"Ευρυτανικά Χρονικά" τεύχος 60, Ιανουάριος-Μάρτιος 2019

Στο νέο τεύχος των Ευρυτανικών Χρονικών (έπαινος Ακαδημίας Αθηνών 2011), ανάμεσα στην πλούσια ύλη, ένα αφιέρωμα στη δουλειά μου. 

Ευχαριστώ θερμά όλα τα μέλη του ΔΣ της Πανευρυτανικής Ένωσης και ιδίως τον διευθυντή σύνταξης των Χρονικών, κ. Κώστα Παπαδόπουλο. 


Μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: https://www.panevrytaniki.gr/wp-content/uploads/2019/05/Xronika_60.pdf

Ξεκινάει το πρώτο πρόγραμμα αρωγής προς συγγραφείς συμβασιούχους του ΟΣΔΕΛ

Ξεκινάει το Α΄ Πρόγραμμα Αρωγής προς Συγγραφείς συμβασιούχους του ΟΣΔΕΛ

Σύμ­φω­να με τη διε­θνή πρα­κτι­κή οι ορ­γα­νι­σμοί συλ­λο­γι­κής δια­χεί­ρι­σης δια­θέ­τουν μέ­ρος των εσό­δων τους για πο­λι­τι­στι­κούς και κοι­νω­νι­κούς σκο­πούς.

Ο ΟΣ­ΔΕΛ έχει ήδη αντα­πο­κρι­θεί στο πα­ρελ­θόν σε με­μο­νω­μέ­να αι­τή­μα­τα δι­καιού­χων που έχρη­ζαν στή­ρι­ξης λό­γω αιφ­νί­διων και σο­βα­ρών προ­βλη­μά­των υγεί­ας. Με το Πρώ­το Πρό­γραμ­μα Οι­κο­νο­μι­κής Αρω­γής ο ΟΣ­ΔΕΛ υλο­ποιεί σε πιο συ­στη­μα­τι­κή μορ­φή τη στή­ρι­ξη συγ­γρα­φέ­ων.

Το πρό­γραμ­μα απευ­θύ­νε­ται σε συγ­γρα­φείς άνω των 50 ετών που έχουν μέ­σο όρο ετή­σιου οι­κο­γε­νεια­κού ει­σο­δή­μα­τος μι­κρό­τε­ρο από 7.500 ευ­ρώ. Αι­τή­σεις θα γί­νο­νται δε­κτές μέ­χρι και τις 30 Σε­πτεμ­βρί­ου 2019. Το συ­νο­λι­κό πο­σό που θα δια­τε­θεί για το Α’ πρό­γραμ­μα αρω­γής συγ­γρα­φέ­ων ανέρ­χε­ται σε 50.000 Eυ­ρώ, τα οποία προ­έρ­χο­νται από τα πα­ρα­γρα­φέ­ντα δι­καιώ­μα­τα δι­καιού­χων του ΟΣ­ΔΕΛ, δη­λα­δή πο­σά που έχουν δια­νε­μη­θεί πριν από το 2006 και οι δι­καιού­χοι δεν έχουν εμ­φα­νι­σθεί να τα ει­σπρά­ξουν. Τα πο­σά αυ­τά έχουν πα­ρα­γρα­φεί σύμ­φω­να με το ν.4481/2017 και η Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση του ΟΣ­ΔΕΛ απο­φά­σι­σε να δια­τε­θεί μέ­ρος αυ­τών για το πρό­γραμ­μα αρω­γής.

