Στήλη "Οι γονείς σχολιάζουν" στο elamazi.gr

"...πήγαμε στο θέατρο Coronet και παρακολουθήσαμε την παράσταση “Μια τρελή τρελή αλφαβήτα”, που ήταν βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Ράνιας Μπουμπουρή. Είχαμε προμηθευτεί από πριν το βιβλίο και το βρήκαμε πολύ χαριτωμένο ως ανάγνωσμα.

Η μουσική παράσταση όμως με τον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο, τον άνθρωπο-ορχήστρα, πραγματικά μας ενθουσίασε. Το κέφι του και το μουσικό του ταλέντο, καθώς έχει μελοποιήσει το βιβλίο με τα 24 γράμματα της Αλφαβήτου, είναι εκπληκτικά.

Τα νέα παιδιά που τον πλαισίωναν, πολύ γνωστά από την τηλεοπτική τους παρουσία, ήταν υπέροχα, ιδιαίτερα ο νεαρός, που ως τηλεοπτικός Τζεμ δεν μας είχε κάνει καμία εντύπωση, έδωσε ρέστα πραγματικά με την ερμηνεία αλλά και την υπέροχη φωνή του, ιδιαίτερα στο σημείο όπου …ροκάρει.

Όλοι οι ηθοποιοί ήταν πολύ ζεστοί και τρυφεροί με τα παιδάκια και χόρεψαν σε αρκετά σημεία της παράστασης μαζί τους..."

Πηγή: https://elamazi.gr/%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CF%86%CE%B1%CE%B2%CE%AE%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1/

Πηγή: http://elamazi.gr/%CF%80%CE%AE%CE%B3%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CF%86%CE%B1%CE%B2%CE%AE%CF%84%CE%B1/

 (13 likes)Πρέπει να συνδεθείς για να κάνεις like!

Πήγαμε στην πιο τρελλή αλφαβήτα!!!

29/01/2017/3 Σχόλια/σε ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ /από Flora141516

Είμαστε fun του συγκεκριμένου βιβλίου,οπότε αποφασίσαμε να πάμε να δούμε 

και την παράσταση!! Έξυπνη,διαδραστική,με πολύ ζωντανές ερμηνείες!! 

Ξεχωρίζει βέβαια ο Γιάννης Χατζηγεωργίου ο οποίος εκπλήσσει 

με τις φωνητικές του ικανότητες. Μία ενδιαφέρουσα πρόταση 

για παιδική παράσταση.για όλους!!

Βράβευση των "Δημοσιογράφων σε Δράση" από το Ίδρυμα Μπότση

Την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017, στις 7 το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής η τελετή της 33ης Απονομής Βραβείων & Τιμητικών Διακρίσεων του Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασιλείου Μπότση σε δημοσιογράφους που διακρίθηκαν για το έργο και το ήθος τους, υπό την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.

Το Ίδρυμα Μπότση τίμησε και το Δίκτυο Εθελοντών "Δημοσιογράφοι σε Δράση" (Journalists Acting), για τη δημιουργία 10 πλήρως εξοπλισμένων παιδικών/νεανικών βιβλιοθηκών σε ακριτικές ή απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας. 

Ευχαριστούμε πολύ για τη διάκριση αυτή, ευχαριστούμε πολύ και όσους στάθηκαν δίπλα μας για την ολοκλήρωση της προσπάθειάς μας. Περισσότερα για τους "Δημοσιογράφους σε Δράση", μπορείτε να δείτε εδώ: http://journalistsacting.org/

http://idrymabotsi.gr/

Η Ράνια Μπουμπουρή στην τρελή τρελή χώρα της Αλφαβήτας

Γράφει η Τίνα Πανώριου στο: http://www.postmodern.gr/i-rania-boubouri-stin-treli-treli-chora-tis-alfavitas/

Η Ράνια Μπουμπουρή είναι δημοσιογράφος, επιμελήτρια εκδόσεων και μεταφράστρια. Γεννήθηκε το 1974 στο Καρπενήσι, όπου πέρασε ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια με πολλά γέλια και πολλούς καβγάδες με τις τέσσερις αδελφές της. Στις πανελλήνιες εξετάσεις πέρασε πρώτη στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ., όπου αρίστευσε στα μαθήματα λόγου και φιλοσοφίας με καθηγητές τους Δ.Ν. Μαρωνίτη και Γ. Βώκο αντίστοιχα. Λατρεύει την παιδική λογοτεχνία και είναι μέλος του ελληνικού τμήματος της IBBY (International Board on Books for Young People). Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει είκοσι ένα βιβλία της για παιδιά, μεταξύ των οποίων ξεχωριστή θέση κατέχει η «τρελή τρελή σειρά» της στις Εκδόσεις Ψυχογιός: «Μια τρελή τρελή ΑΒ» (Έπαινος Ποίησης της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς), «Ένα τρελό τρελό Αριθμητάρι» και «Ένα τρελό τρελό Αγρόκτημα», τα οποία συνοδεύονται από CD σε μελοποίηση του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου, με τη συμμετοχή πολύ αγαπημένων και γνωστών καλλιτεχνών. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε το ιστολόγιό της: Raniouska.blogspot

• Μα τι γίνεται, Ράνια, με την «Τρελή τρελή Αλφαβήτα 2»; Τι έχει αυτός τελικά ο Άνθρωπος – Ορχήστρα και μαγεύει τα παιδάκια;

Ο Άνθρωπος-Ορχήστρα, ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος δηλαδή, είναι χαρισματικός. Μαγεύει μικρούς και μεγάλους θεατές με το ταλέντο του ως μουσικός (στη διάρκεια της παράστασης παίζει βιολί, τρομπόνι, κιθάρα, μπουζούκι, μαντολίνο… σίγουρα και κάτι ξεχνάω), αλλά και ως ερμηνευτής. Παράλληλα, διαθέτει το χάρισμα της επικοινωνίας, όπως κάθε σωστός δάσκαλος, αφού είναι καθηγητής μουσικής σε ωδείο με πολλούς μαθητές, μεταξύ των οποίων και πολύ μικρά παιδιά, οπότε ξέρει ακριβώς πώς ν’ αλληλεπιδρά μαζί τους! Σημειωτέον ότι ο Αλκιβιάδης όχι μόνο έχει γράψει τη μουσική της «Τρελής τρελής ΑΒ», στο CD που συνοδεύει το βιβλίο (Εκδόσεις Ψυχογιός), αλλά συνυπογράφει το κείμενο της παράστασης και τη σκηνοθεσία. Πώς να μην τον χαρακτηρίζω χαρισματικό;

• Και καλά ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος που τo ’χει το χάρισμα. Μαθαίνω ότι δεν πάνε πίσω και οι απίθανοι Αλφαβητούληδες…

Ναι, ακριβώς! Στην παράσταση συμμετέχουν δύο νεραϊδένιες Αλφαβητούλες (η τραγουδίστρια Βανέσα Αδαμοπούλου και η ηθοποιός Νεφέλη Παπαδερού), τρεις Αλφαβητούληδες μουσικοί (ο Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος σε πιάνο, πλήκτρα, ακορντεόν, ο Χάρης Κωνσταντόπουλος σε σαξόφωνο, φλάουτο, κλαρινέτο, και ο Στέλιος Πασχάλης στα τύμπανα), και ο Σπασικλοαλφαβητούλης μας, ο ηθοποιός και τραγουδιστής Γιάννης Χατζηγεωργίου. Βγάζουν απίστευτη ενέργεια όλοι αυτοί μαζί επί σκηνής, όπως και όταν τραγουδούν και χορεύουν με το κοινό!

• Αλλά βάλε μας λίγο στο «τριπ», στην ιστορία…

Βρισκόμαστε στη θαυμαστή χώρα της Αλφαβήτας, όπου ένας διαπεραστικός ήχος έχει ταράξει την αρμονική ζωή των 24 γραμμάτων, τα οποία διασκορπίστηκαν τρομαγμένα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Πώς όμως θα ξανασυγκεντρωθούν όλα μαζί, ώστε να μπορούν και πάλι οι άνθρωποι να σχηματίζουν λέξεις, φράσεις και ιστορίες; Μα με τη βοήθεια του Ανθρώπου-Ορχήστρα και της παρέας του που, μαζί με τους μικρούς θεατές της παράστασης και μέσα από διαδρομές απρόβλεπτες και ξεκαρδιστικές, φασαριόζικες αλλά και μελωδικές, θα προσπαθήσουν να ενώσουν ξανά αυτή τη θεότρελη παρέα, την Αλφαβήτα!

• Το έργο αυτό εκτός των άλλων –ακούω– εισάγει τα παιδιά και στον χώρο της μουσικής, τα εισάγει σε ήχους παράξενους;

Τα παιδιά εντυπωσιάζονται πολύ από την αρχή της παράστασης, όταν ο Αλκιβιάδης μπαίνει στο θέατρο φορώντας το «πολυόργανό» του ακολουθούμενος από τους μουσικούς, κι ανεβαίνουν όλοι μαζί στη σκηνή παίζοντας μουσική. Είναι σαν συναυλία, στη διάρκεια της οποίας τα παιδιά ακούνε περίπου 15 διαφορετικά μουσικά όργανα. Πολλά παιδιά φεύγοντας κάνουν ότι παίζουν κάποιο μουσικό όργανο, μια μαμά μάλιστα μας είπε ότι ο γιος της στο σπίτι ένωσε δυο-τρία παιχνίδια του για να φτιάξει το «πολυόργανο» του Αλκιβιάδη. Τα παιδιά προσεγγίζουν, εξοικειώνονται, ξετρελαίνονται με τη μουσική στην παράσταση αυτή.

• Και καλά εδώ στο κλεινόν άστυ. Ανεβαίνετε, λέει, και στην παγωμένη συμπρωτεύουσα; Πώς θα συντονιστούν οι δυο παραστάσεις;

Η «Τρελή τρελή ΑΒ» θα ανέβει στη Θεσσαλονίκη χωρίς εμάς, αλλά με μία άλλη παρέα, εξίσου τρελή μ’ εμάς: το Θέατρο του Βορρά. Είναι δηλαδή διαφορετική παράσταση, και πάλι βασισμένη στο βιβλίο μου και στη μουσική του Αλκιβιάδη, αλλά σε διασκευή της σκηνοθέτριας Μπίλιως Κωνσταντοπούλου, όπου παίζουν οι ηθοποιοί: Ηλιάνα Αντωνιάδου, Κυριάκος Δανιηλίδης, Αλεξία-Μαρίνα Ιακωβίδου και Ηλίας Καπούλας. Παίχτηκε στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, στην Κύπρο αρχές Δεκεμβρίου, έκανε ένα διάλειμμα για ν’ ανεβεί μια χριστουγεννιάτικη παράσταση, και θα ανεβεί ξανά τώρα «Μια τρελή τρελή ΑΒ» από το Θέατρο του Βορρά, για τους φίλους μας στον βορρά!

• Εδώ στην Αθήνα, στο Coronet, τι αίσθηση έχετε από τους μικρούς φίλους σας στο τέλος της παράστασης; Βγαίνουν γελαστά τα παιδάκια; Ίσως και οι συνοδοί τους, που μπορεί να γουστάρουν και περισσότερο;

Φοβάμαι ότι αν σας περιγράψω πόσο χαρούμενα βγαίνουν τα παιδιά, θα με θεωρήσετε υπερβολική. Όμως, για να είμαι ειλικρινής, απολαμβάνω περισσότερο να παρακολουθώ τις αντιδράσεις των μεγάλων: πολλοί έρχονται κάπως βαριεστημένα, δύσπιστα, κι ύστερα το βλέπουμε αλλά και μας το λένε ότι πέρασαν εξίσου καλά με τα παιδιά τους, αν όχι καλύτερα!

• Γράφεις για παιδιά απ’ το 2003. Πότε αισθάνθηκες πως «το ’χεις»;

Όντως, το 2003 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο μου, όμως μέχρι τότε είχα ήδη επιμεληθεί-διορθώσει πολλά παιδικά βιβλία και είχα μεταφράσει αρκετά από αγγλικά και γαλλικά. Ήξερα δηλαδή ότι, απ’ όλα τα είδη, το παιδικό ήταν η μεγάλη μου αγάπη. Αισθάνθηκα ότι «το ’χω» βλέποντας την ανιψιά μου, 4-5 ετών τότε, ν’ απολαμβάνει τα κείμενά μου που της διάβαζα.

• Και τι σου δίνει έναυσμα για μια ακόμα ιστορία; Ίσως τα δικά σου παιδάκια με τα όσα απίθανα ξέρουν –όπως σχεδόν όλα τους– να λένε;

Ναι, οι κόρες μου πάντα με εμπνέουν με όσα λένε ή ζουν στην καθημερινότητά τους. Αλλά και κάτι που θα συζητήσω μ’ έναν άλλο γονιό. Ή η επικαιρότητα. Ερεθίσματα υπάρχουν άφθονα, αρκεί να έχουμε μάτια και αυτιά.

• Παράλληλα, εξακολουθείς να εργάζεσαι και ως επιμελήτρια εκδόσεων αλλά και μεταφράστρια λογοτεχνίας. Και αναρωτιέμαι απλοϊκά: Μια μπεστ σελερ συγγραφέας όπως εσύ, δεν θα μπορούσε να ζήσει –αν ήθελε, φυσικά– ωραιότατα από τα βιβλία της, όπως στον κόσμο όλον;

Ειλικρινά, δεν ξέρω τι σημαίνει μπεστ σέλερ συγγραφέας στο παιδικό, και μάλιστα στην Ελλάδα. Η «Τρελή τρελή ΑΒ» βρίσκεται στη 10η χιλιάδα κυκλοφορίας και το CD έχει γίνει χρυσό – και αυτό είναι πράγματι κάτι εξαιρετικό στον χώρο του παιδικού, και μάλιστα μέσα στην κρίση. Τα 3-4 άλλα βιβλία μου που εμφανίζονται σε λίστες μπεστ σέλερ δεν έχουν προσεγγίσει αυτό το νούμερο. Οπότε ασφαλώς και δε θα μπορούσα να ζήσω μόνο από τα πνευματικά δικαιώματα, πρέπει να εργάζομαι, έχω να πληρώνω τις εισφορές μου στον ΟΑΕΕ κάθε δίμηνο, την Εφορία και όλα τα συναφή. Αν η Ελλάδα ήταν πιο μεγάλη χώρα-αγορά ή τα ελληνικά πιο διαδεδομένη γλώσσα, ίσως να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Τώρα ούτε να μεταφράσουμε το μπεστ σέλερ μας δεν μπορούμε – αφού είναι η ελληνική αλφαβήτα! (γέλια)

• Αυτόν τον παγωμένο χειμώνα γράφεις κάτι νέο, ή περιμένεις πιο ανοιξιάτικες μέρες για να ξεκινήσεις πάλι;

Έχω ιδέες, χρόνο πολύ δεν έχω να τους αφιερώσω και να τις ξεσκαρτάρω. Αν όμως κάποια ανάμεσά τους αξίζει πολύ ν’ αναπτυχθεί, θα το απαιτήσει – κι εγώ θα στρωθώ να το κάνω, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.

Η Τρελή τρελή Αλφαβήτα 

της Ράνιας Μπουμπουρή

κυκλοφορεί από τις

Εκδόσεις Ψυχογιός

The following two tabs change content below.

Πηγή: http://www.postmodern.gr/i-rania-boubouri-stin-treli-treli-chora-tis-alfavitas/

«Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει» και «Ο σκύλος που τόλμησε να ονειρευτεί»

«Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει» και «Ο σκύλος που τόλμησε να ονειρευτεί» της Σουν-Μι Χουάνγκ, από τις Εκδόσεις Διόπτρα (Μετάφραση: Αναστασία Καλλιοντζή, Πρώτη έκδοση Κότας: Μάρτιος 2014, Πρώτη έκδοση Σκύλου: Οκτώβριος 2016)

Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή

Στο βιογραφικό σημείωμα της Σουν-Μι Χουάνγκ (γενν. 1963, Νότια Κορέα) υπάρχει ένα στοιχείο πιο εντυπωσιακό από τα 2 εκατομμύρια αντίτυπα που έχει πουλήσει παγκοσμίως το βιβλίο της Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει: η Νοτιοκορεάτισσα συγγραφέας δεν μπορούσε λόγω φτώχειας να φοιτήσει στο Γυμνάσιο, όμως χάρη σε έναν καθηγητή, ο οποίος της έδωσε το κλειδί μιας αίθουσας για να πηγαίνει να διαβάζει όποτε μπορούσε, τα κατάφερε. Μπήκε στο Λύκειο με γραπτές εξετάσεις, αποφοίτησε από το Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Ινστιτούτου Τεχνών της Σεούλ, πήρε και δεύτερο πτυχίο, έκανε μεταπτυχιακό και σήμερα συγκαταλέγεται ανάμεσα στους δημοφιλείς και πολυβραβευμένους συγγραφείς της χώρας της.

Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει είναι η ιστορία της Μπουμπουκίτσας, μιας κότας που ήταν προορισμένη να γεννάει αυγά κλεισμένη σ’ ένα κοτέτσι. «Δεν μπορούσε να τριγυρίζει ανέμελα, ούτε να πλαταγίζει τα φτερά της, ούτε καν να καθίσει στα ίδια της τα αυγά. Δεν είχε ξεμυτίσει απ’ το κοτέτσι ποτέ» (σελ.16). Κρυφοκοιτάζοντας από το κλουβί της τον έξω κόσμο, είχε δει κάποτε μια κότα να σουλατσάρει στην αυλή με τα αξιολάτρευτα κλωσόπουλά της και από τότε γεννήθηκε μέσα της η λαχτάρα να κλωσήσει κι αυτή τουλάχιστον ένα από τ’ αυγά της, που ο αγρότης και η γυναίκα του της άρπαζαν μόλις τα γεννούσε. Έτσι ξεκινάει αυτή η σαγηνευτική ιστορία που κερδίζει τον αναγνώστη με τον ρυθμό και την αυθεντικότητά της, με το πάντρεμα των απανωτών περιπετειών με τις στιγμές περισυλλογής και την καταβύθιση στην ουσία της ζωής. Είναι μια ιστορία συμβολική και βαθύτατα συγκινητική, στιγμές στιγμές σπαρακτική, με πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Εξαιρετικός και ο συνδυασμός του κειμένου με τα αφαιρετικά σχέδια της Γιαπωνέζας εικονογράφου Νομόκο. Ένα βιβλίο που δικαίως έχει αγαπηθεί πολύ και στην Ελλάδα, αν κρίνουμε από την επιτυχία που έχει σημειώσει: παρότι εκδόθηκε μέσα στην οικονομική κρίση, το 2014, βρίσκεται σήμερα στην 27η χιλιάδα κυκλοφορίας.

Ο σκύλος που τόλμησε να ονειρευτεί είναι η ιστορία της Μαλλιαρούλας, μιας ξεχωριστής σκυλίτσας που μεγαλώνει στην αυλή του Παππού Στριγκλιά και της Γιαγιάς. Αντίθετα από την κοτούλα της προηγούμενης ιστορίας, η Μαλλιαρούλα έχει γευτεί τη χαρά της μητρότητας, μόνο που στην περίπτωσή της η χαρά αυτή δε διαρκεί πολύ, αφού ο Παππούς Στριγκλιάς πουλάει τα κουταβάκια της. Άλλη μια ιστορία όπου συμπλέκονται και συγκρούονται οι δύο κόσμοι, των ανθρώπων και των ζώων, των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευομένων. Κλείνοντας και αυτό το βιβλίο, ο κόσμος γύρω μας φαντάζει λίγο διαφορετικός, οι γάτες και τα σκυλιά, αδέσποτα ή όχι, τα πουλιά στα δέντρα, όλα σαν να μας κοιτούν στα μάτια και σαν κάτι να θέλουν να μας πουν. Η ενσυναίσθηση είναι κοινό στοιχείο των δύο βιβλίων, όπως και ο προβληματισμός σε σχέση με την ηθικότητα της συμπεριφοράς μας απέναντι στα ζώα. Πολύ δυνατό και αυτό το μυθιστόρημα, αν και όχι εξίσου σαγηνευτικό με το πρώτο. Πιο αστείο, όμως, με την κότα την Κουνιάδα να κλέβει αρκετές φορές την παράσταση. Εξαιρετικά πάλι τα σχέδια της Ναμόκο, όπως και η μετάφραση της Αναστασίας Καλλιοντζή και στα δύο βιβλία. Τα συνιστούμε θερμά!

Μπορείτε να τα βρείτε εδώ και εδώ

Πηγή: http://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/lesviako-vivlio/i-kota-poy-oneireyotan-na-petaxei-kai-o-skylos-poy-tolmise

Μίμης Φωτόπουλος, ο ποιητής

Με αφορμή ένα άρθρο στο http://www.24grammata.com/?p=24726, διάβασα δύο από τις τέσσερις ποιητικές συλλογές του Μίμη Φωτόπουλου, Ημιτόνια (1960) και Μπουλούκια (1940). 

Αντιγράφω από τα Ημιτόνια την αρχή του πρώτου ποιήματος: 

ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ άγνωστε,

που κάποιο πρωινό

πικρό, μουντό, βροχερό

καρφώθηκαν τα μάτια μου

μ’ αγωνία πάνω στ’ άσπρο πτώμα σου

στο πεταμένο πτώμα σου

στην οδόν Αθηνάς

Κι είδα γύρω σου

λυωμένα τα όνειρά σου

μαδημένες τις ελπίδες σου,

άνθρωπέ μου πονεμένε

άγνωστη παρέα μου

στην απέραντη γη μας

Συχώρεσέ με

που δε στάθηκα ώρες ατέλειωτες

να σε κυττάζω με συμπόνια,

να κλάψω για το χαμό σου

πάνω στο πτώμα σου

να προσευχηθώ. […]


Και ένα ερωτικό ποίημα:

ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ η σκέψη μου

σε άβυσσο πνίγεται

καθώς ψάχνει να βρει

μια λέξη απλή

σα χαμόγελο παιδιού

μεγάλη σαν επανάσταση.

Μια λέξη

που να ζωγραφίζει

το πώς και το πόσο

η καρδιά μου

χτυπάει για σένα.


Τις δύο αυτές συλλογές μπορείτε να τις βρείτε εδώ: 
http://www.24grammata.com/wp-content/uploads/2012/01/M-fotopulos-imitonia-bulukia-24grammata.com_.pdf

Ένα καλογραμμένο άρθρο για τη γεμάτη ζωή του Μίμη Φωτόπουλου εδώ:
http://apokoronaslife.gr/2015/09/08/%CE%BF-%CE%BC%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%BC%CE%AC-%CE%BC%CE%AF%CE%BC%CE%B7%CF%82-%CF%86%CF%89/  

Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: συνέντευξη στην Πελιώ Παπαδιά για το Τaλκ

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ| ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ-ΟΡΧΗΣΤΡΑ

Κείμενο: Πελιώ Παπαδιά

24/1/2017 Πρόσωπα 951 Εμφανίσεις

Κάθε Κυριακή, στο θέατρο Coronet, γίνεται χαμός! Το ξέρω από πρώτο χέρι καθώς είχα τη χαρά να βρεθώ με την κόρη μου στην «Τρελή-τρελή Αλφαβήτα 2 με τον Άνθρωπο Ορχήστρα». Μικροί και μεγάλοι λικνιστήκαμε, τραγουδήσαμε, χορέψαμε (και φάγαμε τα πιο νόστιμα ποπ κορν ever, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).

Μετά από όλα αυτά, λοιπόν, συναντήσαμε τον ίδιο τον Άνθρωπο Ορχήστρα, κατά κόσμον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο, για να μας μιλήσει για τη μουσικοχορευτική αυτή παιδική παράσταση και όχι μόνο! Διαβάστε τα όσα ωραία μας είπε!

-Κ. Κωνσταντόπουλε, μιλήστε μας λίγο για εσάς για να σας μάθουν και όσοι (ελάχιστοι) δεν σας ξέρουν ακόμα. Γιατί σας φωνάζουν «Άνθρωπο Ορχήστρα»;

Ξεκίνησα να σπουδάζω μουσική από πολύ μικρός αρχίζοντας βιολί στα πέντε μου και συνεχίζοντας με τρομπόνι, κιθάρα, πιάνο, μαντολίνο και ό,τι άλλο έπεφτε στα χέρια μου. Σιγά σιγά άρχισα να γράφω και τα δικά μου τραγούδια και να εμφανίζομαι σε μικρές και αργότερα σε μεγαλύτερες σκηνές πλάι σε καταξιωμένους καλλιτέχνες. Εκτός από δύο προσωπικούς δίσκους, το “Γαμώ την καταδίκη μου” και το “Ένας Τρελλός”, έχω μελοποιήσει τα ποιήματα των παιδικών βιβλίων της Ράνιας Μπουμπουρή, “Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα”, “Ένα τρελό τρελό Αριθμητάρι” και “Ένα τρελό τρελό Αγρόκτημα” στα ομότιτλα ένθετα CD. Κάπου στην πορεία προέκυψε το “Άνθρωπος Ορχήστρα” προφανώς επειδή παίζω πολλά όργανα το οποίο μου θυμίζει λίγο ρετρό νούμερο τσίρκου. Κάτι σαν “ο Μπάμπης ο Σουγιάς” ή “Το Παιδί Λάστιχο”. Πλάκα έχει… 

-Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τη Ράνια Μπουμπουρή για την Τρελή τρελή Αλφαβήτα; Ήταν καλλιτεχνική πρόκληση να γράψετε μουσική για παιδιά; Και πώς αποφασίσατε να γίνει θεατρική παράσταση; 

Ξεκίνησε με ένα mail που μου έστειλε η Ράνια προτείνοντάς μου να βάλω μουσική σε κάτι στιχάκια της στο οποίο απάντησα μήνες μετά με ένα mail με όλα τα κομμάτια. Της άρεσαν και κάπως έτσι άρχισε μια πολύ γόνιμη συνεργασία που συνεχίζεται ακόμη. Η μουσική για παιδιά είναι σίγουρα πρόκληση όπως κάθε ειλικρινής σχέση. Δεν μπορείς να τα ξεγελάσεις ούτε αυτά πρόκειται να προσποιηθούν αν δεν τους αρέσει αυτό που ακούν. Ευτυχώς για εμάς όμως η Τρελή μας Αλφαβήτα είχε απήχηση ως βιβλίο-CD οπότε αποφάσισα να συνδυάσω όλες τις αγάπες μου: τη μουσική, τα παιδιά, τη μουσική διδασκαλία-διδάσκω μουσική σε παιδιά πολλά χρόνια τώρα- και την επαφή με το ζωντανό κοινό. Κάπως έτσι προέκυψε η παράσταση.

-Μιλήστε μας για τους συνεργάτες σας στην παράσταση. Ποιους μπορούμε να δούμε και να ακούσουμε; Και ποια είδη μουσικής χρησιμοποιήσατε για να μελοποιήσετε τα κείμενα της Ράνιας; 

Στην παράσταση αυτή συνεπαίρνουν μικρούς και μεγάλους με τη ζωντάνια και το κέφι τους οι Αλφαβητούλες μας, Βανέσα Αδαμοπούλου και Νεφέλη Παπαδερού και -σε ρόλο έκπληξη- ο Γιάννης Χατζηγεωργίου. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που δουλεύω μαζί τους καθώς είναι όλοι εξαιρετικοί και ταλαντούχοι: θα τους δείτε να παίζουν, να τραγουδάνε, να χορεύουν πάνω και κάτω από τη σκηνή, να αυτοσχεδιάζουν και να ξεσηκώνουν τα παιδιά βάζοντάς τα να συμμετέχουν και αυτά στην παράσταση σε ρυθμούς ροκ, βαλς, λαϊκούς, χιπ χοπ, ελληνικούς παραδοσιακούς, ρέγγε, φλαμένγκο, κέλτικους κ.α. Οι πανέμορφες χορογραφίες είναι της Άννας Αθανασιάδη και οι φωτισμοί του Περικλή Μαθιέλλη ενώ επί σκηνής οι μουσικοί μας  Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος, Χάρης Κωνσταντόπουλος και Στέλιος Πασχάλης παίζουν πολλά μουσικά όργανα ο καθένας και τραγουδούν.

-Μικροί και μεγάλοι φεύγουν από το Coronet ενθουσιασμένοι! To ξέρω από προσωπική πείρα! Με την κόρη μου το καταδιασκεδάσαμε και χορέψαμε και τραγουδήσαμε και αφεθήκαμε! Περιμένατε ότι η παράσταση θα έχει τόσο μεγάλη επιτυχία; Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή; Εσείς πώς βιώνετε αυτή την έκσταση του κοινού;

Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για την επιτυχία μιας παράστασης. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βάζεις όλο το μεράκι και την αγάπη σου, να εμπιστεύεσαι το παιδί που κρύβεις μέσα σου και να δουλεύεις ομαδικά με σεβασμό σε αυτό που κάνεις. Στα παραπάνω ίσως οφείλεται η αγάπη με την οποία μας περιέβαλε το κοινό. Δεν θέλουμε κάτι παραπάνω, ο ενθουσιασμός, το χειροκρότημα των παιδιών και η ενέργειά τους είναι αυτά που μας δίνουν ενέργεια επί σκηνής.

-Πώς είναι να απευθύνεσαι ως καλλιτέχνης σε παιδιά; Αλλάζει κάτι στην προετοιμασία σας; Και σε ποιο βαθμό θεωρείτε την παράσταση σας εκπαιδευτική; 

Είναι ένα στοίχημα που αν το κερδίσεις δεν έχεις απλά κερδίσει το κοινό σου αλλά έχεις κάνει ένα ολόκληρο θέατρο συμπρωταγωνιστές σου. Γιατί τα παιδιά έχουν το μοναδικό ταλέντο να ζουν τις περιπέτειες που βλέπουν επί σκηνής, να συμμετέχουν στη δράση και να δίνουν ζωή με μοναδικό τρόπο σε μια παράσταση. Δεν ξέρω αν πρέπει να κάνεις κάτι διαφορετικό στην προετοιμασία της γιατί θεωρώ ότι τα παιδιά έχουν κριτήριο ενηλίκων και αλάνθαστο ένστικτο οπότε απαιτείται από το μέρος μας ο σεβασμός και η σοβαρότητα που θα είχαμε για οποιοδήποτε άλλο έργο. Φυσικά θέλουμε φεύγοντας να έχουν αποκομίσει κάτι, στην περιπτωσή μας να έχουν έρθει σε επαφή με τη μαγεία του ελληνικού αλφάβητου και να έχουν γνωρίσει από κοντά διάφορετικά μουσικά όργανα.

