Ο Ντιν Κουντζ (γενν. 1945, Πενσιλβάνια, ΗΠΑ) είναι πολυγραφότατος και πολυμεταφρασμένος συγγραφέας βιβλίων θρίλερ και περιπέτειας, με πωλήσεις που αγγίζουν το μισό δισεκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως. Το μυθιστόρημα Ψίθυροι θανάτου αποτελεί το δεύτερο μέρος της νέας του σειράς με ηρωίδα την Τζέιν Χοκ, πρώην πράκτορα του FBI και πλέον υπ’ αριθμόν 1 καταζητούμενη στην Αμερική.
Η Τζέιν Χοκ είναι μια γυναίκα ευφυέστατη και ικανότατη, βαθιά πληγωμένη από τον χαμό του συζύγου της και απολύτως αποφασισμένη να προστατέψει τον γιο τους, αλλά και όλη την κοινωνία, από το κύκλωμα που βρίσκεται πίσω όχι μόνο από την υποτιθέμενη αυτοκτονία του αγαπημένου της, αλλά και από την εξόντωση χιλιάδων επιτυχημένων και άξιων ανθρώπων. Όπως είναι η Κόρα Γκάντερσαν, η αγαπητή κι ευσυνείδητη δασκάλα ειδικής αγωγής, η οποία ανοίγει το παρόν μυθιστόρημα σοκάροντας τη χώρα με μια πράξη της – απροσδόκητη και αδικαιολόγητη για τον πολύ κόσμο, όχι όμως για την Τζέιν, η οποία καταλαβαίνει ποιοι κρύβονται πίσω από αυτήν.
Η Τζέιν έκλεισε την τηλεόραση αηδιασμένη. Κάτι στην όψη των παρουσιαστών έδειχνε πως η σοβαρή έκφρασή τους, η μετρημένη φωνή τους και οι συναισθηματικές παύσεις τους ήταν θέατρο, πως όλοι τους, σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο, εκεί όπου το αιώνιο εσωτερικό παιδί συναντάει τα πανάρχαια αδίστακτα ανθρώπινα ένστικτα, στην πραγματικότητα ένιωθαν έξαψη που έβγαιναν στον αέρα όταν κάποια τραγωδία αύξανε το ποσοστό τηλεθέασης, όταν μπορούσαν να φανταστούν ότι αποτελούσαν και οι ίδιοι μέρος της ιστορίας (σελ.94).
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση, από έναν έμπειρο συγγραφέα που ξέρει να βάζει τον αναγνώστη αμέσως στην υπόθεση εμμένοντας στην ουσία και απαλείφοντας κάθε περιττό στοιχείο.
Οι συνωμότες δρουν σε παγκόσμια κλίμακα και χρησιμοποιούν υψηλή τεχνολογία για να επιτύχουν τον στόχο τους – τεχνολογία που έχει αμετάκλητη και αφανή δράση στα θύματα, γι’ αυτό και είναι πολύ πιο επικίνδυνη από ένα συμβατικό όπλο. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε τη θαυμαστή ικανότητα του Κουντζ να φαντάζεται και να παρουσιάζει τα σκοτεινά αυτά όπλα υψηλής τεχνολογίας, εμφυτεύματα νανοτεχνολογίας και όχι μόνο, με τρόπο συναρπαστικό, απολύτως κατανοητό και διόλου κουραστικό για τον αναγνώστη, ως μέρος της πλοκής – βεβαίως, τα εύσημα εδώ πηγαίνουν και στον Γιώργο Μπαρουξή για την εξαιρετική μετάφρασή του. Αξιοσημείωτη, επίσης, είναι η εμβάθυνση του Κουντζ στους χαρακτήρες και στις αντιδράσεις τους, κάτι που ξεχωρίζει τα απλά βιβλία δράσης από τα καλά μυθιστορήματα:
Ο ιδρώτας του φόβου που είχε λούσει το πρόσωπό του είχε στεγνώσει πια. Αν η Τζέιν τον διάβαζε σωστά σ’ αυτή την κατάσταση της μανιακής παράδοσής του, ήταν πλημμυρισμένος από ελπίδα και ανακούφιση μαζί, και τα μάτια του γυάλιζαν με ένα είδος χαιρεκακίας, σαν να ήθελε από καιρό να ξεφύγει από την πίεση του ρόλου του μυστικοσυμβούλου του Μάικλ κι έβρισκε αυτή την αναγκαστική προδοσία λυτρωτική (σελ.173). Ο Λάρκιν δεν ήξερε τι να κάνει εκεί όπου στεκόταν στη λάμψη της λάμπας, χλωμός, με τα πανάκριβα ρούχα του κουρέλια, σαν βασιλιάς αρχαίας εποχής που μετά τον θάνατό του δεν του επιτρέπουν να μπει στη χώρα των πνευμάτων ούτε από την μπροστινή ούτε από την πίσω πόρτα, αλλά είναι πολύ περήφανος για να στοιχειώσει τον κόσμο που κάποτε κυβερνούσε (σελ.183).