Η 7με­λής Επι­τρο­πή που θα εξε­τά­σει τις αι­τή­σεις απαρ­τί­ζε­ται από τους:

Ιω­σήφ Βε­ντού­ρα και Δη­μή­τρη Φύσ­σα, εκ­προ­σώ­πους της Εται­ρεί­ας Συγ­γρα­φέ­ων

Παύ­λο Να­θα­να­ήλ, εκ­πρό­σω­πο της Εται­ρεί­ας Ελ­λή­νων Λο­γο­τε­χνών

Σο­φία Μω­ρα­ΐ­τη, εκ­πρό­σω­πο της Εθνι­κής Εται­ρεί­ας Λο­γο­τε­χνών

Μα­ρι­λέ­να Πα­νουρ­γιά (εκ­δό­σεις ΙΚΑ­ΡΟΣ), εκ­πρό­σω­πο των εκ­δο­τών

Κώ­στα Κα­τσου­λά­ρη, εκ­πρό­σω­πο του ΔΣ του ΟΣ­ΔΕΛ

Γιωρ­γαν­δρέα Ζάν­νο, Δ/ντής του ΟΣ­ΔΕΛ (ex officio)

Για λό­γους προ­στα­σί­ας των προ­σω­πι­κών δε­δο­μέ­νων δεν θα δη­μο­σιο­ποι­η­θούν τα ονό­μα­τα των αι­τού­ντων/ου­σών και όσων επι­λε­γούν.

Μπο­ρεί­τε να δεί­τε εδώ όλες τις απα­ραί­τη­τες πλη­ρο­φο­ρί­ες για τους όρους συμ­με­το­χής στο Α’ πρό­γραμ­μα αρω­γής συγ­γρα­φέ­ων και το έντυ­πο της αί­τη­σης υπο­βο­λής εδώ.

Πηγή: https://www.osdel.gr/el/news/1970

Ένα βιβλίο διαμαρτυρίας με 15 ταμπόν

Έναν πρωτότυπο τρόπο να διαμαρτυρηθούν για τη φορολόγηση των ταμπόν στη Γερμανία στην κλίμακα των προϊόντων πολυτελείας, με συντελεστή 19%, βρήκαν οι ιδρυτές της Female Company, μίας γερμανικής start-up εταιρείας που προωθεί βιολογικά προϊόντα γυναικείας υγιεινής: Το βιβλίο των ταμπόν.

Πρόκειται για ένα «βιβλίο» που κοστίζει μόλις 3,11 ευρώ και πίσω από το εξώφυλλό του, πέρα από πληροφορίες σχετικά με την έμμηνο ρύση, κρύβει 15 ταμπόν. Κι αυτό γιατί τα βιβλία στη Γερμανία φορολογούνται με συντελεστή 7%, και άρα με αυτόν τον τρόπο η Female Company μπόρεσε να «παρακάμψει» την υψηλή φορολογία των ταμπόν.

Η επιτυχία του βιβλίου ήταν εντυπωσιακή: η πρώτη του έκδοση εξαντλήθηκε μέσα σε μία μέρα και η δεύτερη μέσα σε μία εβδομάδα. Σύμφωνα με τη Female Company, μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί περίπου 10.000 αντίτυπα.

Πηγή: https://diastixo.gr/epikaira/eidiseis/12427-diamartyria-tampon

"Κοιμήσου μαζί μου, μαμά!": 6η χιλιάδα κυκλοφορίας!

Σήμερα παρέλαβα την 7η ανατύπωση - 6η χιλιάδα κυκλοφορίας 

του βιβλίου "Κοιμήσου μαζί μου, μαμά!" 

που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός 

σε εικονογράφηση της Μάρως Αλεξάνδρου. 

Περισσότερα στοιχεία για το βιβλίο μπορείτε να βρείτε εδώ:
https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1001222/koimhsoy-mazi-moy-mama

"Για τη Ράνια Μπουμπουρή": γράφει η Τούλα Ρεπαπή στο Fractal Art

Για την Ράνια Μπουμπουρή

Γράφει η Τούλα Ρεπαπή //

Πηγή: https://www.fractalart.gr/gia-tin-rania-mpoympoyri/ 

Παραμύθι μύθι, μύθι, παραμύθι μύθι, μύθι… έτσι μοιάζουν να ηχούν, με την ίδια μελωδικότητα που έχει μείνει στο μυαλό όλων μας, οι ιστορίες της Ράνιας Μπουμπουρή, η οποία εδώ και χρόνια γράφει με τόση επιτυχία για τους μικρούς μας αναγνώστες, και όχι μόνο.

Ποια είναι η Ράνια Μπουμπουρή;

Η Ράνια Μπουμπουρή γεννήθηκε το 1974 στο Καρπενήσι. Στις πανελλήνιες εξετάσεις πέρασε πρώτη στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ., όπου αρίστευσε στα μαθήματα λόγου και φιλοσοφίας με καθηγητές τους Δ.Ν. Μαρωνίτη και Γεράσιμο Βώκο αντίστοιχα. Λατρεύει την παιδική λογοτεχνία, είναι μέλος του ελληνικού τμήματος της IBBY (International Board on Books for Young People) και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 25 βιβλία της για παιδιά. Εργάζεται ως δημοσιογράφος, επιμελήτρια εκδόσεων και μεταφράστρια.

Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στο Καρπενήσι, με χαρές, καβγάδες και γέλια μαζί με τις τέσσερις αδελφές της. Η πυρηνική οικογένεια, αποτελούμενη από τους γονείς, τη γιαγιά και τον παππού πάντα παρόντες, μεταφέρονται και στα βιβλία της. Είναι έκδηλο και αναμφισβήτητο αυτό στις ιστορίες που γράφει. Οι μεν γονείς έδιναν την αγάπη και τη φροντίδα, οι δε γιαγιά και παππούς, εκτός της αγάπης, έδιναν τη σοφία και την πείρα της ζωής. Αυτή την αγάπη και τη χαρά που έζησε σαν παιδί μεταφέρει σήμερα στα βιβλία της, ούσα πλέον μητέρα και η ίδια.

Τα βιβλία της χωρίζονται σε δύο ενότητες.

Στην πρώτη ενότητα και για την ηλικία των 2-4 χρόνων, από τις Εκδόσεις Ψυχογιός που συνδιοργανώνουν τη σημερινή εκδήλωση, είναι τα: «Οι γονείς μου», «Τα αδέλφια μου», «Η γιαγιά μου και ο παππούς μου», «Στο γιογιό με τη γιαγιά», «Γλυκιά μου πιπίλα», «Το βιβλιοφιλαράκι μου».

Τα μηνύματα των βιβλίων αυτών δεν στοχεύουν μόνο στα παιδιά, αλλά με την ευρηματικότητα που χαρακτηρίζει τη γραφή της –σε τίτλους και πλοκή– «δείχνει» αφενός μεν στα παιδιά τη σχέση αγάπης που έχει η τόσο σπουδαία και μικρή κοινωνία που τα περιβάλλει, οι γονείς, τα αδέλφια, ο παππούς η γιαγιά, ενώ παράλληλα δίνει «συμβουλές» στους γονείς για το πώς να χειριστούν με έξυπνο τρόπο μικροπροβλήματα της ηλικίας αυτής. Όπως η πιπίλα και η προσωπική υγιεινή του παιδιού, τα οποία αποτελούν και την πρώτη αυτονόμηση και τη μετάβασή του στο επόμενο στάδιο. Τέλος, θα έλεγα, ο ρόλος του καθενός μέσα στις ιστορίες της λειτουργεί υποστηρικτικά έχοντας ως κέντρο του τον βασιλιά / τη βασίλισσα της ζωής του, το παιδί!

Σε αυτή την ηλικία η συγγραφέας προτείνει και μια άλλη ουσιαστική σχέση, αυτήν του παιδιού με το βιβλίο, μέσα από το έργο της «Το βιβλιοφιλαράκι μου», με τρόπο που ενισχύει και τη σχέση των γονιών με το παιδί: λόγου χάρη το βράδυ, με το διάβασμα ενός καλού βιβλίου, οι γονείς έχουν τον χρόνο να μεταδώσουν στο παιδί την αγάπη, την ασφάλεια, τη σιγουριά και τη θαλπωρή της παρουσίας τους, να το «ταξιδέψουν» και να του μιλήσουν για τις αξίες της ζωής, περνώντας μαζί του στιγμές όμορφες και ανεπανάληπτες, όσο ανεπανάληπτη είναι και η κάθε μέρα, ώρα, στιγμή στη ζωή όλων μας. Έτσι, γονείς και συγγραφέας βοηθούν το παιδί να χτίσει σιγά σιγά μια σχέση που τόσα εφόδια ψυχής και νόησης έχει να του προσφέρει: τη βιβλιοφιλία.

Στη δεύτερη ενότητα και για την ηλικία από 5-6 ετών, είναι τα: «Κοιμήσου μαζί μου, μαμά», «Το σκιουράκι που δεν ήθελε να φάει», «Η μάχη της οδοντόβουρτσας», «Διαγωνισμός φιλίας», «Ο μπαμπάς είναι άνεργος», «Πουθενά χωρίς την κούκλα μου», «Η Ροζώ», «Στο αυτοκίνητο δε σε αγαπώ».

Σε αυτή την ενότητα απευθύνεται στα λίγο μεγαλύτερα παιδιά και, γράφοντας, συνδυάζει τη φροντίδα και την αγάπη που εισέπραξε η ίδια σαν παιδί, με τα αισθήματα μητρότητας που νιώθει, ούσα μητέρα δύο κοριτσιών. Όλα αυτά τα μεταφέρει στη γραφή της κάνοντας τις ιστορίες των βιβλίων της τρυφερές, αστείες και περιεκτικές μηνυμάτων, για να της δοθεί η ευκαιρία να μιλήσει για όλα: την προσκόλληση των παιδιών προς τους γονείς ή προς ένα αντικείμενο, τη σημασία της σωστής διατροφής και τη δυσκολία στο φαγητό, την αναγκαιότητα της προσωπικής φροντίδας και υγιεινής, τους κανόνες της οδικής ασφάλειας, τη φιλία χωρίς ανταγωνισμούς, το κοινωνικό φαινόμενο της ανεργίας, όπως επίσης και τη φαντασία και την τόλμη, οι οποίες με μέτρο γίνονται αλληλεγγύη, βοήθεια και προέκταση του εαυτού μας και φροντίδα προς τους άλλους.

Στο έργο της, σημαντικό επίσης στοιχείο αναφοράς της, ως απόηχος των παιδικών της χρόνων στο Καρπενήσι, είναι η επαφή με τη φύση και ο σεβασμός προς τη φύση. Η αγάπη της προς την ιδιαίτερη πατρίδα της αντανακλάται σε πολλά βιβλία της, κυρίως όμως «Στο γιογιό με τη γιαγιά»: το μικρό παιδί που περνά το καλοκαίρι του στα βουνά («μην ακούτε -νήσι και νομίσετε ότι είναι νησί», λέει στην αρχή της ιστορίας για το Καρπενήσι), η φύση γύρω να λάμπει, τα ζωάκια να παίζουν ρόλο καθοριστικό στην εξέλιξη της υπόθεσης – πρόβατα, τσοπανόσκυλα, σαλιγκάρια… πλάσματα, που πλέον ίσως να φαντάζουν εξωπραγματικά στα παιδιά των μεγάλων αστικών κέντρων, βοηθούν να συνδεθεί το παρόν με το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν της πατρίδας μας.

Από τα βιβλία της λείπουν το σκοτάδι, τα φαντάσματα, οι δράκοι και οι νεράιδες. Υπάρχει ο ρεαλισμός της πραγματικής ζωής με τους αληθινούς πρωταγωνιστές της ζωής: τους γονείς, τη γιαγιά, τον παππού, τα αδέλφια, τους φίλους, τους συμμαθητές, τη λαμπρότητα αλλά και τη χρησιμότητα της φύσης. Ορίστε κάτι που απαιτεί ιδιαίτερη μαεστρία: να μιλά κανείς ρεαλιστικά για την καθημερινή ζωή δημιουργώντας ιστορίες μαγικές, που τα παιδιά ζητούν να τις ακούσουν ξανά και ξανά ή να τις διαβάσουν μόνα τους ξανά και ξανά.

