσασταν γέφυρα,
ποτέ δεν θα τον αφήνατε μόνο του
θα σκιάζατε το πρόσωπό του
για να μην το κάψει ο ήλιος,
για να μην βραχεί από το αλμυρό νερό.

Αν ήταν ο γιος σου
θα έπεφτες στην θάλασσα
θα σκότωνες τον ψαρά που δεν δάνειζε το σκάφος,
θα φώναζες για βοήθεια,
θα χτυπούσες τις πόρτες της κυβέρνησης
για να διεκδικήσεις τη ζωή του.
Αν ήταν ο γιος σου θα πενθούσες,
θα μισούσες τον κόσμο, θα μισούσες τα λιμάνια
αυτούς που σας κρατούν μακριά.

Αν ήταν ο γιος σου, θα τους έλεγες
απάνθρωπους, δειλούς,
θα τους έφτυνες,
θα τους έσπαζες τα μούτρα
θα ήθελες να τους πνίξεις όλους
στην ίδια θάλασσα.

Αλλά μην ανησυχείς…
Δεν είναι ο γιος σου…
Μπορείς να κοιμηθείς ειρηνικά
και πάνω από όλα ασφαλής.

Δεν είναι ο γιος σου.
είναι απλά το παιδί της χαμένης ανθρωπότητας
της βρόμικης ανθρωπότητας,
που δεν κάνει θόρυβο.

Δεν είναι ο γιος σου.
κοιμήσου ειρηνικά
δεν είναι δικός σου.
Όχι ακόμα…

Sergio Guttilla, 29/6/18
[Μετάφραση: Αγγελική Ροσμαράκη, σύμφωνα με αναρτήσεις φίλων στο f/b.]

**

Se fosse tuo figlio
riempiresti il mare di navi
di qualsiasi bandiera.

Vorresti che tutte insieme
a milioni
facessero da ponte
per farlo passare.

Premuroso,
non lo lasceresti mai da solo
faresti ombra
per non far bruciare i suoi occhi,
lo copriresti
per non farlo bagnare
dagli schizzi d'acqua salata.

Se fosse tuo figlio ti getteresti in mare,
uccideresti il pescatore che non presta la barca,
urleresti per chiedere aiuto,
busseresti alle porte dei governi
per rivendicare la vita.

Se fosse tuo figlio oggi saresti a lutto,
odieresti il mondo, odieresti i porti
pieni di navi attraccate.
Odieresti chi le tiene ferme e lontane
da chi, nel frattempo
sostituisce le urla
con acqua di mare.

Se fosse tuo figlio li chiameresti
vigliacchi disumani, gli sputeresti addosso.
Dovrebbero fermarti, tenerti, bloccarti,
vorresti spaccargli la faccia,
annegarli tutti nello stesso mare.

Ma stai tranquillo, nella tua tiepida casa
non è tuo figlio, non è tuo figlio.
Puoi dormire tranquillo
E sopratutto sicuro.
Non è tuo figlio.

È solo un figlio dell'umanità perduta,
dell'umanità sporca, che non fa rumore.

Non è tuo figlio, non è tuo figlio.
Dormi tranquillo, certamente
non è il tuo.

Sergio Guttilla, 29 giugno 2018

https://pietrevive.blogspot.com/2018/07/se-fosse-tuo-figlio-versi-di-sergio.html
Dedicata ai 100 morti in mare, morti affogati in attesa di una nave che li salvasse.
--

Si c'était ton fils

Si c'était ton fils
Tu remplirais la mer de navires
Et de n'importe quel drapeau.

Tu voudrais que tous ensemble
À des millions
Ils fassent un pont.
Pour le faire passer.

Attentionné,
Tu ne le laisserais jamais seul.
Tu ferais de l'ombre
Si c'était ton fils...

Si c'était ton fils
Tu remplirais la mer de navires
Et de n'importe quel drapeau.

Tu voudrais que tous ensemble
À des millions
Ils fassent un pont.
Pour le faire passer.

Attentionné,
Tu ne le laisserais jamais seul.
Tu ferais de l'ombre
Pour ne pas que brûlent ses yeux,
Le couvrir
Pour ne pas qu'il se mouille,
Des éclaboussures d'eau salée.

Si c'était ton fils, tu te jetterais à la mer,
Tu tuerais le pêcheur qui ne prête pas le bateau,
Crierais pour demander de l'aide,
Aux portes des gouvernements qui se ferment
Pour revendiquer la vie.

Si c'était ton fils aujourd'hui, tu serais en deuil,
Tu détesterais le monde, tu détesterais les ports.
Pleins de ces vaisseaux immobiles.
Tu détesterais ceux qui les gardent inaccessibles.
A cause de qui les cris
ont toujours le goût l'eau de mer.

Si c'était ton fils, tu les appellerais.
Lâches inhumains, parce qu'ils le sont.
Ils devraient t'arrêter, te garder, te bloquer,
Tu voudrais leur casser la gueule,
Car nous sommes tous dans la même mer.

Mais ne t'inquiète pas, dans ta maison tiède.
Ce n'est pas ton fils, ce n'est pas ton fils.
Tu peux dormir tranquille
Et surtout serein.
Ce n'est pas ton fils.

Ce n'est qu'un fils de l'humanité perdue,
De l'humanité sale, qui ne fait pas de bruit.

Ce n'est pas ton fils, ce n'est pas ton fils.
Dors bien, bien sûr.
Ce n'est pas le tien.