Στοιχείο το στοιχείο, η Τζέιν Χοκ οδηγείται στο πολύ γραφικό αλλά όχι τόσο ειδυλλιακό, στην πραγματικότητα, Άιρον Φέρνας. Όπου οδηγείται από άλλη διαδρομή ο σερίφης Λούθερ Τίλμαν, ερευνώντας με προσωπική του πρωτοβουλία την υπόθεση της Κόρα Γκάντερσαν. Και η συνάντησή τους θα αποβεί σωτήρια για κάποιους, καταστροφική για κάποιους άλλους. Αλλά πολύ ενδιαφέρουσα για τον αναγνώστη, που παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον τη δράση η οποία μετατοπίζεται σε διάφορα μέρη της Αμερικής, παρακολουθώντας παράλληλα ένα οδοιπορικό σε διάφορες πολιτείες της χώρας, μέσα από τους αυτοκινητοδρόμους της:
Ο οδηγός συμπεριφέρθηκε σωστά, δε σταμάτησε επιτόπου στον δρόμο μονής λωρίδας, αλλά προχώρησε ως το πάρκινγκ, όπου αυτή τη στιγμή δεν υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα. Οι τουαλέτες είχαν δύο πόρτες με μια λάμπα πάνω από καθεμιά, και υπήρχαν τέσσερις επιπλέον λάμπες στο δρομάκι που οδηγούσε στην είσοδο, αλλά, μέσα σ’ αυτή την ερημιά, το τσιμεντένιο κτίσμα δεν έδειχνε τόσο πολύ ως χώρος όπου μπορούσες να ανακουφιστείς, όσο σαν ένα μέρος όπου θα πήγαινες αν ήθελες να πεθάνεις βίαια. Υπήρχαν παρτέρια με αγαύες που υψώνονταν σαν συστάδες από αγκαθωτά αρπακτικά νύχια, με μια μακριά απειλητική βελόνα στην κορυφή καθεμιάς. Αν τις είχαν φυτέψει για να φτιάξουν κάπως την εικόνα του σταθμού, απέτυχαν παταγωδώς (σελ.429).
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση, από έναν έμπειρο συγγραφέα που ξέρει να βάζει τον αναγνώστη αμέσως στην υπόθεση εμμένοντας στην ουσία και απαλείφοντας κάθε περιττό στοιχείο. Προκαλεί τόση αγωνία, ώστε διαβάζεται με γρήγορο ρυθμό, αν όχι απνευστί. Η μαεστρία του Κουντζ εντοπίζεται όχι μόνο στον ρυθμό της αφήγησης, στην ανάλυση των χαρακτήρων του και στη δομή του έργου του, αλλά και στο εξής δύσκολο να επιτευχθεί: το μυθιστόρημα Ψίθυροι θανάτου, το δεύτερο μέρος της σειράς με ηρωίδα την Τζέιν Χοκ, μπορεί άνετα να διαβαστεί χωρίς να έχει διαβάσει κανείς το πρώτο μέρος, Τυφλή γωνία (μτφρ. Γιώργος Μπαρουξής, Εκδόσεις Ψυχογιός 2018) – και, στην περίπτωση αυτή, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα το αναζητήσει αμέσως μετά, εν αναμονή μάλιστα της συνέχειας!
Ψίθυροι θανάτου
Dean Koontz
μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Ψυχογιός
544 σελ.
ISBN 978-618-01-3184-0
Τιμή €18,80
Dean Koontz
μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Ψυχογιός
544 σελ.
ISBN 978-618-01-3184-0
Τιμή €18,80
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου