Σελίδες

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

"Ανώτατες σπουδές" του Δημήτρη Ραβάνη-Ρεντή


ΑΝΩΤΑΤΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

Σταματήσανε τα μαθήματα
να κάνουμε ανώτατες σπουδές στους δρόμους.

Οι αρχιτέκτονες χτίζουν οδοφράγματα
οι γιατροί μαθαίνουν τον πόνο
οι νομικοί κάνουν πρακτική εξάσκηση στο δίκιο
οι μαθηματικοί μετρούν τις δυνάμεις
οι μηχανικοί κατασκευάζουν χιλιοκύκλους
οι φυσικοί ελέγχουν τη σύνθεση του αίματος.

Οι ζωγράφοι,
με το καβαλέτο τους στημένο μπροστά στα τανκς
ζωγραφίζουν το θάνατο.


Πηγή: http://www.sarantakos.com/liter/renths/noebris.html

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα: παρουσίαση στο Αθηνόραμα


Ο Δημήτρης Σταρόβας είναι ένα γάμα που διαρκώς η κοιλιά του γουργουρίζει, ο Διονύσης Σαββόπουλος ένα δέλτα που σαν διαβάζει παραμύθια όλα είναι δυνατά, η Σαβίνα Γιαννάτου ένα νι που έχει αϋπνία και με το νου του φτιάχνει μύθους, ο Φοίβος Δεληβοριάς ένα ταυ που «τριαλαρί» όλο τραγουδάει, ο Πάνος Μουζουράκης ένα ύψιλον που υποφέρει από υψοφοβία… Στο βιβλίο της Ράνιας Μπουμπουρή «Μια τρελή τρελή ΑΒ» (Εκδόσεις Ψυχογιός), που συνοδεύεται από CD με 25 τραγούδια σε μουσική του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου, η αλφαβήτα δεν είναι ο φόβος των παιδιών της πρώτης σχολικής ηλικίας αλλά μια αστεία παρέα. Μια παρέα που εξοικειώνει τα παιδιά με πρωτοτυπία και ευαισθησία με τα γράμματα (σε συνδυασμό με τη χαρούμενη εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος) και τους κρατά συντροφιά με τα τραγούδια του CD που ερμηνεύονται από γνωστούς ηθοποιούς και τραγουδιστές, όπως αυτούς που αναφέραμε και αρκετούς ακόμη, αλλά και την παιδική χορωδία του 3ου Δημοτικού Σχολείου Βούλας «Viva Voce». Το βιβλίο έχει τιμηθεί με τον Έπαινο Ποίησης της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.
Δέσποινα Ζευκιλή

Πηγή: http://www.athinorama.gr/child/article.aspx?id=1001141

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα: κριτική της Ελένης Σαραντίτη


Η κριτική της κυρίας Ελένης Σαραντίτη για την "Τρελή τρελή Αλφαβήτα" μου δημοσιεύτηκε στο www.diastixo.gr στις 5/11/2013:

Η Ράνια Μπουμπουρή (Καρπενήσι, 1974) έχει ήδη κάνει αισθητή την παρουσία της στον χώρο του ελληνικού παιδικού βιβλίου. Τα έως τώρα έργα της διακρίνονται για τη φίνα ποιότητά τους, αλλά και για την παιγνιώδη διάθεση που τα περιτρέχει, εκτός βεβαίως της βαθύτατης γνώσης της ψυχολογίας του παιδιού – ιδιαιτέρως, νομίζω, του νηπίου. Έργα όπως Κοιμήσου μαζί μου, μαμάΠουθενά χωρίς την κούκλα μουΤο σκιουράκι που δεν ήθελε να φάειΣτο αυτοκίνητο δε σε αγαπώ έχουν χαροποιήσει και ανακουφίσει πολλά παιδιά και ακόμη περισσότερους γονείς – καθώς τα βιβλία που απευθύνονται σε αυτές τις ηλικίες απαιτούν και τη συνεργασία των μεγαλυτέρων. Επίσης, με ευχαρίστηση πάντοτε αναφέρομαι στο γνωστό και ωραιότατο Παραλία για λύκους, βιβλίο για πιο «έμπειρους» αναγνώστες αυτό, όπου μέσα από μια, φαινομενικώς, εύθυμη και χαριτωμένη ιστοριούλα, θίγονται πολύ σοβαρά θέματα όπως η αξία της φιλίας και της αλληλεγγύης, το δικαίωμα της ελευθερίας του ατόμου αλλά και η τήρηση και διαφύλαξη ορισμένων κανόνων, οπωσδήποτε και ο σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον.
Στα βιβλία της Ράνιας Μπουμπουρή μερικοί από τους ήρωες είναι ζώα – πλάσματα αγαπημένα, οικεία στους μικρούς αναγνώστες. Αλλά και τα παιδιά-πρωταγωνιστές βιώνουν περιστατικά συνήθη στις οικογένειες και στους χώρους όπου κινούνται τα νήπια ή έστω τα παιδιά πρωτοσχολικής ηλικίας. Αναγνώσματα ήρεμα, σωστά στην έκφραση, με ριπίσματα φαντασίας και πάντοτε προσεγμένη και ευχάριστη εικονογράφηση. Δικαιολογημένα, νομίζω, η Ράνια Μπουμπουρή έχει αναγνωριστεί από αναγνώστες που δεν αρκούνται απλώς στα επιβεβλημένα και τα τετριμμένα, παρά ζητούν για τα παιδιά τους την απόλαυση, την εκφραστικότητα, ακόμη και την αλήθεια.
Το καινούργιο έργο της, τιτλοφορούμενο Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα, το οποίο έλαβε τον Έπαινο Ποίησης από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, και το οποίο η συγγραφέας αφιερώνει «σε όλα τα παιδιά, με την ευχή να ανακαλύψουν την ομορφιά της γλώσσας μας και να την αγαπήσουν τρελά», είναι βεβαίως, και θα το διαπιστώσετε κι εσείς, ένα βιβλίο τερπνό και ευφυές. Με πρωτότυπη σύλληψη, άψογο ρυθμό και εσωτερική αρμονία. Πρόκειται για ποιητική συλλογή στην οποία περιέχονται 25 ποιήματα, εκ των οποίων τα 24 συνθέτουν μια ιστοριούλα σπινθηροβόλα για κάθε γράμμα της αλφαβήτου, το δε τελευταίο είναι ένα ποίημα για όλα μαζί τα γράμματα.
Πρέπει δε εδώ να σκεφθούμε ότι, ενώ παλαιότερα γράφονταν και εκδίδονταν για τα παιδιά ωραιότατα ποιήματα και είχαμε –και έχουμε– πολύ καλούς ποιητές, συν τω χρόνω και ανεπαισθήτως, τα παιδιά έχασαν τους ποιητές τους. Είναι ολόκληρη ιστορία αυτό, και μάλιστα θλιβερή, διότι τα παιδιά ενστικτωδώς αγαπούν την ποίηση. Και την αγαπούν διότι συγγενεύουν – στο πέταγμα της σκέψης, στο απρόσμενο, στη γλύκα της γλώσσας του ονείρου, συχνά και στην αφαίρεση. Οι αιτίες είναι πολλές. Πάντως, είναι αλήθεια ότι οι ποιητικές συλλογές παρέμεναν στα πιο σκοτεινά ράφια των βιβλιοπωλείων, καθώς δεν αγοράζονταν.
Σκέπτομαι, και οπωσδήποτε δεν χαίρομαι, ότι ο δικός μας λαός που γέννησε και λάτρεψε την ποίηση, που δώρισε στον κόσμο τόσο μεγάλους ποιητές και ποιήτριες, που και σήμερα, παρά τα δεινά, δεν επέτρεψε στην ύψιστη αυτή τέχνη καθόλου να σιγήσει ή να παρακμάσει, δεν παράγει πια ποιήματα για τα παιδιά του.
Οπότε παραπάνω από ευπρόσδεκτη η δουλειά της Ράνιας Μπουμπουρή. Στις σελίδες του βιβλίου, φυσικά, κάθε γράμμα έχει τη δική του υπόσταση αλλά και τις δικές του δραστηριότητες. Παράδειγμα σχετικώς με το γάμα:
[...] Φέρτε του πουλιού το γάλα
φέρτε πίτα απ’ τη γιαγιά
φέρτε και χυμό μια γυάλα
και γιαούρτια και φαγιά…
Ή, σχετικώς με το δέλτα:
[...] Δυο δελφίνια με καπέλο!
Ένας δράκος με δισάκι!
Μια δαντέλα που χορεύει
σ’ ένα ολόχρυσο δρομάκι.
*
Μία δάφνη με πατίνι
κι ένας δυόσμος με ομπρέλα.
Δυο δαμάσκηνα που κάνουν
σ’ ένα δέντρο κούνια μπέλα.
*
Ένα δάκρυ που γελάει
κι ένα δάσος που μιλά!
Παραμύθια σαν διαβάζω,
όλα είναι δυνατά!
Ευφρόσυνοι στίχοι! Μερικές φορές ηχούν (εντός μας, βέβαια) σαν καμπανούλες. Αλλά κι εκείνο το ωμέγα!
«Τι ωραία, τι καλά!»
τραγουδάει το ωμέγα
καθώς βγαίνει χαρωπά
απ’ το ωδείο κάθε μέρα…
Ανακαλύψτε πόσα με ρυθμό και χάρη ζουν μυστικά τα γράμματα! Και να είστε βέβαιοι πως οι στίχοι αυτοί, πρωτότυποι, χαριτωμένοι, που όλο και κάτι έχουν να ιστορήσουν, θα δώσουν τροφή για καιρό στα παιδιά.
Όπως ταξιδάκια φαντασίας θα κάνουν και με τις εικόνες της Χρύσας Σπυρίδωνος (Αθήνα, 1978). Ωραιότατες! Η εικονογράφος έχει εργαστεί αρκετά χρόνια πάνω στη γραφιστική και στη διαφήμιση αλλά, όπως σημειώνει, η αγάπη της η μεγάλη είναι το παιδικό βιβλίο.
Τέλος, πολύ ενδιαφέρον είναι το CD που συνοδεύει το βιβλίο, τους στίχους του οποίου μελοποίησε ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος (Αθήνα, 1983) και ερμήνευσαν εκλεκτοί καλλιτέχνες του είδους, όπως η Σαβίνα Γιαννάτου, ο Πάνος Μουζουράκης, ο Νίκος Ζιώγαλας, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Σπύρος Σακκάς κ.ά., έλαβε μέρος και η Παιδική Χορωδία «Viva Voce» του 3ου Δημοτικού Σχολείου Βούλας, όπως επίσης και γνωστοί, ξεχωριστοί μουσικοί.
Μια πανδαισία!

Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα Ράνια Μπουμπουρή εικονογράφηση: Χρύσα Σπυρίδωνος μουσική σύνθεση: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος ΨυχογιόςΜια τρελή τρελή Αλφαβήτα
Ράνια Μπουμπουρή
εικονογράφηση: Χρύσα Σπυρίδωνος
μουσική σύνθεση: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
Ψυχογιός
61 σελ.
Τιμή € 14,40
 






Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Πρόσκληση για εκδήλωση στον "Ευριπίδη" της Κηφισιάς



Ήταν μια πολύ ωραία μέρα στην Κηφισιά!



Αυτόν εδώ τον μικρούλη τον έφερε η μαμά του να γνωριστούμε, επειδή έμαθε 
να χρησιμοποιεί το γιογιό με το βιβλίο μου "Στο γιογιό με τη γιαγιά". 
Τώρα θα μάθει και την αλφαβήτα μαζί μου! Αχ!




Ζωγραφίζοντας με την εικονογράφο Χρύσα Σπυρίδωνος.









Lapsus Κλάψους XIII: Να τα στήσεις ή να τα εκατοστίσεις;




Διαβάστε το γλωσσικό σημείωμά μου για την ορθή γραφή της ευχής "να τα εκατοστίσεις", στο ηλεκτρονικό περιοδικό magaz!ne (BonusMallMag), τεύχος Νοεμβρίου 2013, σελίδες 16-17:

http://www.bonusmallmag.gr/020/

ή εδώ:


Ποιος είναι ο στόχος του Lapsus Κλάψους; ίσως να ’χετε αναρωτηθεί κάποια φορά. Σίγουρα, όχι να στήσουμε στον τοίχο κανέναν για τα τυχόν λάθη που κάνει στη χρήση της γλώσσας μας. Ουδείς αναμάρτητος. Αλλά να, υπάρχουν λέξεις και φράσεις που χρησιμοποιούμε συχνά, αν όχι καθημερινά, και έχουμε συνηθίσει τόσο τη λαθεμένη τους γραφή, που μας ξενίζει όταν τις βλέπουμε γραμμένες σωστά.

Μεγάλο παράδειγμα αυτό το «να τα εκατοστίσεις». Οι περισσότεροι το γράφουν «εκατοστήσεις», με ήτα, αν και μάλλον γνωρίζουν ότι ο ενεστώτας είναι «εκατοστίζω».
Ρίξτε μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε ημέρες γενεθλίων κι επετείων και θα μπείτε στο νόημα.

Στόχος του Lapsus Κλάψους, λοιπόν, είναι να εκατοστίσει τα μικρά αυτά κείμενα βάζοντας ένα τοσοδούλικο λιθαράκι στην καλύτερη γνώση και χρήση της γλώσσας μας. Να τα εκατοστίσουμε, λοιπόν!