Sergio Guttilla
https://blogs.mediapart.fr/marie-christine-vergiat/blog/150119/si-cetait-ton-fils-poeme-de-sergio-guttilla

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2019

Dean Koontz: «Ψίθυροι θανάτου» - γράφει η Ράνια Μπουμπουρή στο diastixo.gr

Ο Ντιν Κουντζ (γενν. 1945, Πενσιλβάνια, ΗΠΑ) είναι πολυγραφότατος και πολυμεταφρασμένος συγγραφέας βιβλίων θρίλερ και περιπέτειας, με πωλήσεις που αγγίζουν το μισό δισεκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως. Το μυθιστόρημα Ψίθυροι θανάτου αποτελεί το δεύτερο μέρος της νέας του σειράς με ηρωίδα την Τζέιν Χοκ, πρώην πράκτορα του FBI και πλέον υπ’ αριθμόν 1 καταζητούμενη στην Αμερική.
psichogios-article-banner
Η Τζέιν Χοκ είναι μια γυναίκα ευφυέστατη και ικανότατη, βαθιά πληγωμένη από τον χαμό του συζύγου της και απολύτως αποφασισμένη να προστατέψει τον γιο τους, αλλά και όλη την κοινωνία, από το κύκλωμα που βρίσκεται πίσω όχι μόνο από την υποτιθέμενη αυτοκτονία του αγαπημένου της, αλλά και από την εξόντωση χιλιάδων επιτυχημένων και άξιων ανθρώπων. Όπως είναι η Κόρα Γκάντερσαν, η αγαπητή κι ευσυνείδητη δασκάλα ειδικής αγωγής, η οποία ανοίγει το παρόν μυθιστόρημα σοκάροντας τη χώρα με μια πράξη της – απροσδόκητη και αδικαιολόγητη για τον πολύ κόσμο, όχι όμως για την Τζέιν, η οποία καταλαβαίνει ποιοι κρύβονται πίσω από αυτήν.
Η Τζέιν έκλεισε την τηλεόραση αηδιασμένη. Κάτι στην όψη των παρουσιαστών έδειχνε πως η σοβαρή έκφρασή τους, η μετρημένη φωνή τους και οι συναισθηματικές παύσεις τους ήταν θέατρο, πως όλοι τους, σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο, εκεί όπου το αιώνιο εσωτερικό παιδί συναντάει τα πανάρχαια αδίστακτα ανθρώπινα ένστικτα, στην πραγματικότητα ένιωθαν έξαψη που έβγαιναν στον αέρα όταν κάποια τραγωδία αύξανε το ποσοστό τηλεθέασης, όταν μπορούσαν να φανταστούν ότι αποτελούσαν και οι ίδιοι μέρος της ιστορίας (σελ.94).
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση, από έναν έμπειρο συγγραφέα που ξέρει να βάζει τον αναγνώστη αμέσως στην υπόθεση εμμένοντας στην ουσία και απαλείφοντας κάθε περιττό στοιχείο.
Οι συνωμότες δρουν σε παγκόσμια κλίμακα και χρησιμοποιούν υψηλή τεχνολογία για να επιτύχουν τον στόχο τους – τεχνολογία που έχει αμετάκλητη και αφανή δράση στα θύματα, γι’ αυτό και είναι πολύ πιο επικίνδυνη από ένα συμβατικό όπλο. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε τη θαυμαστή ικανότητα του Κουντζ να φαντάζεται και να παρουσιάζει τα σκοτεινά αυτά όπλα υψηλής τεχνολογίας, εμφυτεύματα νανοτεχνολογίας και όχι μόνο, με τρόπο συναρπαστικό, απολύτως κατανοητό και διόλου κουραστικό για τον αναγνώστη, ως μέρος της πλοκής – βεβαίως, τα εύσημα εδώ πηγαίνουν και στον Γιώργο Μπαρουξή για την εξαιρετική μετάφρασή του. Αξιοσημείωτη, επίσης, είναι η εμβάθυνση του Κουντζ στους χαρακτήρες και στις αντιδράσεις τους, κάτι που ξεχωρίζει τα απλά βιβλία δράσης από τα καλά μυθιστορήματα:
Ο ιδρώτας του φόβου που είχε λούσει το πρόσωπό του είχε στεγνώσει πια. Αν η Τζέιν τον διάβαζε σωστά σ’ αυτή την κατάσταση της μανιακής παράδοσής του, ήταν πλημμυρισμένος από ελπίδα και ανακούφιση μαζί, και τα μάτια του γυάλιζαν με ένα είδος χαιρεκακίας, σαν να ήθελε από καιρό να ξεφύγει από την πίεση του ρόλου του μυστικοσυμβούλου του Μάικλ κι έβρισκε αυτή την αναγκαστική προδοσία λυτρωτική (σελ.173). Ο Λάρκιν δεν ήξερε τι να κάνει εκεί όπου στεκόταν στη λάμψη της λάμπας, χλωμός, με τα πανάκριβα ρούχα του κουρέλια, σαν βασιλιάς αρχαίας εποχής που μετά τον θάνατό του δεν του επιτρέπουν να μπει στη χώρα των πνευμάτων ούτε από την μπροστινή ούτε από την πίσω πόρτα, αλλά είναι πολύ περήφανος για να στοιχειώσει τον κόσμο που κάποτε κυβερνούσε (σελ.183).
Στοιχείο το στοιχείο, η Τζέιν Χοκ οδηγείται στο πολύ γραφικό αλλά όχι τόσο ειδυλλιακό, στην πραγματικότητα, Άιρον Φέρνας. Όπου οδηγείται από άλλη διαδρομή ο σερίφης Λούθερ Τίλμαν, ερευνώντας με προσωπική του πρωτοβουλία την υπόθεση της Κόρα Γκάντερσαν. Και η συνάντησή τους θα αποβεί σωτήρια για κάποιους, καταστροφική για κάποιους άλλους. Αλλά πολύ ενδιαφέρουσα για τον αναγνώστη, που παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον τη δράση η οποία μετατοπίζεται σε διάφορα μέρη της Αμερικής, παρακολουθώντας παράλληλα ένα οδοιπορικό σε διάφορες πολιτείες της χώρας, μέσα από τους αυτοκινητοδρόμους της:
Ο οδηγός συμπεριφέρθηκε σωστά, δε σταμάτησε επιτόπου στον δρόμο μονής λωρίδας, αλλά προχώρησε ως το πάρκινγκ, όπου αυτή τη στιγμή δεν υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα. Οι τουαλέτες είχαν δύο πόρτες με μια λάμπα πάνω από καθεμιά, και υπήρχαν τέσσερις επιπλέον λάμπες στο δρομάκι που οδηγούσε στην είσοδο, αλλά, μέσα σ’ αυτή την ερημιά, το τσιμεντένιο κτίσμα δεν έδειχνε τόσο πολύ ως χώρος όπου μπορούσες να ανακουφιστείς, όσο σαν ένα μέρος όπου θα πήγαινες αν ήθελες να πεθάνεις βίαια. Υπήρχαν παρτέρια με αγαύες που υψώνονταν σαν συστάδες από αγκαθωτά αρπακτικά νύχια, με μια μακριά απειλητική βελόνα στην κορυφή καθεμιάς. Αν τις είχαν φυτέψει για να φτιάξουν κάπως την εικόνα του σταθμού, απέτυχαν παταγωδώς (σελ.429).
D KoontzΠρόκειται για ένα μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση, από έναν έμπειρο συγγραφέα που ξέρει να βάζει τον αναγνώστη αμέσως στην υπόθεση εμμένοντας στην ουσία και απαλείφοντας κάθε περιττό στοιχείο. Προκαλεί τόση αγωνία, ώστε διαβάζεται με γρήγορο ρυθμό, αν όχι απνευστί. Η μαεστρία του Κουντζ εντοπίζεται όχι μόνο στον ρυθμό της αφήγησης, στην ανάλυση των χαρακτήρων του και στη δομή του έργου του, αλλά και στο εξής δύσκολο να επιτευχθεί: το μυθιστόρημα Ψίθυροι θανάτου, το δεύτερο μέρος της σειράς με ηρωίδα την Τζέιν Χοκ, μπορεί άνετα να διαβαστεί χωρίς να έχει διαβάσει κανείς το πρώτο μέρος, Τυφλή γωνία (μτφρ. Γιώργος Μπαρουξής, Εκδόσεις Ψυχογιός 2018) – και, στην περίπτωση αυτή, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα το αναζητήσει αμέσως μετά, εν αναμονή μάλιστα της συνέχειας!

Ψίθυροι θανάτου
Dean Koontz
μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Ψυχογιός
544 σελ.
ISBN 978-618-01-3184-0
Τιμή €18,80

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2019

Ευγένιος Τριβιζάς: συνέντευξη στη Ράνια Μπουμπουρή για το diastixo.gr

O Ευγένιος Τριβιζάς είναι ο πιο γνωστός Έλληνας συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας. Στον επαγγελματικό στίβο, είναι πτυχιούχος της Νομικής και των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος του πτυχίου Master of Laws (University College), διδάκτωρ Νομικής και Senior Research Fellow του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics and Political Science). Έχει διδάξει εγκληματολογία και συγκριτικό ποινικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Reading, όπου διηύθυνε το Τμήμα Εγκληματολογικών Μελετών. Έχει διδάξει επίσης στο Bramshill Police College, τo Central London Polytechnic και το London School of Economics. Έχει γράψει σχεδόν 200 βιβλία για παιδιά, μια συλλογή διηγημάτων για ενήλικες (Ο ερωτευμένος πυροσβέστης) και πάνω από 20 θεατρικά έργα, όπως και λιμπρέτα για όπερες. Στην Αγγλία και στην Αμερική, βιβλία του έχουν λάβει τα βραβεία Parents Choice Amazing Accomplishment Award, Sheffield Children’s Book Award Commendation, Judson, Massachusetts Children’s Choice Award, Arizona Library Association Young Readers Award, κ.ά. Βιβλία του έχουν μεταδοθεί από το BBC, έχουν περιληφθεί στα αναγνωστικά ελληνικών και αμερικανικών σχολείων κι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, κινεζικά, γερμανικά, ισπανικά, ολλανδικά, σουηδικά, ιαπωνικά και άλλες γλώσσες. Την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2019, στις 9 το βράδυ, θα παιχτεί στο Ηρώδειο τo μουσικοθεατρικό ονειρόδραμα Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι. Πόσο μεγάλο είναι ένα «πάντα»;, βασισμένο στο γνωστό μυθιστόρημά του Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι (Εκδόσεις Κέδρος, 2015 και 1992). Το τελευταίο του μυθιστόρημα, Το κουδούνι του τρόμου (Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2019), μας έδωσε την αφορμή για τη συζήτηση που ακολουθεί.
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Το κουδούνι του τρόμου είναι ο τίτλος του τελευταίου μυθιστορήματός σας. Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσής σας για το συγκεκριμένο έργο ή η αφορμή για να γραφτεί;
Πριν από χρόνια, περιδιάβαινα σε μια υπαίθρια αγορά του Αμβούργου όπου βρισκόμουν για ένα εγκληματολογικό συνέδριο, όταν σε έναν πάγκο με αντίκες πήρε το μάτι μου ένα ορειχάλκινο πλαίσιο κουδουνιού εξώθυρας με περίτεχνη διακόσμηση. Είχε κάτι το σαγηνευτικό και δαιμονικό συνάμα. Το πήρα στα χέρια μου και αναρωτιόμουν τι εξώθυρα να κοσμούσε κάποτε. Κάποιου φρενοκομείου; Κάποιας μυστικής αδελφότητας; Σημείωσα τότε δυο τρεις ιδέες που μου έδωσε αυτό το εύρημα, όπως το κουδούνι ενός φρενοκομείου που, όταν το χτυπάς, τρελαίνεσαι ή μιας εγκληματικής οργάνωσης που προκαλεί ακαριαία ηλεκτροπληξία σε ανεπιθύμητους επισκέπτες. Μια άλλη από τις ιδέες αυτές εξελίχθηκε αργότερα στην υπόθεση του μυθιστορήματος Το κουδούνι του τρόμου.
Στο βιβλίο σας γίνεται πάντρεμα διαφορετικών εποχών: απ’ τη μια τα τρένα με τις ατμομηχανές στον σιδηροδρομικό σταθμό και ο Νικολάκης Πιτσιρίμπος με τη μανία του να δένει κονσερβοκούτια στις ουρές των γάτων, από την άλλη οι κακοποιοί με τα κινητά τηλέφωνα και τα διαδικτυακά δημοσιεύματα στο τέλος. Με ποιο σκεπτικό επιλέξατε αυτή την προσέγγιση;
Με το σκεπτικό σύνθεσης ενός φανταστικού σύμπαντος πέρα από συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Οι στολές των αξιωματούχων, η αρχιτεκτονική των κτιρίων, τα ονόματα των χαρακτήρων, οι περιγραφές των επικίνδυνων ζώων, το καθετί στο Κουδούνι του τρόμου είναι ένα καλειδοσκόπιο από ψηφίδες διάφορων περιοχών και εποχών· από τα ολλανδικά ανάκτορα σε τριτοκοσμικά νεκροταφεία αυτοκινήτων, από κοσμικά καζίνο σε ζούγκλες της Ονδούρας, συγκροτώντας μια άλλοτε ονειρική και άλλοτε εφιαλτική μυθική αλήθεια.
Το να αποκηρύσσει ο συγγραφέας ένα από τα έργα του είναι σαν να αποκληρώνει ο πατέρας ένα από τα παιδιά του.