Η Ράνια Μπουμπουρή, ευφυής, εμπνευσμένη, ευρηματική και με μια γλώσσα που αστράφτει μέσα από τις διαλεχτές, εύστοχες λέξεις, τα λογοπαίγνια και τις παρηχήσεις, κεντά το κείμενό της κάνοντάς το χαρούμενο αλλά και εύηχο, με τις ομοιοκαταληξίες που εφευρίσκει. Με αποτέλεσμα, η γραφή της να ηχεί μελωδική και να γίνεται τραγούδι –με τους στίχους που παρεμβάλλει εντός των κειμένων– και στα χείλη των γονέων. Με τον τρόπο αυτό, η συγγραφέας γίνεται ένας από τους πρώτους δασκάλους του παιδιού, δείχνοντάς του τον πλούτο της γλώσσας μας και ξυπνώντας του το ενδιαφέρον να την εξερευνήσει. Πέρα από τα επιτυχή μηνύματα των βιβλίων της, η καλοδουλεμένη γλώσσα που χρησιμοποιεί τους προσδίδει και λογοτεχνική αξία. Έχει βραβευτεί, εξάλλου, γι’ αυτό.

Το παραμύθι έχει μια ιδιαίτερη δυσκολία στη γραφή, σαν την ποίηση. Με αυστηρή πειθαρχία στην οικονομία των λέξεων πρέπει να κεντριστεί το ενδιαφέρον και να περαστεί το μήνυμα – και αυτό η Ράνια Μπουμπουρή το επιτυγχάνει άριστα. Πιστεύω, δε, πως τα βιβλία της όχι μόνο θα αντέξουν στον χρόνο, αλλά θα δημιουργήσουν και δική τους «σχολή», όπου δεν θα υπάρχει ο φόβος και η τιμωρία, αλλά η αγάπη, η χαρά και ο σεβασμός, διότι αυτά τα συναισθήματα διδάσκουν καλύτερα διαμορφώνοντας ήρεμα, ισορροπημένα, αυτόνομα και ευτυχισμένα παιδιά, τα οποία αργότερα θα γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικες.

Αυτό χτίζει με τα βιβλία της η Ράνια Μπουμπουρή, την αυριανή προσωπικότητα των παιδιών, με το όραμα μιας κοινωνίας γεμάτης από αξίες και σεβασμό – από τον άνθρωπο προς τον διπλανό του, προς το κοινωνικό σύνολο και τη φύση.

Εκτός από τα μικρού σχήματος βιβλία, έχουν κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και τρία «μεγάλα» βιβλία της: «Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα» (που έλαβε τον Έπαινο Ποίησης της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς), «Ένα τρελό τρελό Αριθμητάρι» και «Ένα τρελό τρελό Αγρόκτημα», τα οποία συνοδεύονται και με το ανάλογο CD, σε μελοποίηση του –επίσης ευρυτανικής καταγωγής– Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου, με τη συμμετοχή πολύ γνωστών και αγαπημένων καλλιτεχνών. Στην «Αλφαβήτα» ασχολείται με τους ήχους κάθε γράμματος και, παίζοντας με αυτούς και τις παρηχήσεις τους, πλέκει μια ποιητική ιστορία για κάθε γράμμα, αποδίδοντάς του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: το άλφα είναι ατακτούλι, το βήτα βιαστικό και ούτω καθεξής. Στο δεύτερο, παίζει σκανδαλιάρικα με τους αριθμούς χτίζοντας μια ιστορία με το δικό της μήνυμα για τον καθένα από αυτούς, και στο τρίτο συστήνει στα παιδιά τα ζώα του αγροκτήματος, «τραγουδώντας» με τους στίχους της τη χρησιμότητα ενός εκάστου και τις συνήθειές του.

Όλα τα βιβλία της Ράνιας Μπουμπουρή δείχνουν πόσο πολύ σκέφτηκε τις ανάγκες ενός παιδιού πριν τα γράψει, αλλά και με πόση αγάπη τού δείχνει τον κόσμο γύρω. Προσωπικά σας συστήνω να τα διαβάσετε όλα. Θα διασκεδάσετε με τα βιβλία της, θα μάθετε μέσα από αυτά ακόμη και εσείς τα μεγαλύτερα παιδιά, οι γονείς και οι παππούδες!

Τα περισσότερα βιβλία της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Σημαντικό ρόλο σε αυτά παίζει, βέβαια, και η επιλογή των εξαιρετικών εικονογράφων, οι οποίοι οπτικοποιούν τις ιστορίες της: Χρύσα Σπυρίδωνος, Μάρω Αλεξάνδρου, Αιμιλία Κονταίου, Νίκη Λεωνίδου, Βαγγέλης Ελευθερίου, Πωλίνα Παπανικολάου, Ζαμπίνε Στράουμπ, Σίσσυ Κυλερτζή, Φαίη Ρετηνιώτη, Γιώργος Πετρίδης. Όλα αυτά τα βιβλία, πέρα από τη χαρά της ανάγνωσης και την αξία των μηνυμάτων τους, προσφέρουν στα παιδιά και υψηλή αισθητική καλλιέργεια με τις εικόνες τους. Γιατί στα παιδιά οφείλουμε να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο.

Σας ευχαριστώ.

[Η εισήγηση της βιβλιοκριτικού κ. Τούλας Ρεπαπή έγινε στην εκδήλωση που συνδιοργάνωσε ο Σύνδεσμος Ευρυτάνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων με τις Εκδόσεις Ψυχογιός, τη Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019, στην Αίθουσα της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών στην Αθήνα.]

Πηγή: https://www.fractalart.gr/gia-tin-rania-mpoympoyri/

"Διαγωνισμός φιλίας": κριτική της Ελένης Σαραντίτη στο presspublica.gr

Μα πού κρύφτηκε το άλφα;

Μήπως στ’ αστέρι τ’ ουρανού;

Μήπως στ’ αλέτρι, στο αλώνι

ή στο αμόνι του παππού;

Μια τρελή τρελή ΑΒ,  Ράνια Μπουμπουρή  

Η Ράνια Μπουμπουρή έχει απήχηση στα παιδιά-αναγνώστες καθώς το ύφος της, ο λόγος και η θεματική της, το υποδόριο και φίνο χιούμορ της, βρίσκουν γόνιμο έδαφος στις παιδικές ψυχές, έτσι ώστε χωρίς πίεση και καταναγκασμό, δίχως βαρύγδουπες εκφράσεις και παραδείγματα, και μέσα από διαδικασίες χαράς, ακόμη και παιχνιδιού, να κατανοούν τις ιστορίες της και να έλκονται από αυτές και από όλα όσα  αβίαστα εκφράζουν.

Με μεγάλη ευχέρεια στον ομοιοκατάληκτο στίχο πολλές φορές έδωσε ιστορίες με ρυθμό, με επεξεργασμένη ιδιαιτέρως γλωσσική έκφραση, συνθέσεις με εικόνες φωτεινές και ευχάριστες, με ζωηρές λέξεις που υπακούν εσωτερικά και οι οποίες γίνονται αγαπητές στο παιδί. Αργότερα μεταβάλλονται και σε γνώριμες καθώς ο έμμετρος λόγος συγκρατείται ευκολότερα στην μνήμη των παιδιών από τον πεζό. Ποιος αλήθεια ενήλικος μπορεί να ξεχάσει τα παιδικά ομαδικά παιχνίδια με τους στίχους, τους συχνά ακατανόητους –σαν μαγικές ακούγονταν ορισμένες λέξεις τότε· σαν μαγικές ακούγονται και τώρα…

Εδώ θα πρέπει να θυμίσω ότι παιδί και ποιητής έχουν πολλές ομοιότητες: η φαντασία και των δυο είναι αναπτυγμένη, συχνά ατιθάσευτη. Η αλήθεια τους είναι μία και είναι απλή όταν μιλούν για την Φύση ή σκέπτονται με αγάπη τα πλάσματά της. Παιδί και ποιητής, ακόμη, εκφράζονται με λέξεις ουσιαστικές και λιτές. Τέλος δεν διστάζουν να αρχίσουν μοναδικούς διαλόγους με την σιωπή.

Διάλογο και με τους ήρωες των βιβλίων της Ράνιας Μπουμπουρή αρχίζουν συχνά τα μικρά παιδιά (ηλικίας 3-6 ετών)· δεν θα μπορούσαν να κάνουν αλλιώς: Tους έχουν απέναντί τους, παρεούλα τους, αναφέρονται απλά και ήρεμα σε πρόσωπα αγαπημένα, σε ζωάκια γνωστά, σε δέντρα και πουλιά, στον παππού και την γιαγιά, αχ, στον ύπνο, θα μιλήσουν για ένα «Τρελό αριθμητάρι» και για μια, για τα καλά, «τρελή Αλφαβήτα», α, ναι, και για ένα τρελό, μα πολύ «Τρελό αγρόκτημα»,  και ας μην ξεχαστούμε και δεν αναφερθούμε στην πολύ «μελωδική ορθογραφία»· ή στην ωραιότατη«Παραλία για λύκους». Μέσα από τις πολύχρωμες σελίδες των βιβλίων της Ράνιας, που έκανε ενδιαφέρουσες σπουδές Δημοσιογραφίας –με εξαίρετους δασκάλους, όπως τους καθηγητές Δ. Μαρωνίτη και Γ. Βώκο- οι χαριτωμένοι και γλυκύτατοι ήρωες της κάθε ιστορίας, γελούν πλατιά, μιλούν εμπιστευτικά, σκαρώνουν αστεία και εύηχα στιχάκια- τι άλλο να επιθυμήσει ο αθώος και άγουρος αναγνώστης;

Η άοκνη, έμπειρη πλέον, και εξ αρχής καλή συγγραφέας (επιμελήτρια εκδόσεων και μεταφράστρια), με τα βιβλία της ημερεύει, χαροποιεί και ενημερώνει τα παιδιά για τον κόσμο στο σπίτι μα και για τον κόσμο έξω από το σπίτι. Για τις καταστάσεις που βιώνουν στο παρόν μα και για τις άλλες που θα συναντήσουν μελλοντικώς έξω, στον κόσμο. Για τις σχέσεις με τους αγαπημένους τους, τους συγγενείς, τους γνώριμους αλλά και για τις σχέσεις που θα δημιουργηθούν στο σχολείο, στις διάφορες δραστηριότητες και συναναστροφές. Όλα αυτά είναι θέματα σοβαρά που θέλουν περίσκεψη και βαθύ συλλογισμό για να τα αγγίξεις και να τα μεταδώσεις, ωστόσο η  Ράνια Μπουμπουρή έχει τον τρόπο της τον λεπτό, γλυκό και, εμφανώς, ευχάριστο και έτσι κατορθώνει να δημιουργεί αισθήματα οικειότητας, συμμετοχής και πηγαίας χαράς· προϋποθέσεις απαραίτητες για να προσεχθεί και να αγαπηθεί ένα βιβλίο- από τους πρωτοτάξιδους στον κόσμο του βιβλίου ιδιαιτέρως.