-Θεωρείτε τη μουσική απαραίτητο κομμάτι του παιδικού θεάτρου;

Θεωρώ τη μουσική απαραίτητο κομμάτι της ζωής μας. Ως ψυχαγωγία αλλά και ως βασικό τομέα της εκπαίδευσης, όπως ήταν στην αρχαία Ελλάδα. Κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει στην χώρα μας. Στο θέατρο η μουσική δίνει μια επιπλέον διάσταση σε όσα συμβαίνουν και λέγονται, ενώ συντελεί πολλαπλό έργο. Βοηθά τα παιδιά να συγκεντρωθούν στην δράση και την εναλλαγή των συναισθημάτων, τα διασκεδάζει, τα κάνει να αγαπούν το θέατρο και να συμμετέχουν σε μία παράσταση και ταυτόχρονα αποτελεί και από μόνη της αυτοτελώς μουσική διδασκαλία.

-Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Θα συνεχιστεί και του χρόνου η παράσταση;

Είμαι στο στούντιο για την τρίτη δισκογραφική μου δουλειά, καθώς και για την συνέχεια της συνεργασίας μου με τη Ράνια με ένα νέο εκπαιδευτικό βιβλιο-CD με θέμα που σας κρατάμε προς το παρόν για έκπληξη. Παράλληλα, εμφανίζομαι στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο με τον Λευτέρη Ελευθερίου  σε μία βραδινή μουσική παράσταση για ενήλικες: “Αγαλματάκια Αμίλητα, Ακούνητα, Αγέλαστα” -με παιχνιδιάρικη πάντα διάθεση- με την οποία περιοδεύουμε σε όλη την Ελλάδα. Και φυσικά συνεχίζουμε τις παραστάσεις με την “Τρελή τρελή Αλφαβήτα” μας στο θέατρο Coronet, τις Κυριακές στις 12:00, αν και δεν έχουμε αποφασίσει ακόμη για την συνέχεια της ή όχι για του χρόνου. Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Πρωταγωνιστούν: Βανέσα Αδαμοπούλου, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Νεφέλη Παπαδερού

Φιλική Συμμετοχή: Γιάννης Χατζηγεωργίου

Μουσικοί: Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος (πιάνο, πλήκτρα, ακορντεόν), Χάρης Κωνσταντόπουλος (σαξόφωνο, φλάουτο, κλαρινέτο), Στέλιος Πασχάλης (τύμπανα)

Σκηνοθεσία – Μουσική: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος

Κείμενο: Ράνια Μπουμπουρή, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Νεφέλη Παπαδερού

Χορογραφίες: Άννα Αθανασιάδη

Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης

Κούκλες – Επιμέλεια σκηνικού χώρου και κοστουμιών: Αντωνία Φερεντίνου

Σχεδιασμός – Κατασκευή γυναικείων κοστουμιών: Μαρία Τάγκαλου

Video Art: Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος

Φωτογράφιση: Αντώνης Συμεωνάκης

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Παραστάσεις: Κάθε Κυριακή στις 12:00, Καθημερινές για σχολεία

Θέατρο Coronet (Φρύνης 11 και Υμηττού, Παγκράτι)

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2107012123

Διάρκεια: 75’

Τιμή εισιτηρίου: Γενική είσοδος: 10 Ευρώ

Ανέργων: 8 Ευρώ

Οικογενειακή τιμή: 30 ευρώ (2 ενήλικοι +2 παιδιά)

Ειδικές τιμές για σχολεία και ομάδες

Παραγωγή: Θέατρο Coronet

Προπώληση εισιτηρίων: 

Tαμείο Coronet (2107012123,2107012511)

Ηλεκτρονικά στο www.viva.gr

τηλεφωνικά στο 11876

www.public.gr και όλα τα καταστήματα PUBLIC

Ακούστε τα τραγούδια:

Η αλφαβήτα μια παρέα: https://www.youtube.com/watch?v=wswj-yVWsKg

Το τραγούδι του Δέλτα: https://www.youtube.com/watch?v=YttrjuAm–0

Το τραγούδι του Ήτα: https://www.youtube.com/watch?v=OlhOALhLdag

Το τραγούδι του Ξι: https://www.youtube.com/watch?v=BDTpXBHz8aE

Γνωρίστε τον Άνθρωπο-Ορχήστρα, Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο!

https://www.facebook.com/AlkiviadisKonstantopoulos

Πηγή: http://www.talcmag.gr/prosopa/alkiviadis-konstantopoulos-anthropos-orxistra-synenteyxi/