Σε αναγνώστες ποιων ηλικιών απευθύνεστε με το βιβλίο σας;
Το βιβλίο αυτό, όπως και τα περισσότερα βιβλία μου, είναι διηλικιακό. Ελπίζω ότι θα το απολαμβάνουν αναγνώστες όλων των ηλικιών. Μικροί και μεγάλοι. Δεν γράφω μόνο για παιδιά. Γράφω για όλη την οικογένεια.
Τι θα θέλατε κυρίως να μείνει στους αναγνώστες σας από αυτό;
Η οικολογική του πλοκή. Άλλωστε, το μυθιστόρημα είναι αφιερωμένο στα τελευταία Myrmecophaga tridactyla που ζουν στα δάση της Αργεντινής, της Βραζιλίας και της Ονδούρας.
Υπάρχει ή θα πρέπει να υπάρχει το πολυσυζητημένο «μήνυμα» σε ένα παιδικό βιβλίο;
O Γκρέιαμ Γκριν (Graham Greene) είχε κατατάξει τη μυθοπλασία του σε δύο κατηγορίες: Στα λογοτεχνικά μυθιστορήματα, όπως το The Power and the Glory, The Heart of the Matter κ.ά., και στα μυθιστορήματα τα οποία αποκαλούσε «entertainments», όπως το The Ministry of Fear, Our Man in Havana. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό The Paris Review είχε ορίσει τη διαφορά μεταξύ των δύο. Τα μυθιστορήματα της πρώτης κατηγορίας, διευκρίνισε, φέρουν ένα μήνυμα, της δεύτερης όχι. Έκτοτε έχει, βέβαια, υποστηριχθεί ότι ακόμα και τα μυθιστορήματα της δεύτερης κατηγορίας του Γκριν φέρουν μηνύματα και ότι η πραγματική διαφορά έγκειται στον τρόπο με τον οποίο μεταδίδονται. Ένα παιδικό βιβλίο μπορεί να είναι απολαυστικό, σε όποια από τις δύο κατηγορίες και να εμπίπτει. Άλλωστε, ο αναγνώστης μπορεί κάλλιστα να ανακαλύπτει μηνύματα, τα οποία ο συγγραφέας ούτε καν είχε διανοηθεί. Για παράδειγμα, κορυφαίος μας θιασάρχης και σκηνοθέτης, ο οποίος θεωρεί το θεατρικό μου έργο Τα γουρουνάκια κουμπαράδες ένα από τα σημαντικότερα από πλευράς πολιτικών μηνυμάτων κείμενα του δραματικού μας ρεπερτορίου, αγαπάει και ξεχωρίζει παράλληλα το μυθιστόρημά μου Οι πειρατές της καμινάδας, το οποίο δεν φέρει κανένα απολύτως μήνυμα, ή έτσι φαίνεται. Αυτό που πρέπει να αποφεύγει κανείς είναι ο κραυγαλέος διδακτισμός, ο οποίος, αντί να νουθετεί, απωθεί τον αναγνώστη. Το παιδικό βιβλίο πρέπει πρωταρχικά να διασκεδάζει το παιδί, να καλλιεργεί τη φαντασία του και να διευρύνει τους δημιουργικούς του ορίζοντες. Έμμεσα μόνο να μεταδίδει αξίες και μηνύματα, αφού πρώτα κερδίσει το παιδί εκπλήσσοντας και συναρπάζοντάς το.
Ποιο είναι το δυσκολότερο θέμα με το οποίο έχετε ασχοληθεί σε ένα παιδικό βιβλίο;
Το θέμα της γενοκτονίας στο μυθιστόρημά μου Η τελευταία μαύρη γάτα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που αντλείτε γράφοντας για παιδιά;
Μια και ήδη αναφέρθηκα στον Γκρέιαμ Γκριν, επιτρέψτε μου να παραθέσω μια φράση του: «Η καλύτερη μυρωδιά είναι αυτή του ψωμιού, η καλύτερη γεύση είναι αυτή του αλατιού, η καλύτερη αγάπη είναι αυτή των παιδιών».
Ποια είναι η πιο απροσδόκητη ατάκα που ακούσατε ποτέ από κάποιο παιδί;
Σ’ ένα σχολείο, προτού διαβάσω στα παιδιά ένα παραμύθι μου με θέμα έναν μαγικό καθρέφτη που πολλαπλασιάζει όσους τον κοιτάνε, τα ρώτησα αν ξέρουν τι σημαίνει η λέξη «κλωνοποίηση». Ένα αγόρι σήκωσε το χέρι του. «Εγώ ξέρω!» είπε. «Σημαίνει ότι οι άνθρωποι γίνονται κλόουν». Αυτό μου έδωσε την ιδέα να γράψω μια ιστορία η οποία διαδραματίζεται στη Χώρα των Σοβαρών Ανθρώπων. Για κάποιο μυστηριώδη λόγο, οι κάτοικοι αρχίζουν ο ένας μετά τον άλλο να μεταμορφώνονται σε κλόουν. Ο σπουδαιοφανής δήμαρχος ανακαλύπτει ότι ένα από τα κουμπιά του μαύρου του σακακιού έχει γίνει ροζ. Ο αυστηρός τραπεζίτης ότι τα κορδόνια του παπουτσιού του έχουν πάρει χρώμα πράσινο λαχανί. Ένας στρατηγός βγάζει ένα τριαντάφυλλο στο πηλήκιό του. Και όσο προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα, τόσο αυτά πολλαπλασιάζονται…
Το έργο σας είναι πολυβραβευμένο, πολυμεταφρασμένο και διεθνώς αναγνωρισμένο. Σήμερα, το επίθετό σας είναι σχεδόν συνώνυμο με το παιδικό βιβλίο στη χώρα μας. Αναρωτιέμαι, όμως, δεδομένου ότι ήδη από τα πρώτα σας βιβλία προβάλατε μια διαφορετική, ανατρεπτική προσέγγιση στην παιδική λογοτεχνία, ποια ήταν τότε η υποδοχή σας από τους κύκλους των ομοτέχνων σας στην Ελλάδα;
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, γιατί από τα πρώτα μου βήματα το έργο μου είχε θετική αποδοχή. Από τη Διάπλαση των Παίδων και την εφημερίδα Βραδυνή που δημοσίευσαν τις πρώτες μου προσπάθειες, τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου που βράβευσαν επανειλημμένως τα πρωτόλειά μου. Θυμάμαι μια χρονιά, όταν μου είχαν απονεμηθεί βραβεία σε τέσσερις διαγωνισμούς που είχαν διενεργηθεί, πριν από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ενός εξ αυτών, μου είχε τηλεφωνήσει ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, ο καθηγητής Βασίλης Αναγνωστόπουλος, για να σιγουρευτεί ότι δεν είχα υποβάλει και στους τέσσερις διαγωνισμούς το ίδιο κείμενο.
Ποιος σας ενθάρρυνε στα πρώτα σας αυτά βήματα στην παιδική λογοτεχνία, και μάλιστα σε μια εποχή όπου το παιδικό κοινό θεωρούνταν «εύκολο»;
Αρχικά ούτε με ενθάρρυνε ούτε με αποθάρρυνε κανείς, επειδή θεωρούσα όσα έγραφα πολύ προσωπικά και τα κρατούσα κρυφά. Αργότερα πίστεψαν στο έργο μου και μου έδωσαν φτερά ο Μάριος Βαϊάνος, ο οποίος με καλοδέχτηκε στο Πρακτορείο Πνευματικής Συνεργασίας και με σύστησε σε κορυφαίους λογοτέχνες της εποχής, η Νανά Καλλιανέση, η οποία εξέδωσε στον Κέδρο τον Χιονάνθρωπο και το κορίτσι, το πρώτο μου βιβλίο, η Μάνια Καραϊτίδη, η οποία εξέδωσε στην Εστία το δεύτερο βιβλίο μου, Το όνειρο του σκιάχτρου, και άλλοι που με αγάπη πάντα θυμάμαι, όπως τον Αναστάσιο Χριστοφιλόπουλο, καθηγητή μου στη Νομική Σχολή, ο οποίος, όταν έτυχε να διαβάσει στο περιοδικό Νέα Εστία ένα παραμύθι μου με τίτλο «Ο Ταξιδιώτης και η Μαργαρίτα» (περιλαμβάνεται τώρα στο ομότιτλο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη), με κάλεσε στο γραφείο του και μου είπε με αυστηρό ύφος: «Kύριε Τριβιζά, θα μπορούσατε να γίνετε ένας διαπρεπής νομικός ή ένας εξαιρετικός συγγραφέας. Θα σας συνιστούσα το δεύτερο».
Δεν γράφω μόνο για παιδιά. Γράφω για όλη την οικογένεια.
Ποιες είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος πετυχημένος συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας;
Να αντικρίζει τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών.
Πολλοί φτασμένοι δημιουργοί αποκηρύσσουν κάποια στιγμή ένα μέρος του έργου τους. Το έχετε κάνει ή θα το κάνατε ποτέ;
Τα έργα είναι κατά κάποιον τρόπο γόνοι των δημιουργών. Το να αποκηρύσσει ο συγγραφέας ένα από τα έργα του είναι σαν να αποκληρώνει ο πατέρας ένα από τα παιδιά του. Ακόμα, όμως, και τότε τα αποκληρωμένα παιδιά έχουν τη δική τους αξία και μπορούν να αγαπηθούν. Εγώ, μάλιστα, έχω υιοθετήσει ένα από αυτά τα «αποκηρυγμένα έκθετα». Νεαροί αναγνώστες της Διάπλασης των Παίδων περνούσαμε πού και πού από τα γραφεία του περιοδικού στην πλατεία Καρύτση. Εκεί, στο γραφείο του εκδότη Γιάννη Παράσχου, συνάντησα ένα απόγευμα έναν άλλο συνδρομητή, ο οποίος μου διάβασε ένα ποίημά του με τίτλο «Φωτογραφίες». Μου άρεσε και το αποστήθισα. Αργότερα, το έγραψα σε ένα κομμάτι ξεφλουδισμένης ταπετσαρίας από ένα δωμάτιο που συναντιόμασταν με μια φίλη μου και το τοποθέτησα στην πρώτη σελίδα ενός άλμπουμ με φωτογραφίες μας. Πέρασαν χρόνια πολλά. Ύστερα από δεκαετίες απουσίας και των δυο μας στο εξωτερικό, τον συναντώ τυχαία στο Ταμείο Νομικών, καταξιωμένο πλέον ποιητή. Πιάνουμε κουβέντα και του λέω:
«Ξέρεις... Θυμάμαι ακόμα εκείνο το ποιηματάκι!»
«Ποιο ποιηματάκι;» ρωτάει έκπληκτος.
«Εκείνο για φωτογραφίες».
«Λάθος θα κάνεις. Δεν έχω γράψει εγώ ποιηματάκι για φωτογραφίες».
«Πώς δεν έχεις γράψει; Άκου το!» και του το απαγγέλλω.
«Αυτό», λέει (αμήχανα), «το έχω αποκηρύξει εδώ και καιρό. Δεν το περιλαμβάνω στις συλλογές μου».
Και για να μετριάσει την απογοήτευσή μου, μου χαρίζει μια ποιητική του συλλογή και γράφει στην αφιέρωση: «Για τον φίλο Ευγένιο, τον βιβλιολάθα» (δεν ήξερα τι σημαίνει η λέξη αυτή, αργότερα έμαθα ότι έτσι αποκαλούσαν τον Δίδυμο τον γραμματικό). Ξεφυλλίζοντας τη συλλογή, βλέπω ότι περιλαμβάνει ένα ποίημα που παίζει με τις λέξεις «ομιλία» και «ωμή λεία», οπότε του προσφέρω και εγώ το τελευταίο μου βιβλίο και γράφω στην αφιέρωση: «Από την ωμή λεία προτιμώ την πρώτη λεία». Δεν ξέρω με ποια ποινή τιμωρείται η παράθεση αποκηρυγμένων ποιημάτων χωρίς τη συγκατάθεση του ποιητή, στη συγκεκριμένη περίπτωση του Αντώνη Φωστιέρη, αλλά είμαι αποφασισμένος να υποστώ τις συνέπειες και το παραθέτω:

«Φωτογραφίες»
Από το χτες
Πατημασιές
Ίχνος στερνό
Που σ’ απομένει

Εκεί που πρώτα
Άναβαν φώτα
Τώρα σκοτάδι
Κρύο και χιόνι

Φωτογραφίες
Το τελευταίο
Μυρολουλούδι
Μη με λησμόνει

Ούτε εγώ γνωρίζω τις συνέπειες, αλλά σας ευχαριστώ θερμά που το μοιραστήκατε μαζί μας! Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια άνθηση των εργαστηρίων δημιουργικής γραφής, και μάλιστα πολλά εργαστήρια αφορούν το παιδικό βιβλίο. Ο συγγραφέας γεννιέται ή γίνεται;
Όπως μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής σε κάποια θεατρική ακαδημία, μαθήματα μουσικής σ’ ένα ωδείο ή μαθήματα ζωγραφικής σε μια σχολή καλών τεχνών, έτσι, αν το επιθυμεί, μπορεί να παρακολουθήσει σ’ ένα εργαστήρι μαθήματα δημιουργικής γραφής. Οι σπουδές αυτές αναμφισβήτητα παρέχουν χρήσιμες γνώσεις, πληροφορίες, τεχνικές και κατευθύνσεις. Ούτε απαραίτητες είναι, όμως, ούτε εγγυώνται ότι θα τα καταφέρει κανείς στον τομέα επιλογής του. Η γνώμη μου είναι ότι αν έχει κανείς την έφεση, η χρησιμότερη μαθητεία για να μυηθεί στα μυστικά της συγγραφής είναι η μελέτη όσο το δυνατόν ευρύτερου φάσματος βιβλίων, αρχής γενομένης από τα αριστουργήματα της κλασικής λογοτεχνίας.
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον που θέλει να γράψει βιβλία ή/και θεατρικά έργα για παιδιά;
Να αναρωτηθεί αν θα αισθανόταν την εσωτερική ανάγκη να τα γράψει για τη χαρά της δημιουργίας, έστω και αν σε μια ακραία περίπτωση δεν θα τα διάβαζε ή δεν θα τα έβλεπε ποτέ κανείς.
Για να γυρίσουμε στο Κουδούνι του τρόμου, κλείνοντας το βιβλίο μάς κλείνετε και το μάτι για τη συνέχειά του. Έχετε ήδη αρχίσει να τη γράφετε;
Όχι ακόμα. Αυτή την περίοδο ασχολούμαι με τις τελευταίες πινελιές στο νέο μου μυθιστόρημα με τίτλο Η εκδίκηση που ήρθε από το κρύο, το οποίο θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, στην ίδια σειρά όπου ανήκουν Οι πειρατές της καμινάδας και Η ζωγραφιά της Χριστίνας.
Σας ευχαριστούμε πολύ!

Το κουδούνι του τρόμου
Ευγένιος Τριβιζάς
εικονογράφηση: Stephen West
Ελληνικά Γράμματα
360 σελ.
ISBN 978-960-19-0759-8
Τιμή €16,50

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

«Διαβάζουμε παρέα!»: το Διαβάζοντας Μεγαλώνω γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Γραμματισμού