Το παρόν, που τιτλοφορείται «Διαγωνισμός φιλίας», και που απευθύνεται στα παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, δεν είναι έμμετρο. Είναι όμως ένα βιβλίο που και αυτό θα διαβαστεί με ενδιαφέρον από τα παιδιά τα οποία και θα το συγκρατήσουν αρκετόν καιρό στη σκέψη τους. Θέμα του: Η φιλία. Τι ωραιότερο και ιερότερο για το μικρό παιδί που ψάχνει απεγνωσμένα την «αδελφή ψυχή» («κολλητούς», συνηθίζουν πλέον να αποκαλούν τους στενούς τους φίλους) ανάμεσα στους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες; Προτιμήσεις, αισθήματα φόβου ή χαράς, δειλίες, όνειρα, οι συμμαθητές, ο δάσκαλος, οι αποδόσεις,  καταστάσεις εύθυμες, γέλια, μυστικά. Κάποτε και ανταγωνισμοί αθέλητοι. Άλλοτε απογοητεύσεις.

Ο «Διαγωνισμός φιλίας» αφορά δυο κοπελίτσες που φοιτούν στην ίδια τάξη και ετοιμάζονται για τον μεγάλο διαγωνισμό στο μάθημα των Καλλιτεχνικών στον οποίο θα λάβουν μέρος τα παιδιά όλων των τάξεων. Όλοι οι μαθητές βρίσκονται σε εγρήγορση, κάνουν σχέδια για την αυριανή σημαντική ημέρα και η Έφη συνοδευόμενη από την μητέρα της, επισκέπτεται το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς όπου το κοριτσάκι διαλέγει από τα υλικά τα ακριβότερα. Έχει μεγάλες βλέψεις. Θέλει να ξεχωρίσει και αυτή και το έργο της. Κατά την ώρα της επιλογής μπήκαν στο βιβλιοπωλείο και δυο αδελφούλες με γλυκούς, ωραίους τρόπους, αλλά αυτές κατευθύνθηκαν στον πάγκο με τα φτηνά υλικά. Στο μεταξύ η μία,  η Βικτωρία, χαιρέτησε την Έφη αλλά εκείνη ανταπέδωσε   αδιάφορα τον χαιρετισμό της. «Δεν είναι φίλη μου» εξήγησε στην μητέρα της, αφοσιωμένη στις αγορές της που τις τακτοποίησε στο σπίτι γεμάτη αναμονή…

Αλλά την επομένη υπήρξε μια έκπληξη- όχι ευχάριστη αλλά πάντως καθοριστική για την Έφη. Εκεί, μέσα στην τάξη, και με την μικρή μαθήτρια να βρίσκεται σε απελπισία, άνθισε μια ωραία φιλία, γεννήθηκε μια αγάπη που κράτησε χρόνια. Η αγάπη, αν την καλλιεργήσεις, μεγαλώνει, δυναμώνει και μοσκοβολά ανθρωπιά, ευγένεια, και ήθος.

Το βιβλίο δίνει έμφαση στην αναγκαιότητα της φιλίας, της συναδέλφωσης και της συνεργασίας. Ακόμη στέκει στην αθωότητα και στην ευγένεια, την καλή συμπεριφορά δηλαδή, που ορίζει και καθορίζει τις ανθρώπινες σχέσεις.

Η Ράνια Μπουμπουρή ασφαλώς και δεν τα κηρύσσει, υπογραμμίζοντάς τα όλα αυτά. Τα αφήνει να ξετυλιχθούν σαν μεταξωτή κλωστή στα μάτια και στις καρδιές των μικρών αναγνωστών.

Η εικονογράφος Χρύσα Σπυρίδωνος, με τα πάντοτε ζωντανά και ζωηρά χρώματά της, έχει σταθεί με αγάπη δίπλα και γύρω από τις μικρές συμμαθήτριες, δίνοντας χαρά και φως στα πρόσωπά τους.

Πηγή: https://www.presspublica.gr/rania-mpoympoyri-diagonismos-filias-eikonografisi-chrysa-spyridonos/?fbclid=IwAR0aW76R2RSvMRVEmwB6gwhOr_uXTqNCi6IEWTT4KlNgTkIURcu5mxHRPtM