Υπάρχει ένα νήμα που συνδέει τη χαρά που νιώθει το παιδί όταν το παίρνουμε αγκαλιά και μοιραζόμαστε μαζί του τις λέξεις και τις εικόνες ενός βιβλίου με τη στάση που θα αναπτύξει απέναντι στην ανάγνωση και τη σχέση που θα αποκτήσει στην πορεία της ζωής του με τις διάφορες μορφές του λόγου. Είναι το ίδιο νήμα που συνδέει τα αναγνωστικά κίνητρα του παιδιού με τον χρόνο που αφιερώνει στο διάβασμα, με τις αναγνωστικές του επιδόσεις, αλλά και με την κατάκτηση των δεξιοτήτων γραμματισμού που θα του επιτρέψουν να σχεδιάσει ελεύθερα, συνειδητά και μετά λόγου γνώσης το μέλλον του. Αυτό το νήμα επιδιώκει να κάνει περισσότερο ορατό το Διαβάζοντας Μεγαλώνω με την εκδήλωση που οργανώνει στις 8 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία που έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Γραμματισμού.
Η εκδήλωση περιλαμβάνει μεγαλόφωνες αναγνώσεις παιδικών βιβλίων σε 10 γλώσσες και θα πραγματοποιηθεί στο Πάρκο για το Παιδί & τον Πολιτισμό, αγαπημένο τόπο συνάντησης των μικρών αναγνωστών της Αθήνας. Περισσότεροι από 100 εθελοντές αναγνώστες θα ζωντανέψουν με τη φωνή τους όμορφα παιδικά βιβλία, για να τα χαρούν οι μικροί και οι μεγάλοι που θα βρεθούν στην παρέα τους.
Οι μεγαλόφωνες αναγνώσεις θα ξεκινήσουν στις 17.00 και θα πραγματοποιηθούν σε επτά ειδικά διαμορφωμένα σημεία, στο γρασίδι κάτω από τα δέντρα, αλλά και στα φιλόξενα αμφιθέατρα των δύο βιβλιοθηκών του Δήμου Αθηναίων που στεγάζονται στο κτιριακό συγκρότημα του Πάρκου. Οι εθελοντές αναγνώστες προέρχονται από τη μεγάλη και εξαιρετικά δραστήρια κοινότητα των ανθρώπων που ενδιαφέρονται για τη διασφάλιση του δικαιώματος των παιδιών στην Ανάγνωση και στη Γνώση κι ανάμεσά τους βρίσκονται συγγραφείς και εικονογράφοι, παιδαγωγοί και εκπαιδευτικοί, βιβλιοθηκονόμοι και επαγγελματίες υγείας, αλλά και άνθρωποι που δραστηριοποιούνται σε άλλους χώρους. Τα βιβλία που θα διαβάσουν είναι εκείνα που οι ίδιοι αγαπούν να μοιράζονται με τα παιδιά.
Οι αναγνώσεις στα ελληνικά για τα παιδιά άνω των 3 ετών θα πραγματοποιηθούν σε τέσσερα σημεία του Πάρκου (δύο σημεία για τα παιδιά 3-6 ετών και άλλα δύο για τα παιδιά 6-10 ετών), ενώ οι αναγνώσεις που απευθύνονται στα μικρότερα παιδιά θα γίνουν στο αμφιθέατρο της Βρεφικής-Νηπιακής Βιβλιοθήκης: θα πραγματοποιηθούν αναγνώσεις για παιδιά 12-18 μηνών (17.00-17.30), 18-24 μηνών (18.00-18.30) και 24-36 μηνών (19.00-19.30) με κράτηση θέσης στα τηλέφωνα της βιβλιοθήκης (210-8829735, 210-6929736) από τις 2 Σεπτεμβρίου. Οι αναγνώσεις στα αγγλικά, τα αλβανικά, τα αραβικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά, τα γεωργιανά, τα ουκρανικά, τα φαρσί και τα φιλιππινέζικα θα έχουν περιορισμένη χρονική διάρκεια (60-90 λεπτά για την κάθε γλώσσα) και θα πραγματοποιηθούν σε τρία σημεία του Πάρκου, καθώς και στο αμφιθέατρο της Παιδικής-Εφηβικής Βιβλιοθήκης.
Οι αναγνώστες που προτιμούν να διαβάσουν μόνοι, με την οικογένεια ή με την παρέα τους, θα έχουν στη διάθεσή τους δύο υπαίθριους χώρους με παιδικά βιβλία σε διάφορες γλώσσες, καθώς και τα βιβλία των παιδικών βιβλιοθηκών για ανάγνωση εντός του χώρου ή/και για δανεισμό, εφόσον διαθέτουν (ή αποκτήσουν εκείνη την ημέρα) κάρτα μέλους. Πληροφορίες για τις συλλογές των βιβλιοθηκών και τη διαδικασία έκδοσης κάρτας μέλους εδώ και εδώ.
Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί μετά τη δύση του ηλίου με συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων. Οι βιβλιοθήκες θα παραμείνουν ανοιχτές από τις 16.00 έως τις 20.30, ενώ τις ίδιες ώρες θα λειτουργεί και χαριστικό παζάρι παιδικών βιβλίων στον χώρο που βρίσκεται ανάμεσα στην Παιδική-Εφηβική Βιβλιοθήκη και το Myrtillo Café.
Η εκδήλωση «Διαβάζουμε παρέα!» γίνεται στο πλαίσιο της καμπάνιας EUROPE READS του ευρωπαϊκού δικτύου EURead και έχει τεθεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO. Πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων του Λόγου (ΟΣΔΕΛ).
Οι αναγνώσεις στις άλλες γλώσσες θα γίνουν με τη συνεργασία:
του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών και των οργανώσεων-μελών του: Οργάνωση Ενωμένων Γυναικών Αφρικής και Σύλλογος Νιγηριανών Γυναικών Ελλάδος (αγγλικά), Ομοσπονδία Αλβανικών Συλλόγων στην Ελλάδα (αλβανικά), Στέγη Σύρων Ελλάδας (αραβικά), Κονγκολέζικη Κοινότητα της Ελλάδας (γαλλικά), Πολιτιστικό Κέντρο «Καύκασος» (γεωργιανά), Κέντρο Ενίσχυσης και Προβολής Πολιτιστικής Κληρονομιάς «Trembita» (ουκρανικά) και Κοινότητα Αφγανών στην Ελλάδα (φαρσί),
της Ένωσης Φιλιππινέζων «Kasapi Hellas» (φιλιππινέζικα και αγγλικά),
του Goethe-Institut Athen και του σωματείου Vision Network Athens (γερμανικά).

Ευχαριστούμε θερμά
τους εργαζομένους του Τμήματος Βιβλιοθηκών και του Τμήματος Φιλαρμονικής Ορχήστρας των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων,
το Library4all και την κ. Μπέκη Μπλουμ για την προσφορά ξενόγλωσσων βιβλίων,
το Myrtillo Café για τη φιλοξενία,
τους εθελοντές αναγνώστες για την ανταπόκρισή τους στην πρόσκλησή μας, καθώς και όλους τους ανθρώπους που βοηθούν στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019
Ώρες: 16.00-21.00
Πάρκο για το Παιδί & τον Πολιτισμό
Λάμψα & Τριφυλίας, Αμπελόκηποι
Πρόσβαση με το Μετρό: γραμμή 3, σταθμός Πανόρμου

Το Diastixo.gr είναι χορηγός επικοινωνίας.
[Το Διαβάζοντας Μεγαλώνω είναι διεπιστημονικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, εγγεγραμμένο στο Μητρώο Πολιτιστικών Φορέων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ιδρύθηκε στην Αθήνα το 2013 και αποτελεί τον καρπό ενός γόνιμου διαλόγου ανάμεσα στους ανθρώπους που παραδοσιακά ασχολούνται με το βιβλίο και την ανάγνωση και στους επαγγελματίες που προσφέρουν υπηρεσίες υγείας στο παιδί και την οικογένεια. Σκοπός του Σωματείου είναι η εφαρμογή πολιτικών και η υιοθέτηση πρακτικών που θα διασφαλίσουν το δικαίωμα όλων των παιδιών στην Ανάγνωση και στην Γνώση, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα παιδιά που προέρχονται από τα πιο ευάλωτα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, καθώς και για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε περιβάλλον με περιορισμένα μορφωτικά ερεθίσματα. Το Διαβάζοντας Μεγαλώνω συμμετέχει στην Οργανωτική Επιτροπή Ενίσχυσης Βιβλιοθηκών και είναι μέλος του πανευρωπαϊκού δικτύου για την προώθηση της ανάγνωσης EURead.]

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2019

Zygmunt Miłoszewski: «Ένας κόκκος αλήθειας» - γράφει η Ράνια Μπουμπουρή στο diastixo.gr




Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2019

Ξεκινούν οι εγγραφές στο El Sistema Greece, Κυψέλη

Τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου τα μαθήματα μουσικής του El Sistema Greece αρχίζουν και η Κυψέλη γεμίζει ξανά μουσική, με νέα δωρεάν τμήματα βιολιού, βιόλας, βιολοντσέλου, γαλλικού κόρνου, τρομπέτας, κρουστών και χορωδίας για παιδιά και νέους 5-26 ετών με ή χωρίς μουσική εμπειρία. 🎶🥁🎷🎻
Οι εγγραφές ξεκινούν τη Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2019 και πραγματοποιούνται καθημερινά 16.00-20.00 στα γραφεία του El Sistema Greece, στην οδό Κυψέλης 62 στον 4o όροφο, ή τηλεφωνικώς στο 210.8225429.

https://www.elsistema.gr/

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019

«Η μελω-δική μου Ορθογραφία» στο babyradio.gr


0

Άραγε γίνεται να μάθει κανείς ορθογραφία παίζοντας στην παραλία; Ή ψάχνοντας για το πιο ωραίο δώρο; Ή μήπως ακούγοντας το νανούρισμα της καφέ αρκούδας; Μπορούν, λέτε, να δώσουν ένα χεράκι η Ωραία Κοιμωμένη και η Σταχτοπούτα; Ναι, αλλά όχι μόνο! Με αυτούς και άλλους πολλούς συμμάχους, ελάτε να ανακαλύψουμε τα μυστικά της ορθογραφίας παίζοντας και τραγουδώντας!
Η Ωραία Κοιμωμένη
κοιμισμένη πάντα μ-ένει
πάνε πια εκατό χρόνια
που η κατάρα επιμ-ένει.
Η Ωραία Κοιμωμένη
αχ, τα δόντια της δεν πλ-ένει
ούτε τα μαλλιά της δ-ένει
αφού μ-ένει κοιμισμένη.
Ώσπου μια ωραία μέρα
να, το θαύμα που συμβ-αίνει!
Ένας πρίγκιπας λεβέντης
προς το κάστρο της πηγ-αίνει… κ.λπ. κ.λπ.,
ώσπου να δουν τα παιδιά την Ωραία Κοιμωμένη να πλένει επιτέλους τα δόντια της και να μάθουν ότι όλα τα ρήματα που τελειώνουν σε -αίνω γράφονται με άλφα-γιώτα, εκτός από τα: μένω, δένω, πλένω και τα σύνθετά τους. (Ένα από τα 12 ποιήματα-τραγούδια της συλλογής.)
ΔΩΡΟ το CD με τα 12 τραγούδια του βιβλίου σε μουσική Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου.
Ερμηνεύουν οι:
  1. Νίκος Κουρής (αφήγηση)
  2. Δώρος Δημοσθένους
  3. Νεφέλη Παπαδερού
  4. Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
  5. Γιάννης Χατζηγεωργίου
  6. Ορχήστρα Smyrna
  7. Θάνος Κοσμίδης
  8. Ηλίας Καρελλάς
  9. Λευτέρης Ελευθερίου
  10. Βανέσα Αδαμοπούλου
  11. Νίκος Κουρής
  12. Αλέξανδρος Μυλωνάς
  13. Σπύρος & Φίλιππος Ζούκας
ISBN: 9789601676296
Σελίδες: 72
Εκδότης: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Συγγραφέας: Μπουμπουρή Ράνια
Εικονογράφος: Κούρτογλου Χρήστος
Συνθέτης: Κωνσταντόπουλος Αλκιβιάδης